Fréttablaðið - 28.12.2012, Side 50

28. desember 2012 FÖSTUDAGUR| MENNING | 22MENNING
SVAR VIÐ
BRÉFI HELGU
Ólafur Egill
Ólafsson sýndi
enn og aftur
að hann er
laginn við
að heimfæra
skáldsögur
upp á leik-
sviðið.
Kaffipúðarnir passa í venjulegar skeiðar Senseo vélanna
NÝTT
UPPGÖTVAÐU NÝJAN BRAGÐHEIM SENSEO
CAPPUCCINO
E
N
N
E
M
M
/
S
ÍA
/
N
M
5
N
M
5
5
8
13
5
8
13
„Kaffipúðarnir
passa í allar
tvöfaldar skeiðar sem

fylgja með Senseo
vélum“
Sýning ársins
Tengdó.
Leikskáld ársins
Valur Freyr Einarsson fyrir Tengdó.
Leikari ársins í aðalhlutverki
Valur Freyr Einarsson fyrir Tengdó.
Leikkona ársins í aðalhlutverki
Kristbjörg Kjeld fyrir Afmælisveisluna.
Leikstjóri ársins
Guðjón Pedersen fyrir Afmælisveisluna.
Helstu verðlaunahafar á Grímunni 2012
TENGDÓ Valur Freyr Einarsson var sigurvegari
Grímunnar í ár. Hann var valinn leikskáld ársins og
leikari ársins og Tengdó sýning ársins.
Nú er leikhúsárið liðið og fennir senn í mis-
djúp spor sem tekin voru á árinu 2012.
Gróskan er mikil í leikhúsunum og þrátt fyrir
tilkomu Hörpunnar með öllu sínu aðdráttar-
afli streyma áhorfendur að og það sem boðið
er upp á er sífellt til umfjöllunar bæði í baði
og á hlaði.
Margs er að minnast bæði af því sem boðið
var upp á fyrir yngstu kynslóðina og þá full-
orðnu. Skrímslið og litla systir mín eftir
Helgu Arnalds í leikstjórn Charlotte Bøving
sló svo sannarlega í gegn í Norræna húsinu
og Lygabaróninn Múnkhausen hélt börnum
föngnum í Hafnarfirðinum.
Í janúar var frumsýnt verk í Borgarleikhús-
inu sem svo sannarlega heillaði áhorfendur,
Eldhaf þar sem sagt er frá afdrifum bar-
áttukonu í borgarstríðinu í Líbanon 1988. Að
öðrum ólöstuðum er það leikur Unnar Aspar
Stefánsdóttur sem þar stendur upp úr. Örlög
annarrar konu urðu einnig að yrkisefni í
Borgarleikhúsinu, nefnilega sýningin Tengdó
þar sem Dagur Freyr Einarsson og Ilmur
Stefánsdóttir ásamt valinkunnum hópi segja
undurfallega og hugljúfa sögu um Magneu
sem kölluð var kolamoli, þar sem hún var
öðruvísi en allir aðrir þar sem hún ólst upp
suður með sjó.
Pinter fékk líka sitt pláss í pínulitlum vegg-
fóðruðum kassa í Kassa Þjóðleik hússins –
fantagóð sýning með gömlum og góðum leik-
urum. Kvenfélagið Garpur bauð svo upp á
Biðina eftir Godot og snillingurinn Bernd
Ogrodnik sýndi hugljúft og heilsteypt brúðu-
verk um Gamla manninn og hafið. Spriklandi
trúðar skemmtu fólki í frystihúsinu á Rifi á
Snæfellsnesi, Hallgerður langbrók bauð til
veislu á Njálusetrinu í sumarblíðunni og á
leiklistarhátíðinni Lókal leitaði Álfrún Örn-
ólfsdóttir að sjálfri sér í verkinu Kameljóni
en líklega stendur nú samt upp úr þeirri hátíð
heimboðið í íbúðina á Háaleitisbrautinni þar
sem Friðgeir Einarsson lýsti með skemmti-
legri nálgun hvernig fólk kynnist og kynnist
alls ekki í blokkarsamfélaginu.
Í Borgarleikhúsinu var enn ein vinsæl bók
færð í leikbúning, Svar við bréfi Helgu, sem
byggir á mjög vinsælli samnefndri bók eftir
Bergsvein Birgisson. Ólafur Egill Egilsson
gerði leikgerðina og sýndi það enn og aftur
hvað honum farnast vel að koma bókmennta-
verkum yfir í leikrænt form. Í Þjóðleik húsinu
var veðjað á vana hesta með sýningunni Með
fulla vasa af grjóti og féll hún áhorfendum
mjög vel í geð og var á margan hátt eins og
sniðin fyrir þann raunveruleika sem við
lifum við í dag. Að hittast og hátta saman á
hverju ári í sama hótelherberginu þótti víst
ansi fyndið og framsækið fyrir þrjátíu árum
en sýningin Að sama tíma á ári er skondið á
köflum en óskiljanlegt val á verkefni fyrir
stærsta sviðið.
Áhorfendur vilja íslensk leikrit um íslensk-
an raunveruleika. Það sýna viðtökurnar við
Gullregni, fyrsta sviðsverki Ragnars Braga-
sonar, sem frumsýnt var í Borgarleikhúsinu
í haust og segir frá öfgum í samskiptum fjöl-
skyldu í Breiðholtinu. Eins þyrpast menn til að
sjá Jónsmessunótt Hávars Sigurjónssonar sem
Harpa Arnardóttir leikstýrir í Þjóðleikhúsinu.
Hvað varðar frjálsu leikhópana hafa ekki
verið margar sýningar á árinu. Valdimar Fly-
gering stýrði samstilltum hópi í karlaverkinu
Póker þar sem spilafíkn, græðgi og örvænting
einkenndi alla hegðun. Ekki svo sem merki-
legt leikverk en mjög skemmtilegur leikur,
einkum hjá Magnúsi Guðmundssyni. Í Norður-
pólnum var vel unnið verk um einmanaleika
sem kallað var Fastur og var það annar trúð-
anna af Snæfellsnesi, Benedikt Karl Gröndal,
sem á undraverðan máta túlkaði persónu sem
festist við alla hluti. Borgarleikhúsið skaut
skjólshúsi yfir sýningu Vesturports Bastarðar:
um snarruglaða fjölskyldu þar sem mikið var
klifrað og buslað en inntakið heldur rýrt.
Hér er aðeins stiklað á stóru um leikárið
sem er að líða. Leiklistarnemar og leiklistar-
fólk minntist Augusts Strindberg en á þessu
ári eru hundrað ár liðin frá því hann lést og
verk hans á sviðum leikhúsa um víða veröld.
Niðurstaðan er víst örugglega, veljum
íslenskt, við viljum íslenskt!
Íslenskur veruleiki
á upp á pallborðið
Ýmissa grasa kenndi á leikhúsárinu sem er að líða. Meðal þess sem upp úr
stendur að mati Elísabetar Brekkan er leikur Unnar Aspar Stefánsdóttur í Eldhafi
og velgengni íslenskra verka, svo sem Tengdó, Gullregns og Jónsmessunætur.
Leiklist
2012