Fréttablaðið - 30.01.2013, Síða 26

KYNNING − AUGLÝSINGÚtfarir MIÐVIKUDAGUR 30. JANÚAR 20136
Allt í einu var hann Árni minn orðinn lík. Hann var bara orðinn kaldur og stirður og nú lágu líkamsleifar hans einhvers
staðar í kæli hjá Kirkjugörðum Reykjavíkur.
Nú var þetta allt búið en það var samt eftir að
undirbúa líkið fyrir kistuna. Presturinn færði
það í tal við mig hvort ég vildi ekki koma að því
að klæða lík Árna. Ég hafði aldrei áður komist
í slíkt návígi við dauðann eins og þegar Árni
dó. Ég hafði séð aldraða ömmu mína látna í
kistulagningu þegar ég var barn og svo var ég
25 ára þegar faðir minn lést eftir stutt veikindi
en hann var í öndunarvél í tvær vikur áður en
hann lést. Ég kom ekki að líki hans á neinn
hátt. Þannig að þegar presturinn orðaði þetta
við mig þá varð mér hálfvegis bilt við. Ég svar-
aði honum eiginlega áður en ég hafði hugs-
að málið til enda. Ég var allt í einu búin að
segja honum að ég treysti mér ekki til þess en
á þessum tímapunkti fannst mér þetta erfið
tilhugsun. Mér fannst líkami hans svo rýr og
skaddaður að ég átti ekki í mér þann styrk að
geta komið að því að búa hann undir kistuna.
Ég sá þó fljótlega eftir þessari ákvörðun minni
en ekki nógu fljótt til þess að bregðast við og
koma að málinu og eftirsjáin varð meiri eftir
því sem tíminn leið. Ég hefði viljað að það
hefðu verið mínar hendur sem snertu hann
síðastar allra, áður en hann fór ofan í kistuna.“
Erfidrykkjan
„Ég felldi ekki tár í útförinni, ég var
á undarlegum stað í sjálfri mér. Það
var skrítið að sitja á fremsta bekk
og vera vitni að þessum endan-
leika. Ég var að kveðja þann sem
hafði leikið aðalhlutverkið í þessu
leikriti og svo þarna í jarðarför-
inni var ég sjálf orðin aðalleik-
arinn. Svo var farið í garðinn, en
Árni vildi láta jarða sig á Egils-
stöðum. Hann hafði orðað það
við mig að ég þyrfti ekki að binda
mig við grafreit hans. Ég ætti að
vera frjáls frá honum. Kistan var
látin síga ofan í jörðina þegar allir
höfðu gert krossmark yfir henni.
Það var síðasta jarðneska stund-
in með Árna. Það var endanlega
jarðneska kveðjustundin. Þá var
það erfisdrykkjan. Fyrsti sam-
fagnaður fjölskyldu og vina án
hans. Markar tímamót. Skilin eru
þarna á milli göngunnar frá kirkju-
garðinum og yfir í erfisdrykkjuna.
Vinir okkar og nágrannar sáu um að
baka og búa til kræsingar fyrir erf-
isdrykkjuna. Það var mikill og hlýr
vinahugur sem við mættum í okkar
litla samfélagi. Mér fannst samfé-
lagið vera fjölskylda okkar. Það var gnægta-
borð veitinga í erfidrykkjunni og ég get ekki
lýst þakklæti mínu fyrir það. Margir höfðu
komið um langan veg. Gamlir vinir Árna sem
ég hafði suma aldrei hitt áður. Ég tók í höndina
á öllum, held ég, og ég hef aldrei áður, hvorki
fyrr né síðar, fengið eins mörg faðmlög á sama
degi. Ég var ánægð með daginn og ljómaði á
einhvern undarlegan hátt.“
Ringulreið og sorg
„Það var mikið um heimsóknir strax eftir
andlát Árna og heimilið eitt blómahaf. Ætt-
ingjar okkar sem höfðu komið fyrir jarð-
arför og gist hér og þar um plássið í húsum
góðra vina okkar héldu til síns heima. Sím-
inn hringdi mikið þessa daga og ég var enn í
einhverri skrítinni sælu í blómailmi á heim-
ilinu. Svo fölnuðu blómin og fóru að lykta illa
og ég henti þeim og þá færðist hversdagsleik-
inn yfir heimilið. Þögull og tómur. Holur að
innan eins og ég sjálf. Ég fyllti hann oft með
tónlist. Svo komu stelpurnar heim úr leikskól-
anum og skólanum og fylltu húsið gleði og lífi
og daglegu amstri. Lífið hafði færst aftur í sitt
venjulega horf á ytra byrðinu. Hið innra ríkti
enn ringulreið og sorg. Dagar og vikur liðu og
síminn hringdi sjaldnar.“
Allt í einu var hann orðinn lík
Í bókinni Makalaust líf eftir Önnu Ingólfsdóttur er fjallað um sorgina og leiðina til nýs lífs eftir makamissi. Guðfinna Eydal
sálfræðingur og Jóna Hrönn Bolladóttir sóknarprestur eru meðhöfundar. Áhrifamiklar frásagnir og viðtöl eru í bókinni, þar á meðal
saga Önnu sem varð ekkja 35 ára. Þessi bók lætur engan ósnortinn en hér er birt kaflabrot.
Bókin Makalaust líf kom
út fyrir jólin.
„Ég var að kveðja þann sem hafði leikið aðalhlutverkið í þessu leikriti og svo þarna í jarðarförinni var ég sjálf orðin aðalleikarinn.“
Sími 551 3485,
svarað allan
sólarhringinn.
www.udo.is
Hinrik Davíð Jóhanna Óli Pétur
Flatahraun 5a • www.utfararstofa.is
Vaktsími: 565 5892 & 896 8242 • Sólarhringsvakt
Komum heim til aðstandenda ef óskað er
ÚTFARARSTOFA HAFNARFJARÐAR
Kistur • Krossar • Sálmaskrár • Duftker • Blóm • Fáni • Gestabók • Erfidrykkja • Prestur
Suðurhlíð 35, Rvk • www.utforin.is
Vaktsími: 581 3300 & 896 8242
Allan sólarhringinn
Komum heim til
aðstandenda ef óskað er
Alúð - virðing - traust
Áratuga reynsla
ÚTFARARSTOFA
ÍSLANDS
Sverrir Einarsson Kristín Ingólfsdóttir
Kirkja • Legstaður • Tónlist • Tilkynningar í fjölmiðla • Landsbyggðarþjónusta • Líkflutningar
BÁLFÖRUM FJÖLGAR
Líkbrennsla hefur færst í vöxt á Íslandi og nú er svo komið að rúmlega
þriðja hver útför á höfuðborgarsvæðinu er bálför. Þeir sem búsettir eru
úti á landi geta líka óskað eftir þessari
þjónustu og hefur Kirkjugarðasamband Ís-
lands og Kirkjugarðar Reykjavíkurprófasts-
dæma samvinnu um að koma því til leiðar.
Duftker eru að jafnaði grafin í sérstakan
duftgarð í kirkjugarði en einnig er algengt
að kerin séu grafin ofan á kistugrafir með
leyfi umsjónarmanns leiðis. Hafi einstak-
lingur eldri en átján ára tekið ákvörðun
um að láta brenna sig að lífi loknu er hægt
að fylla út eyðublað á heimasíðu Kirkju-
garða Reykjavíkurprófastsdæma. Sjá nánar
á www.kirkjugardar.is.