Fréttatíminn - 29.10.2010, Qupperneq 29

til Bjarna Harðarsonar upplýsingafulltrúa. Hann
á eftir að tilkynna okkur margt um óyfirstígan­
legar fjarlægðir og torleiði milli höfuðborga
heimsins.
Pólitísk undanlátssemi helsta
meinsemdin
Það eru erfiðir tímar á Íslandi, hér ríkir tortryggni
og vantrú – trú og traust fólks á stjórnmálamönn­
um og flokkum hefur til að mynda aldrei verið
minni. Af hverju þessi vantrú? Eru stjórnmála­
menn hér á landi eins og spjarir á snúru sem lufs­
ast til og flaksast „af fullkominni þægð/við blástur­
inn“?
Það er von að þú spyrjir um vantrú á stjórn­
málamönnum. Stjórnmálamenn eru upp og ofan
eins og annað fólk, þótt nú sem stendur séu þeir
allir settir undir einn hatt og kallaðir stjórnmála­
stéttin í óvirðingarskyni.
Pólitík fer mestan part í alls konar málastapp
frá einum degi til annars. En eiginlegir stjórn­
málahæfileikar felast í því að geta séð fram í
tímann, séð leikjaröð á taflborði dagsins fram í
tímann. Sagnfræðingar gaumgæfa það sem liðið
er, sannir stjórnmálamenn það sem við tekur,
allt eftir þeim ráðstöfunum sem gerðar eru. Þar
liggur stjórnviskan.
Mér er næst að halda að megn vantrú Íslend­
inga um þessar mundir á stjórnmálamönnum eigi
sér einkum þá skýringu að fólki finnst að síðasta
áratuginn eða svo hafi skort stjórnvisku, einmitt
þá visku sem sanngjarnt var að gera kröfu til.
Við fórum illa að ráði okkar, íslensk þjóð, og
stöndum á tímamótum í dag, en virðumst illa vita
í hvaða átt skal halda. Af hverju erum við í þessum
vondu sporum, hvert er meinið?
Fyrir utan bláberan óheiðarleika, jafnvel glæp­
samlega fésýslu, held ég að pólitísk undanláts­
semi ásamt flottræfilshætti sem ævinlega ein­
kennir þá sem eru nýríkir, hafi verið ein helsta
meinsemdin. En það er makalaust að þótt hrun­
ið hefði skelfilegar afleiðingar fyrir stóran hóp
fólks lifa enn margir í sama stíl og í geggjuninni
miklu. Misskipting veraldargæða er gríðarleg
hér á landi og veldur heilagri reiði. Ekki er á mínu
færi að segja hvernig krísan endar. Þó er ég viss
um að þjóðdrambið sem enn veður uppi gagnast
lítið. Það er ósköp að sjá mennina sem sveipa nú
um sig ljónshúð Jóns Sigurðssonar forseta. Ég
segi ljónshúð vegna þess að Steingrímur skáld
Thorsteinsson skrifaði í kunningjabréfi skömmu
eftir 1880 að forkólfur einn hefði flegið ljónshúð­
ina af Jóni Sigurðssyni dauðum og íklæðst henni
til þess að villa mönnum sýn.
Jón Kalman Stefánsson
kalman@bjartur.is
Já, blágræna þverpólitíkin gegn aðild Íslands að
Evrópusambandinu er kostuleg. Þar sitja saman
í einingu andans hægrisinnaðir og vinstrisinn­
aðir gaddhestar úr kalda stríðinu, kúabændur
á hausnum vegna offjárfestingar í mjalta­
róbótum, gamlir veðurbarðir Keflavíkur­
göngumenn, gljáandi nýfrjálshyggju­
piltar beint úr kemískri hreinsun
Heimdallar, og svo framvegis ...
viðtal 29 Helgin 29.-31. október 2010