Prentarinn - 01.04.1987, Page 8
Magnús Einar Sigurðsson
Góðir félagar. Ágætu gestir, innlendir
og erlendir.
Sagan er ekki löng, en nógu löng til þess
að of margir í verkalýðshreyfingunni eru
henni ekki nógu kunnir. Meðal annars
þess vegna hefur ógresinu, einstaklings-
hyggju, tekist að skjóta rótum í svo mikl-
um mæli, sem raun ber vitni. Verkalýðs-
hreyfingin hefur því miður ekki farið
varhluta af þessari óheillavænlegu
þróun. Einka, einka er nú ekki bara
hrópað á samkomum boðbera frjáls-
hyggjunnar, þau viðhorf eru nú hvar-
vetna í hávegum höfð. Verkalýðshreyf-
ing, heilbrigðisþjónusta, almannatrygg-
ingar, menntunarmálin og nánast öll
opinber þjónusta á nú að vera betur
komin í höndum einkaaðila. Ríkið neitar
að borga starfsfólki sínu mannsæmandi
laun, á grundvelli þeirra viðhorfa gegn
verkafólki sem núverandi stjórnvöld
halda uppi.
í framhaldi af því má lesa í leiðara eins
dagblaðsins að rekstur þess opinbera sé
betur komin í höndum einkaaðila. Allt
er notað til þess að hampa einkarekstri á
kostnað þess félagslega. í þessu sam-
bandi er ekki óeðlilegt þó spurt sé: eig-
um við að hverfa aftur til þess sem frum-
herjarnir voru að rísa gegn? Eigum við
að lofa fólki að deyja drottni sínum í
anda frjálshyggju og auglýsingaskrums?
Svari hver fyrir sig, ég segi nei.
Á þetta er hér minnst, að mikið er
í húfi. Störf verkalýðshreyfingarinnar
hafa einkennst af varnarbaráttu á undan-
förnum árum, þó heldur hafi rofað til í
síðustu kjarasamningum og þeir gætu
þýtt fyrirheit um betri tíð. Augljóst er þó
að innviðirnir eru verulega veikburða
um þessar mundir. Þá verður að treysta.
Vinna verður að aukinni virkni, almenn-
Baldur H. Aspar og Þóra Guðnadóttir.
Kunnáttan drjúgur
liðsauki í baráttunni
um brauðið
Guðrún Eyberg, Anna Ársælsdóttir og Ellert Ág. Magnússon
Ræða á
hátíðar-
samkomu
vegna
90 ára
afmælis
samtaka
bóka-
gerðarmanna
4. apríl
1987
8
PRENTARINN 4.7.'87