Keflavíkurgangan - 19.06.1960, Blaðsíða 19

gert hafði verið. Svo rösklega hafði verið farið af stað, að
eftir hálfs annars tíma göngu höfðum við þegar lagt átta
kílómetra að baki.
Klukkan var um 9.30 þegar göngufólkið nam staðar í mó-
unum niðrundan Vogastapa. Úr sendiferðabílnum, sem fylgdi
göngunni, voru nestispinklar afgreiddir til réttra viðtakenda,
og við dreifðum okkur viðsvegar í leit að sæmilega þurrum
sætum. Menn gæddu sér á smurðu brauði og öðrum nestis-
mat og hresstu sig á kaffi úr hitabrúsum. Þarna var dvalið
í allgóðu yfirlæti í tæpan hálftíma.
En nú kom upp ágreiningur í liðinu. Hvora leiðina skyldi
velja: Áfram hlykkjóttan veginn um Voga og Vatnsleysu-
strönd, eða beint af augum yfir vegleysur Strandarheiðar?
Göngustjórarnir hvöttu eindregið til þess, að síðari kostur-
inn yrði valinn. Þeir töldu að með því gætum við stytt okk-
ur leið um þrjá kílómetra, auk þess væri ákjósanlegt fyrir
göngufólkið að leggja nú mýkra land undir fót um sinn, við
myndum fá okkur fullsödd af hörku vegarins áður en göngu
lyki. Aðrir töldu sig ekki hafa skóbúnað til að þreyta göngu
um leirflög og hraunflesjur. En áður en verulega skærist í
odda um þetta ágreiningsmál höfðu nokkrir eldhugar þegar
lagt af stað út í hraunið með fánann, og þá var ekki annar
kostur en að fylgja þeim.
Klukkan var tíu.
Það mun ekki ofmælt, að gangan yfir Strandarheiði hafi
verið erfiðasti áfanginn á allri leiðinni frá herstöðvarhliðinu

Göngumenn nálgast Vogastapa
í upphafi styrjaldar sagði ríkisstjórn fslands við Breta:
„Island vill hvorki né getur tekið þátt í hernaðarlegum
aðgerðum eða gert bandalag við nokkurn hernaðaraðila". Og
þegar Bretar brutu hlutleysið 10. mai 1940, mótmælti ríkis-
stjórnin og sagði, að „hlutleysi fslands væri freklega brotið
og sjálfstæðið skert“. Þetta skal undirstrika: þegar hlutleysið
er brotið er sjálfstæðið skert.
Síðan hefur fsland verið innlimað í hernaðarkerfi, hlut-
leysi þess vanvirt og landsréttindi seld í hendur herveldi.
Jafnframt hefur verið blásið að glóðum haturs.
En þess ber að minnast, að í samningum íslenzkra stjórn-
arvalda um afsölu landsréttinda í hendur hernaðaraðila hefur
enginn stafkrókur stoð í lögum. Allir samningar þessu lút-
andi eru ofbeldi og með öllu ógildir. Hinn fyrsti samningur
við Bandaríkin um hersetuna var samþykktur af umboðs-
lausum þingmönnum, þ. e. a. s. kjörtímabil þingmanna var
útrunnið, en þeir samþykktu sjálfir umboð sín og frestuðu
kosningum. Það voru því ekki löglegir þingmenn, sem sam-
þykktu fyrsta hernámssamninginn.
Þannig var þjóðin blekkt og svikin 1946, 1949 og 1951. Allt
atferli hernámsmanna er svik og blekkingar við þjóðina.
Þessu mótmælum við með Keflavíkurgöngunni og undirstrik-
um kröfuna um endurheimt hlutleysis þjóðarinnar.
Einar Laxness:
Fjölmargir andstæðingar hins bandaríska hernáms á fs-
landi hafa tekið höndum saman um að efna til göngu milli
Keflavíkurgangan
17