Heimilisritið - 01.09.1949, Blaðsíða 25

neinni byltingu á svefnvenjum
manna.
Einhver athyglisverðasta af
þessum tilraunum var gerð af R.
Buckminster Fuller, uppfinn-
ingamanni. Hann álítur, að við
búum yfir frum-orkulind, sem
endurnýjast auðveldlega. Þegar
hún þverr, eyðum við af vara-
orkulind okkar, sem endurnýj-
ast miklu hægar. Ef við svæfum
því, þegar frum-orkulindin er
tæmd, þyrftum við miklu
skemmri svefn, en ef við eydd-
um af vara-orkulindinni.
I tvö ár, þegar hann var
rúmlega þrítugur, gerði Fuller
vandlega tilraunir. Hvenær, sem
hann fann til minnsta vott um
þreytu, fór hann að sofa. Hann
notaði minnkandi einbeitingar-
hæfni, sem þreytumæli, þegar
hann vann að' uppdráttum, út-
reikningum eða skriftum.
Strax og áhugi hans dvínaði
hætti hann starfi sínu og fór að
borða, lesa eða hlusta á tónlist.
Ef hann fann ekki þegar í stað
til endurnæringar, taldi hann
rétt áð hvíla sig.
Þessi tvö ár svaf Fuller að
meðaltali tvær stundir af liverj-
um tuttugu og fjórum, skipt nið-
ur í um það hálfrar stundar
svefn á sex stunda fresti. Hann
skýrir svo frá, að þessi tilhögun
hafi veitt sér „það bezta heilsu-
ástand og starfsþrek, sem ég hef
nokkru sinni fundið hjá sjálfum
mér“. Þetta ástand var staðfest
af líftryggingalæknum.
Fuller gat ekki haldið þessum
hætti til langframa vegna þess,
að það kom í bága við störf hans
með öðru fólki. En þó svaf liann
ekki að meðaltali nema þrjár
stundir af hverjum tuttugu og
fjórum, skipt í þrjá einnar
stundar svefntíma, í mörg ár
eftir fyrstu tilraunina.
Fleiri hafa gert slíkar tilraunir.
Rithöfundurinn og útgefandinn
Robert H. Davis tók eftir því,
að fyrstu svefnstundirnar voru
notadrýgstar, og að þessvegna
var hagkvæmara að sofa í
tveimur stuttum lotum en einni
langri.
I meira en tuttugu ár hélt
hann þeirri venju að sofa í þrjár
stundir, fara þá á fætur og vinna
í þrjár stundir að nóttunni, og
sofa síðan aftur í þrjár stund-
ir. Honum fannst hann njóta
betri hvídar en með' því að sofa
sjö, átta eða níu stundir í einni
lotu.
I samræmi við þessa rök-
semdafærslu gerði dr. R. W.
Husband svipaðar tilraunir við
háskólann í Wisconsin. Hann
notaði stúdent, sem í fimm vik-
ur svaf sínar venjulegu átta
stundir. í næstu firnrn vikur
fylgdi hann sömu áætlun og Da-
vis — þriggja stunda svefn,
HEIMILISRITIÐ
23