Heimilisritið - 01.04.1955, Blaðsíða 64
,.Alls ekki,“ svaraði hann í
viðskiptatón. „Taktu þessu bara
með ró, svo að við getum rætt
málið til hlítar.“
Hann skýrði fyrir henni,
hversu mikil not hann gæti haft
af henni, og að lokum tók hann
um hönd hennar.
„Hverju svararðu þá?“
„Ég get aðeins endurtekið það,
sem ég sagði áður en ég vissi,
hvert ég átti að fará,“ svaraði
hún. „Ég er þakklátari en orð fá
lýst, og mér finnst dásamlegt að
fara heim aftur.“
,Þá skulum við byrja undir
eins,“ sagði hann brosandi. „Ég
vil gjarnan að þú skrifir upp
nöfn allra þeirra, sem starfa á
herragarðinum. Þú skalt til-
greina aldur þeirra, launakjör
og hvað þeir hafa þjónað þar
lengi.“
Hún laut yfir skrifblokkina,
og hann sat kyrr og sá, hvernig
hár hennar gljáði eins og kopar
í lampaljósinu. Það var ekki fyrr
en sígarettan fór að svíða fingur
hans, að hann gat tekið á sig
rögg og einbeitt sér að vinnunni.
9. kapítuli
MORGUNINN eftir tilkynnti
Bruce móður sinni, að Linda
kæmi með þeim til Kinlock Hall,
og hún leit undrandi upp frá
ferðakistunni, sem hún var að
láta niður í.
„Hvað ertu að segja, Bruce?
Hvaða dauðans vitleysu hefur
þér dottið í hug?“
Þegar hún mætti augnaráði
hans fann hún, að hann hafði
tekið endanlega ákvörðun, og
þar af leiðandi hélt hún áfram
hóglátari:
„Égheld þetta sé mjög misráð-
ið hjá þér, og þú munt sanna til.
að það verður bæði til óþæginda
og ýmis konar vandræða að hafa
hana með á herragarðinum.“
„Góða mamma,“ svaraði hann,
,,ég skil ekki hvers vegna þú
skulir ekki fyrir löngu vera far-
in að líta á Lindu sem fullgild-
an fjölsyldumeðlim. Það er eng-
in ástæða til að koma fram við
hana eins og ókunnugan. Hún er
ein af okkur og ber líka sama
nafn og við.“
„Já, það hefur ekki vantað,
að ég hafi haft tækifæri til að
komast að raun um það,“ sagði
hún önuglega, „og þú gerir auð-
vitað það sem þér sýnist. Ég vil
ekki ræða þetta mál við þig frek-
ar. Þú hefur þegar tekið ákvörð-
un, og fyrst svo er veit ég að þú
slakar ekki til um hársbreidd,
hvað svo sem ég segi. Sú var tíð-
in, að þú tókst stundum tillit til
skoðana minna, en það er orðið
langt síðan. Ég er viss um, að
62
HEIMILISRITIÐ