Heimilisritið - 01.04.1955, Blaðsíða 64

Heimilisritið - 01.04.1955, Blaðsíða 64
,.Alls ekki,“ svaraði hann í viðskiptatón. „Taktu þessu bara með ró, svo að við getum rætt málið til hlítar.“ Hann skýrði fyrir henni, hversu mikil not hann gæti haft af henni, og að lokum tók hann um hönd hennar. „Hverju svararðu þá?“ „Ég get aðeins endurtekið það, sem ég sagði áður en ég vissi, hvert ég átti að fará,“ svaraði hún. „Ég er þakklátari en orð fá lýst, og mér finnst dásamlegt að fara heim aftur.“ ,Þá skulum við byrja undir eins,“ sagði hann brosandi. „Ég vil gjarnan að þú skrifir upp nöfn allra þeirra, sem starfa á herragarðinum. Þú skalt til- greina aldur þeirra, launakjör og hvað þeir hafa þjónað þar lengi.“ Hún laut yfir skrifblokkina, og hann sat kyrr og sá, hvernig hár hennar gljáði eins og kopar í lampaljósinu. Það var ekki fyrr en sígarettan fór að svíða fingur hans, að hann gat tekið á sig rögg og einbeitt sér að vinnunni. 9. kapítuli MORGUNINN eftir tilkynnti Bruce móður sinni, að Linda kæmi með þeim til Kinlock Hall, og hún leit undrandi upp frá ferðakistunni, sem hún var að láta niður í. „Hvað ertu að segja, Bruce? Hvaða dauðans vitleysu hefur þér dottið í hug?“ Þegar hún mætti augnaráði hans fann hún, að hann hafði tekið endanlega ákvörðun, og þar af leiðandi hélt hún áfram hóglátari: „Égheld þetta sé mjög misráð- ið hjá þér, og þú munt sanna til. að það verður bæði til óþæginda og ýmis konar vandræða að hafa hana með á herragarðinum.“ „Góða mamma,“ svaraði hann, ,,ég skil ekki hvers vegna þú skulir ekki fyrir löngu vera far- in að líta á Lindu sem fullgild- an fjölsyldumeðlim. Það er eng- in ástæða til að koma fram við hana eins og ókunnugan. Hún er ein af okkur og ber líka sama nafn og við.“ „Já, það hefur ekki vantað, að ég hafi haft tækifæri til að komast að raun um það,“ sagði hún önuglega, „og þú gerir auð- vitað það sem þér sýnist. Ég vil ekki ræða þetta mál við þig frek- ar. Þú hefur þegar tekið ákvörð- un, og fyrst svo er veit ég að þú slakar ekki til um hársbreidd, hvað svo sem ég segi. Sú var tíð- in, að þú tókst stundum tillit til skoðana minna, en það er orðið langt síðan. Ég er viss um, að 62 HEIMILISRITIÐ
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Heimilisritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimilisritið
https://timarit.is/publication/976

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.