Heimilisritið - 01.04.1955, Blaðsíða 45

Heimilisritið - 01.04.1955, Blaðsíða 45
Hann skrifaði bréf með rit- hönd konu sinnar og skrifaði ut- an á það til klefafélaga síns. Af- henti síðan bréfið gömlum starfsbróður, sem lofaði að láta frímerkja bréfið í New York og senda síðan til fangelsisins. Þetta bréf var eitt af meiát- araverkum Jims, svo fullkomið var það, að hann varð að setja smá blett á eitt horn umslags- iris, til þess að hægt væri að þekkja það frá bréfi, sem kon- an myndi skrifa Ed. Jim fór til póstmanns fang- elsisins, sem einnig var fangi og Jim hafði þekkt í allmörg ár. Hann sagði póstmanninum. að hann væri bara að leika smá- vegis á klefafélaga sinn, „bara saklaus brella“, sagði hann, og hann vonaðist til þess, að póst- maðurinn myndi hjálpa sér. Hann bað hann um að afhenda Jim fyrst bréf, sem merkt væri i einu hominu, ef Jim fengi tvö bréf samdægurs. ,,Bara smá brella,“ sagði falsarinn. „Það liggur ekkert á bak við þetta, Harry. Þetta gerir honum að- eins gott eitt. Allt í lagi þín vegna?“ „Allt í lagi mín vegna,“ sagði póstmaðurinn og kinkaði kolli. „Hann skal fá það merkta.“ Tveim dögum síðar lá Jim uppi í fleti sínu, og gaut augun- um til Eds, þar sem hann var að opna bréfið með merkinu. Hann sá að Ed brá — eins og ofsahræðsla af undrun næði tök- um á honum. „Þetta getur ekki verið,“ muldraði hann aftur og aftur. Þetta getur ekki verið. Lestu þetta, Jim. Lestu það, og í guðsbænum segðu mér, að ég hafi ekki séð það, sem stendur þarna í bréfinu. Gerðu það, Jim,“ sagði Ed í grátklökkum bænarróm. Falsarinn tók við sín- um eigin ritsmíðum. Hann las bréfið, eins og það væri honum alveg nýtt. „Ég get ekki blekkt big leng- ur Ed,“ las hann upphátt, „Öll bréfin, sem ég hefi skrifað þér hingað til, eru blekking. Ég er að fara af landi burt með mann- inum, sem ég elska í raun og veru. Þetta er endirinn. Vertu blessaður." Hann rétti klefafélaga sínum bréfið. „Þetta kemur mér ekk- ert á óvart,“ sagði hann. „Ég bjóst við því, að þú myndir fá svona bréf fyrr eða síðar. Þess vegna sagði ég þér fyrir löngu, að þessi bréf væru lygaþvætt- ingur. Þú getur ekki einu sinni treyst beztu konunni í heimi, og því fyrr, sem þér verður þetta ljóst, því betra fyrir þig sjálfan.“ Allar þær kvalir, sem Jim hafði liðið við að horfa upp á APRÍL, 1955 43
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Heimilisritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimilisritið
https://timarit.is/publication/976

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.