Fréttatíminn - 23.08.2013, Page 54

54 fjölskyldan Helgin 23.-25. ágúst 2013
Það sem einu sinni var
 BarnaBókmenntir Fyrsta Bók tveggja vinkvenna
e inu sinni voru flestir skólar tvísetnir og börn þurftu að taka allt skólatengt heim með sér á hverjum einasta degi. Þá var skólataskan ómissandi ílát fyrir bækur og skólaamboð öll. Einu sinni gengu börn líka langar leiðir í skólann og
sárvantaði tösku til að hlífa bókunum sínum fyrir alls kyns veðrum. Einu sinni var
skóladagurinn örstuttur þannig að stór hluti námsins fór fram heima við eldhúsborðið
hjá mömmu og þá þurfti að koma öllum herlegheitunum heim daglega. Einu sinni voru
hvorki til tölvur né net þannig að öll námsgögn voru staðbundin og þau síðan borin
og borin og borin einu sinni enn milli heimilis og skóla á ungum bökum stórra sem
smárra nemenda.
Það sem einu sinni var, er lýsing á því sem er ekki lengur. Ótrúlega margt er breytt
í námsumhverfi barna en eitt hefur ekki haggast og það er ílátið skólataska.
Börnin okkar tifa ennþá í og úr skóla með töskuna á bakinu, stundum þunga,
stundum létta en alltént alltaf stóra, fyrirferðarmikla – og rándýra. Burðurinn
reynir umtalsvert á óþroskað bak barna og ungmenna, svo mikið að heilsugæslu-
stöðvar dreifa bæklingum með ábendingum til foreldra um gæta vel að bökum
barna sinna við töskuburðinn. Markaðurinn sinnir líka sínu og verslanir auglýsa
að sérfræðingar í líkamsbeitingu aðstoði við val á skólatöskunni.
Burðurinn er semsagt talsvert vandamál en er þó sannarlega ekki hið eina sem
fylgir skólatöskunotkuninni. Hvaða kennari þekkir ekki vandamálið þegar verk-
efnið gleymdist heima og er því fjarri góðu gamni í skólanum þó svo að taskan
hafi samviskusamlega verið borin milli staða? Hvaða samviskusama foreldri
hefur ekki uppgötvað gamalt skólanesti sem hefur óvart dagað uppi í skólatösk-
unni með tilheyrandi afleiðingum? Hvaða fjölskylda hefur ekki gert dauðaleit
að námsbók sem kom heim í töskunni, lítið var lært í þrátt fyrir góð fyrirheit og
hvarf svo af yfirborði heimilisins af ótrúlegri ósvífni? Trúlega geta margir kinkað
kunnáttusamlega kolli þegar hér er komið sögu.
Erfiðleikar við val á réttri tösku, bakverkir barna, gleymd skólagögn og týndar
námsbækur eru ekki sjálfstæð vandamál þótt við meðhöndlum þau sem slík.
Þvert á móti eru þetta allt heldur einfaldar afleiðingar af einu, stóru vandamáli;
skólatöskunni sjálfri og auðvitað er eina vitið að ráðast að rót vandans. Af hverju í
ósköpunum þarf að bera öll gögn milli staða þegar skólinn er einsetinn og nóg rými
er fyrir gögn barna í kennslustofunni? Af hverju þarf að senda mikið magn skólabóka
heim til heimanáms þegar búið er að margfalda skólatíma skyldunámsins og æ fleiri
efast almennt um gagnsemi heimanámsins? Mögulega væri nóg að hafa létta og lok-
aða plastvasa fyrir lestrarbækur til að bera á milli. Af hverju sjáum við ekki tæknibylt-
ingu í náminu þannig að börn geti einfaldlega nálgast námsefnið sitt heima og heiman
á vefnum þar sem það hvorki gleymist né blotnar á milliferðunum? Þá væri yfrið nóg
að bera eina spjaldtölvu með sér og góðar líkur á að börn og ungmenni vildu nokkuð á
sig leggja til að glata henni ekki.
Það er sannarlega nóg af lausnum ef vilji er fyrir hendi – allir myndu græða á því
nema mögulega söluaðilar skólatöskunnar.
Vertu velkomin!
Bíldshöfða 18 - 110 Reykjavík - sími: 557 9510 - www.patti.is
Opið virka daga kl. 10-18
laugard. 11-16

Sófinn þinn útfærður eftir þínum óskum
• Gerð - fleiri en 900 mismunandi útfærslur
• Stærð - engin takmörk
• Áklæði - yfir 3000 tegundir
VIÐ ERUM FLUTT Á BÍLDSHÖFÐA 18
Torino
Paris
Milano
Mósel
Landsins mesta úrval
af sófum og sófasettum
Endalausir möguleikar í stærðum og áklæðum
Brosbókin er fyrsta bók vinkvennanna Jónu Valborgar Árnadóttur og Elsu
Nielsen og verður útgáfuveisla í Borgarbókasafninu á morgun. Ljósmynd/Krissy
Bók um bros sem týnist
Brosbókin er fyrsta höfundarverk þeirra Jónu Valborgar
Árnadóttur og Elsu Nielsen en Jóna er höfundur texta og á
Elsa heiðurinn af myndskreytingum. Hugmyndin að Bros-
bókinni vaknaði hjá Jónu fyrir tveimur árum þegar hún var
á ferðalagi með syni sínum sem þá var fimm ára. „Ég leit
aftur í til hans í bílnum og sá hann var ekki hress á svip
sem var mjög ólíkt honum. Þá fór ég að spyrja hann hvað
hefði orðið af brosinu hans. Hvort það hefði kannski dottið
á gólfið,“ segir Jóna. Sonurinn fór strax að brosa en reyndi
að láta mömmu sína ekki sjá það. Þar með vaknaði sú hug-
mynd Jónu að bros gæti öðlast sjálfstæðan vilja og einfald-
lega horfið.
Jóna og Elsa unnu áður saman á auglýsingastofu og var
Elsa sú fyrsta sem kom upp í huga Jónu þegar að mynd-
skreytingu Brosbókarinnar kom. „Hún er algjör listamaður
hún Elsa. Myndirnar í bókinni eru mjög fallegar og bæta
miklu við textann. Við lögðum alltaf upp
með að hafa gaman við vinnslu bókarinnar.“
Brosbókin er ætluð öllum þeim sem ein-
hvern tíma hafa farið í fýlu og segir Jóna
Valborg hana vel til þess fallna að ræða við
börnin um tilfinningar. Fyrst og fremst sé
Brosbókin þó skemmtileg samverubók til
að lesa með börnum.
Útgáfuveisla Brosbókarinnar verður í Borgarbóka-
safninu við Tryggvagötu á morgun, laugardag, frá klukkan
13:00 til 15:00 og verða bros falin á ýmsum stöðum í safninu
og geta gestir leitað þeirra á milli bóka safnsins. Þá verður
opnuð sýning á myndskreytingum úr Brosbókinni.
Dagný Hulda Erlendsdóttir
dagnyhulda@frettatiminn.is
Af hverju þarf að senda mikið magn skólabóka heim
til heimanáms þegar búið er að margfalda skólatíma
skyldunámsins og æ fleiri efast almennt um gagnsemi
heimanámsins?
Náttúrulögmálið skólataska
Margrét
Pála
Ólafsdóttir
ritstjórn@
frettatiminn.is
heimur Barna
74,6% ... kvenna 35 - 49 ára á höfuðborgarsvæðinu lesa Fréttatímann*
*konur 35 – 49 ára
á höfuðborgarsvæðinu.
Capacent jan - mars 2013
850 svör