Fréttatíminn - 01.02.2013, Page 39
H
V
ÍT
A
H
Ú
S
IÐ
/
S
ÍA
ÍSLENSKUR
OSTUR
B jörn Halldórsson barðist í átta og hálft ár við kerfið og hlaut loks
sigur fyrir dómstólum en hann
fékk ranga frumgreiningu á
spítala með þeim afleiðingum
að hjarta hans hlaut varanlegar
skemmdir. „Núna í febrúar eru
liðin tíu ár frá því að ég fékk
hjartaáfall. Ég fékk ranga frum-
greiningu á spítalanum og það
liðu 8 klukkustundir frá því að
ég kom inn á spítalann og fékk
rétta meðhöndlun. Það gerði það
að verkum að á hjartanu varð
óbætanlegur skaði sem kippti
undan mér lífinu. Ég hef ekki
getað unnið venjulega vinnu
síðan því hjartað á mér vinnur
ekki í fullum afköstum. Ég get
svona dundað mér hérna heima,
en ekki mikið meira en það,“
segir Björn.
„Það er mikið áfall að lenda
í slíku atviki og ennþá erfiðara
fyrir þær sakir að í upphafi er
enginn sem leiðbeinir hvað á að
gera næst. Að standa í stappi við
embættismenn svo árum skiptir
er lýjandi, sérstaklega þegar það
er haft í huga að kerfið virðist
hafa tilhneigingu til að túlka
vafaatriði spítala eða lækni í
hag. Það var erfitt að taka við
greinargerð sem yfirstjórn spít-
alans lét yfirlækna gera að því er
virtist í þeim tilgangi einum að
gera lítið úr veikindum mínu og
gera persónu mína ótrúverðuga.
Slíkt er ekki leggjandi á venju-
legt fólk.
Björn hefur því átt þátt í
stofnun félagsins Viljaspor
ásamt formanni félagsins, Auð-
björgu Reynisdóttur. Félagið
veitir stuðning og leiðbeiningar
um hvaða leiðir er hægt að fara
til að leita réttar síns í málum
sem þessum. „Tilgangur félags-
ins er að þeir þolendur atvika
eða óhappatilvika sem verða
fyrir skaða verði leiðbeint inn í
kerfið en félagið beitir sér ekki
í einstökum málum. Auk þess
mælum við með því að hlutverk
Björn Halldórsson stofnar félagið Viljaspor
Það þarf að opna umræðuna um læknamistök
sjúklingatryggingar verði víkkað
út og hún verði notuð til að bæta
þeim tjón sem orðið hafa fyrir
slíku, það ferli á að vera einfalt,
gagnsætt og umfram allt fljótlegt,“
segir Björn.
„Ég vonast til þess að félagið
geti stuðlað að því að þeir þolendur
sem þurfa að leita til Landspítal-
ans, landlæknis, annarra stofn-
anna og eða dómstóla fái þar góðar
móttökur og stjórnsýslan leiðbeini
þessu fólki þannig að mál þess
fái góðan og faglegan framgang í
kerfinu.“
„Breski landlæknirinn talaði á
ráðstefnu árið 2007 um mistök í
heilbrigðisþjónustu og ef niður-
staðan úr erlendum rannsóknum
er heimifærð yfir á Ísland lenda
2500 manns í einhverju atviki eða
óhappatilviki á sjúkrastofnun á Ís-
landi á hverju ári,“ segir Björn. „Til
stóð að gera sambærilega rann-
sókn hér á landi en því var frestað
í kjölfar hrunsins. Matthías Hall-
dórsson, þáverandi landlæknir,
sagði á þessari ráðstefnu, sem mér
fannst athyglisvert, að það væri
kominn tími til að opna umræðuna
um þessi mál hér á landi og taka
þyrfti á þeim með öðrum hætti.
Það þyrfti að horfast í augu við þá
staðreynd að svona atvik eiga sér
stað. Landlæknir sagði það líka
mikilvægt, þegar slíkt eigi sér
stað, að greina sjúklingi frá því,
skýra út það sem gerst hefur og
biðjast afsökunar,“ segir Björn. Björn Halldórsson.
Sama virðingaleysið hjá land-
lækni
Matthildur sendi fyrir um ári
inn erindi til embættis land-
læknis þar sem hún kvartaði
undan þeirri meðferð sem hún
fékk í heilbrigðiskerfinu. „Það er
skemmst frá því að segja að mér
hefur verið sýnt sama virðingar-
leysið hjá landlækni og ég fékk
að kynnast í heilbrigðiskerfinu.
Einn maður sér um mál mitt hjá
landlækni og sá svarar ekki póst-
um mínum né heldur símtölum.
Ég hef talað við hann einu sinni
í síma. Ég veit ekkert hvar það
mál er statt því ég fæ engin svör.
Fljótlega eftir að ég sendi inn
erindið fékk ég bréf frá lögfræð-
ingi embættisins sem ég fékk
lögfræðing Öryrkjabandalagsins
til að skoða fyrir mig nýlega og
hann taldi það mjög misvísandi,
ég veit ekki meira en það.“
Heilsa Matthildar batnaði all-
verulega eftir að krabbameinið
var fjarlægt þó svo að lyfjameð-
ferðin hefði haft þær aukaverk-
anir að hún stríðir nú við úttauga-
verki. „Ég er mun orkumeiri og
er alls ekki með þetta rosalega
þunglyndi sem allir læknarnir
voru með þráhyggju yfir að ég
væri með. Vissulega er sálin mín
samt sem áður talsvert brotin
eftir þessa reynslu,“ segir hún.
Sigríður Dögg Auðunsdóttir
sigridur@frettatiminn.is
viðtal 39 Helgin 1.-3. febrúar 2013