Fréttatíminn - 23.11.2012, Qupperneq 49

Afmælisrit skátanna 13
Í öllu starfi sínu læra skátar að
gera áætlanir og vinna svo að
verkefnum í sameiningu. Það er líka
góðra skáta siður að bera umhyggju
fyrir náttúru landsins og njóta
hennar á þann hátt að sem minnst
rask verði af.
Af þessu getur allt útivistarfólk
lært.
Áætlanagerð
Mikilvægi þess að gera ferðaáætlun,
hvort sem um lengri eða styttri ferðir
er að ræða, verður seint ofmetið.
Skrifaðu niður nákvæma
leiðarlýsingu, hverjir eru með í för,
hvernig þið eruð búin og hvenær þið
ætlið að vera búin að skila ykkur
aftur heim. Ferðaáætlunin er svo
skilin eftir hjá einhverjum niðri í
byggð sem hefur það hlutverk að
hafa samband við 112 ef hópurinn
skilar sér ekki á réttum tíma og ekki
næst samband við hann. Ferða
áætlunin gefur þá leitarhópum góða
vísbendingu um hvar skal byrja að
leita og hverjum er verið að leita að.
Það sparar þann tíma sem getur skipt
sköpum.
Eins og gefur að skilja er
ferðaáætlunin lítils virði án
öryggisfulltrúans í byggð. Því skal
velja hann af kostgæfni og tryggja að
hann skilji hlutverk sitt.
Samvinna
Það segir fátt af einum. Þess vegna
ferðumst við fleiri saman og höldum
hópinn. Þannig getum við fylgst með
hvoru öðru, veitt stuðning og hjálp
þegar við á og haft af hvoru öðru
félagsskap. Ef í harðbakkann slær eru
tvö höfuð betri en eitt, og átta höfuð
jafnvel enn betri. Þurfi að skipta
hópnum upp er mjög áríðandi að
aldrei sé neinn einn á ferð.
Þegar ferðast er í hóp opnast líka
fyrir möguleikann á að dreifa
sameiginlegum farangri á milli
manna, til að létta öllum byrðar.
Fimm manna gönguhópur þarf til
dæmis ekki fimm prímusa, fimm
tjöld eða fimm skóflur.
Að virða náttúruna
Við búum í landi sem er heimsfrægt
fyrir náttúru sína. Sú náttúra er
viðkvæm og þarf á því að halda að
þeir sem um hana fara beri hag
hennar fyrir brjósti. „Skiljum ekkert
eftir nema létt fótspor og tökum
ekkert með okkur nema myndir og
minningar,“ er stundum sagt.
Víða um land er umgengni og
átroðningur slíkur að umhverfið er
orðið óþekkjanlegt og mengað og
hefur misst aðdráttarafl sitt. Slíkt
kemur sér illa fyrir okkur öll og það
ætti að vera kappsmál fyrir alla
ferðalanga að halda náttúru landsins
ósnortinni og fallegri.
Við skulum muna að taka með
okkur allt rusl, hreyfa ekki við gróðri
og dýralífi að óþörfu og skilja ekki
eftir okkur óþarfa ummerki. Við
kveikjum ekki elda nema á
tilætluðum stöðum, stillum umferð
manna og dýra um viðkvæm svæði í
hóf og tökum tillit til annarra
ferðalanga.
Reynslumiklir skátar hafa
ýmislegt fleira í pokahorninu þegar
kemur að útivist, en flestir eru þeir
líklega sammála um eitt: Það allra
mikilvægasta sem útivistarfólk þarf
að muna, þegar það er statt fjarri
mannabyggðum, er að staldra aðeins
við og njóta þess að vera í hreinu,
öruggu og stórfenglegu umhverfi.
Það eru forréttindi að hafa aðgang að
íslenskri náttúru allt árið um kring,
Íslendingar ættu alltaf að vera
þakklátir fyrir það.
útivist og fjallgöngur hafa notið aukinna vinsælda meðal Íslendinga á síðari árum. það
er ekki ofsögum sagt að þar séu skátarnir á heimavelli, enda hafa þeir þrammað um
íslenskar óbyggðir í 100 ár. Elín Esther Magnúsdóttir, skáti, björgunarsveitarkona og
höfundur bókarinnar Góða ferð gefur hér nokkur góð ráð.
Útivistarráð
úr skátastarfi