Læknablaðið - 01.12.1942, Síða 31

LÆKNABLAÐIÐ
+
Jónsson
fyrrv. héraðslæknir.
105
Hinn 3. október síðastliöinn
andaðist hann snögglega. í Reykja-
vik á heimili sonar síns, Arnljóts
lögfræðings Jónssonar, og- var
banamein hans hjartabilun.
Þessi merkismaður var sonur
síra Jóns Guttormssonar í Hjarð-
arholti í Dölum og fæddur þar
6. september 1868; varð hann því
fullra 74 ára. Hann settist í
Reykjavíkur Lærða Skóla 1882,
þá 14 ára gamall og útskrifaðist
þaðan tvítugur 1888 og var því
allungur, eftir því sem þá gerð-
ist um stúdenta. Fór hann síðan í
læknaskólann i Reykjavík og lauk
þaðan kandidatsprófi 1892. Siðan
fór hann, ein-s og venja var til
þá ,til framhaldsnáms í fæðing-
arstofnuninni í Kaupmannahöfn,
mega skýra þetta að nokkru leyti
með mjög mismunandi sýklafjölda.
Við að rannsaka ræktanirnar (telja
sýklahópana á næringarefninu)
kemur í Ijós all náið samband milli
fjölda sýklahópanna og sjálfrar
hmgnabreytingarinnar (þeim mun
stærri breytingar þeim mun fleiri
sýklahópar).
Við prognosu rannsóknirnar
var nauðsynlegt að sleppa 33 sjúkl-
ingum, þar sem þeir höfðu fengið
])neumothorax-meðferð. Prognos-
an virðist markast fyrst og fremsl
at' því, um hve miklar lungna-
breytingar hafði verið að ræða.
Engan prognosumun var að finna
á skolvatnspositivum og negativ-
um með svipaðar lungnabreyting-
ar. Virðist því skolvatnsaðferðin
einsömul lítið sem ekkert geta
upplýst um prognosu sjúklings.
9. kafli.
4. flokkur b. og c.
Að lokum eru stuttlega ræddir
37 sjúklingar með tub. pulm. cav.
Hjá 4 þessara var þó ekki algjör-
lega öruggt um cavernu. Allir
sjúklingar með greinilegt cavum
reyndust skolvatnspositivir. 2
hinna 4 reyndust positivir. I báð-
um negativu tilfellunum var um
litla (ca. 1x1 cm.) hringteikningu
að ræða, sem líktist mjög cavum.
Smit fannst síðar hjá báðum.
% hlutar þessara sjúkl. voru
uppgangslausir allan tímann sem
þeir dvöldu á deildinni. 65%
þeirra reyndust þó positivir þeg-
ar við beina smásjárrannsókn á
skolvatnsbotnfallinu. Kernur það
vel heim við það, að við rækt-
un reyndist fjöldi sýklahópanna
mjög mikill. Virðast miklai
líkur til, að í flestum tilfellun
um hafi verið um sjúklinga að
ræða, sem kyngdu uppgangin-
um í stað þess að hrækja honurn.
Flestir (eða 85%) þessara sjúkl-
inga voru konur, en eins og kunn-
ugt er, er mun erfiðara að fá þær
til að hrækja uppganginum en
karlmenn. —
Tilfelli þessi virðast benda mjög •
í þá átt, að sjúklingar með greini-
lega cavernu (yfir kirsuberstóra)
séu svo til ávallt positivir í skol-
vatni, ef um tub. er að ræöa.