Læknablaðið - 01.08.1972, Blaðsíða 60

90
LÆKNABLAÐIÐ
sig inn í, hvernig kerfið í heild verkar og hvernig æskileg
þróun þess sé. Nauðsyn ber til þess, að læknar sýni víðsýni
í þessum efnum og sjái vel út fyrir sína eigin sérgrein.
(2) Á deildunum ráða læknar yfir og stýra miklu fjármagni.
Hin læknisfræðilega ákvarðanataka þeirra um lyfjagjöf, að-
gerð og meðhöndlun hefur kostnaðarhlið, sem ekki má gleym-
ast. Læknar taka mikilvægar ákvarðanir um nýtingu sjúkra-
rýmis. Þeir eru stjórnendur og verða að gera sér ljósa ábyrgð
sína sem slíkir.
Leyfið mér að láta í ljós ósk um, að þetta ráðstefnuhald stuðli
að skilningi á þessum tveimur atriðum.
*■
VÍNMÁLIÐ
Magnús læknir Pétursson barðist mjög fyrir því í efri deild, að
læknar fengi fullt frelsi til þess að nota vín til lækninga. Sú varð
niðurstaðan, að löggilda skyldi Rauðvín, Malaga, Sherry, Portvín og
Cognac. Þetta ætti að nægja þeim læknum, sem nota vín til lækninga,
en eftir sem áður fer því fjarri, að sú krafa sé uppfyllt, að læknum
sé heimilt að fá hver vín, sem þeir vilja. Úr þeirri meginreglu var
mikið gert, og mætti því búast við, að ýmsum þætti hér of skammt
farið. Hvað sem þessu líður, þá hafa læknar fengið vínið og ætti það
ekki að vera neinum vafa undirorpið, að þeim væri trúandi fyrir því.
Því hefir það, því miður, komið í ljós, að tæpast eru allir læknar svo
varkárir í þessum efnum sem skyldi. En hvað sem þessu líður, þá
liggur sómi stéttarinnar við, að læknar haldi nú vel á víni sínu.
(Guðmundur Hannesson, Lbl, október 1915).
ÍSLENZKT LÆKNAFÉLAG
Tímarnir breytast. Til skamms tíma hefur verið tilfinnanlegur
læknaskortur. Nú eru hér fleiri læknar en embætti eru til, og eftir
fáein ár verða sennilega embættislausir læknar víðs vegar um land.
Vér rekum oss þá á samkeppnina, kosti hennar og lesti. Það verður
vandlifaðra en áður og sama nauðsyn hér sem annars staðar að fylgja
föstum reglum í allri framkomu.
Mér þykir ekki ólíklegt, að nú væri kominn tími til þess að
stofna á ný „íslenzkt læknafélag". Tilgangur þess yrði þá sem fyrr,
að efla samvinnu og bróðerni milli lækna, og auk þess að gefa út
blað eða tímarit fyrir lækna eingöngu.
ÍGuÖmundur Hannesson, Islemkt lœknafélag. Lbl. 1915).
Þess má geta, að tilraun hafði verið gerð að stofnun „Islenzks lækna-
félags“ 16 árum fyrr, en það félag varð litið annað en nafnið.