Læknablaðið - 01.06.1976, Qupperneq 24

96
LÆKNABLAÐIÐ
t
MINNING
BJARNI BJARNASON
F. 29. okt. 1901.
D. 23. des. 1975.
Þegar ég frétti að Bjarni Bjarnason, vinur
minn, væri allur, þá fór fyrir mér eins og
fleirum, að ihugur minn reikaði til okkar
fyrstu kynna. Þau bar þannig að, að ég
gekk til hans sem læknis nokkrum sinnum
árið 1952. í síðasta sinn, er ég leitaði til
hans vegna þessa sjúkleika míns, ætlaði. ég
að sjálfsögðu að greiða honum læknishjálp-
ina, en hann afþakkaði. Um svipað leyti og
þetta gerðist var hann nýbyrjaður á bygg-
ingu húss síns að Mávahlíð 30. Þar sem ég
bjó svo að segja í næsta húsi, hafði ég gefið
þessum byggingarframkvæmdum auga.
Þarna sem ég nú var staddur á læknisstofu
hans varð mér á að segja eitthvað á þá
leið, að ibygging hans í Mávahlið yrði hon-
um erfið, ef áfram héldi sem horfði. Lyktir
þessa máls urðu á þá leið, að hann kom
til mín nokkrum dögum síðar og kvaðst
ekki vera alls kostar ánægður með bygg-
ingarframkvæmdir sínar. Varð það úr, að
ég tók að mér umsjón með byggingunni.
Varð þetta upphaf langrar og góðrar vin-
áttu okkar. Oft kom ég síðan á heimili
þeirra hjóna, Regínu Þórðardóttur og
Bjarna. Tóku þau mér ætíð með slíkum
ágætum, að þær stundir líða mér aldrei úr
minni.
Auk þess að vera mikill læknir, var
Bjarni mikill hugsjóna- og félagshyggju-
maður. Hans spor á vettvangi stéttar sinnar
eru djúp. Segja má um hann eins og um
marga aðra framúrstefnumenn sinnar sam-
tíðar, að þeir séu taldir færast of mikið í
fang, þar til staðreyndirnar sýna hið gagn-
stæða.
Þetta varð mér sjálfum á mörgum árum
áður en bygging Domus Medica hófst, og
hann ræddi hugmyndir sínar um byggingu
hússins við mig, sem hann gerði æði oft.
Ég kom ekki auga á fjárhagslegan grund-
völl til þess að koma þessari hugmynd í
framkvæmd, en bjartsýni Bjarna og félags-
hyggja var svo föst fyrir, að hann hlustaði
ekki á svartsýni mína. Þótti honum það
hin mesta óhæfa að læknastéttin ætti ekki
fastan samastað fyrir starfsemi sína, og
einnig var það ofarlega í huga hans, að
sjúklingar hlytu betri þjónustu.
Óhætt er að segja, að með atorku sinni
hafi Bjarni brotið blað í sögu stéttar sinn-
ar, þó hann hafi að sjálfsögðu notið að-
stoðar kollega sinna, sem studdu hann í
hvívetna.
Bjarni var svo lánsamur að sjá ýmsar
hugmyndir sínar verða að veruleika, eins
og Domus Medica og stórefling Krabba-
meinsfélags íslands, sem hann var formað-
ur fyrir um ára'bil, svo dæmi séu nefnd.
Bjarni var sá persónuleiki, sem gerði
sjóndeildarhringinn stærri, og tel ég mig
hafa notið góðs af því, enda var ánægju-
legt að vinna undir hans stjórn.
Bjarni Bjarnason var fæddur að Geita-
bergi í Svínadal. Þangað fór hann oft iil að
hvílast frá hinu daglega amstri. Oft fór ég
með honum í þessar ferðir. Dvöldumst við
þá við veiðiskap og ræddum um búskap.
Þar sem hann var hugsjónamaður á því
sviði sem öðrum, lágu leiðir okkar ágæt-
lega saman. Ef til vill vorum við oft nokk-
uð hátt stemmdir í umræðum okkar, en
þessar stundir gleymast mér ekki.
Fjölskylda mín og ég viljum þakka þér,
Bjarni minn, þau ár sem við fengum að
njóta þín sem vinar og læknis.
Friðrik Karlsson.