Læknablaðið - 01.02.1977, Síða 30

14
LÆKNABLAÐIÐ
TABLE8
3 HBAg-positive hospital inpatients, without clinical evidence of liver-disease: Time of
HBAg discovery, age, sex, residence, principal diagnosis and no. of weeks in hospital.
Patients First found positive Age (years) Sex Residence Principal diagnosis Weeks in hosp.
A. B. Des. 1971 55 F Siglufj. Fractura colli fem. 12
E. G. Oct. 1972 48 M Reykjavík Ulcus ventric. 3
G. Þ. Nov. 1972 66 M Reykjavík Osteoarthr. coxae 21
TABLE9
3 HBAg-positive hospital inpatients, without clinical evidence of liver-disease: Few find-
ings from case histories, relevant to possible modes of infection.
Patients Trans- fusion Jaundice Injection Operations Previous hospital admiss. Immuno suppres. therapy Travels abroad
A. B. Yes No Yes (many) Yes (many) Yes (many) No Not kncwn
E. G. No No Yes (many) No Yes (many) No Sailor for years
G. Þ. No No Yes No Yes No Sailor for years
lýsinga, sem bent gætu til mögulegs smit-
máta. Með vissu verður ekkert sagt í því
efni, en tafla 9 sýnir nokkur atriði, sem
vert er að hugleiða. Ekkert þessara þrigg.ja
hafði fengið gulu né þekkta lifrarsjúk-
dóma. Konan hafði oft legið á sjúkra-
húsum, gengizt undir margar skurðaðgerð-
ir þ. á m. resectio ventriculi, fengið blóð-
gjafir og stungulyf m. a. vegna lungna
berkla. Blóðmynd hennar benti til að milta
vantaði (gastrectomy og spleneotomy
1958). Karlmennirnir tveir höfðu einnig
legið áður á sjúkrahúsi og fengið stungulyf.
Þeir höfðu báðir verið árum saman í milli-
landasiglingum og þá komið víða við. Sá
^ngri var tattóveraður erlendis fyrir u. þ. b.
30 árum.
Við síðari rannsókn i september 1974
reyndust öll 3 ennþá HBAg jákvæð, en
HBAb neikvæð sem fyrr. Ekkert þeirra
hafði klinisk einkenni um lifrarsjúkdóm
frekar en áður. Lifrarpróf (ser. bilir.,
GPT, alk. fos., gamma GT og protein el.
foresis) voru eðlileg hjá báðum körlun-
um, en konan hafði lítillega hækkað ser.
G.P.T., alk. fcsfatas. og gamma GT.
Sjúklingar með Down’s
syndrome (Mongolismus)
Af þeim sjúkdómaflokkum, sem þekktir
eru að hárri tíðni HBAg, ber Down’s
syndrome hvað hæst eins og áður er fram
komið og sjá má í töflu 3. Hinar ýmsu
rannsóknir, þ. á m. Sutnick et al,74 hafa
sýnt tíðni milli 28 og 35% á stærri stofn-
unum og 3% á minni stofnunum. Anti-
genaemia hjá Down-sjúklingum, sem búa
utan stofnana var hins vegar sjaldgæf.
f framhaldi af áðurnefndum athugunum
voru rannsakaðir þeir sjúklingar með
Down’s syndrome, sem vistaðir voru á
tveimur hælum í nágrenni Reykjavíkur,