Læknablaðið - 01.02.1977, Blaðsíða 59
LÆKNABLAÐIÐ
31
Immobilization
Plaster body cast — 4 mo.
Bed rest — 1 mo., cast — 4 mo.
Frame — IV2 months then
body cast — 4 mo.
Frame
Frame — 5 mo.
Frame
Frame — 2 mo.
No report
Frame
Frame — 3 wk.
Body cast — 2 wk.
Bed rest
None
Bed rest
Bed rest
Body cast and bed — 22 wk.
Body cast and bed — 17 wk.
Body cast and bed — 7 wk.
Body cast and bed — 11 wk.
Plaster bed and rest
— 6 mo.
Bed rest — 10 days
Bed rest — 4 wk.
Bed rest — 3 wk.
Plaster bed and
rest — 9 wk.
Plaster bed and rest — 10 wk.
Bed rest — 2 wk.
sjárskoðun á þvagi rétt eftir komu á spítal-
ann og aftur 3 vikum síðar, en ekki eftir
það. Þvagræktun, sem ekki var gerð fyrr
en eftir nokkurra vikna sýklalyfjameðferð
var neikvæð og einnig þær er síðar voru
gerðar. Þvagræktun hjá þremur öðrum
sjúklingum voru neikvæðar. Blóðræktanir
hjá tveimur sjúklingum voru neikvæðar.
Tilraunir til sýklaræktunar úr saur þriggja
sjúklinga, þar á meðal fyrir Salmonella
báru ekki árangur. Sendur var saur frá
einum sjúklingi til veirurannsókna og
ræktaðist Coxsackieveira B-3, en mótefna-
mæling var ekki gerð. AST mælingar í
blóðvatni þriggja sjúklinga voru innan
eðlilegra marka. Sárasóttarpróf hjá ein-
um sjúklingi var neikvætt. Mænuvökva-
rannsókn hjá tveimur sjúklingum var eðli-
leg. Berklapróf var gert á öllum sjúkling-
unum og var neikvætt í öllum tilvikum.
MEÐFERÐ
Allir sjúklingarnir, að einum undan-
skildum, fengu sýklalyf, en í mislangan
tíma, einn í 6 vikur, fjórir í 8 vikur og
einn í 10 vikur. Tafla III greinir frá teg-
undum lyfja. Einn sjúklinganna (nr. 3 á
töflum I-III) hafði fengið sýklalyf fyrir
innlagningu og hafði sú meðferð staðið í
4-5 daga.
Þrír sjúklingar voru látnir liggja í gips-
beði, tveir í 9 og 10 vikur og einn í 6 mán-
uði (tafla III). Hinir fjórir voru látnir
liggja í rúminu, allt frá 10 dögum og upp
í 4 vikur, en voru þó látnir sjálfráðir um
hreyfingar og hleypt á gólfið, þegar þeir
voru farnir að standa upp og ganga með
í rúminu.
GANGUR SJÚKDÓMS.
AFDRIF SJÚKLINGA
Það sjónarmið var látið ráða um tíma-
lengd rúmlegu, að leyfa mætti sjúklingi
fótavist, þegar hann væri orðinn óþæg-
indalaus, sökk eðlilegt og röntgenmyndir
sýndu kyrrstætt (stationert) ástand. Nokk-
urt frávik þessarar reglu átti sér þó stað
varðandi sjúkling nr. 7 á töflum I-III. Hann
var myndaður strax eftir komu á spítalann
cg sást ekkert athugavert við hrygg, en
tæpum þremur vikum síðar sáust vægar
breytingar, er bentu til hryggþófabólgu.
Þar sem sjúklingurinn var þá orðinn
óþægindalaus, farinn að hafa fulla fóta-
vist og sökk orðið eðlilegt var honum leyft
að vera áfram á fótum, enda þótt hugsan-
legt væri, að röntgenologiskar breytingar
gætu farið vaxandi. Ekki var að sjá, er
hann kom til eftirlits 7 vikum eftir brott-
för af spítalanum, að fótavistin hefði haft.
nein áhrif til hins verra. Röntgenmyndir