Læknablaðið

Árgangur

Læknablaðið - 01.02.1977, Síða 31

Læknablaðið - 01.02.1977, Síða 31
LÆKNABLAÐIÐ 15 36 sjúklingar á Kópavogshæli og 17 í Skálatúni, samtals 53 sjúklingar. Á Kópa- vogshæli dveljast u. þ. b. 200 vistmenn, en í Skálatúni 50-60. Þessar rannsóknir voru gerðar í ágúst 1974 í samvinnu við Sævar Halldórsson, lækni. Allir sjúklingarnir, 53 að tölu, reyndust HBAg neikvæðir. Þetta voru 34 karlmenn og 19 konur, langflest börn og ungt fólk á aldrinum 5-40 ára. Vegna þessarar niðurstöðu var ekki tal- in ástæða til að gera frekari lifrarpróf hjá þessum hópi, né kanna sjúkrasögu þeirra til hlítar, en skv. upplýsingum lækna þeirra er ekki vitað um gulu eða hepatitis hjá neinum sjúklinganna, né öðrum vist- mönnum hælanna. Umræður Eins og rætt hefur verið hér að framan virðist fundur HBAg í blóði endurspegla heoatitis-B viræmu og verður því að líta ó HBAg jákvæða einstaklinga sem mögu- lega smitbera, hvort sem þeir hafa ein- kenni um hepatitis eða ekki. Þetta styðja einnig margar athuganir bar sem sýnt hef- ur verið. að meiri hluti beirra, sem gefið er HBAg jákvætt blóð, fær henatitis-B.sl HBAb í blóði, sem er merki um að við- komandi hafi einhverntíma haft hepatitis- B, virðist hins vegar ekki fylgja aukin smithætta. Þannig er sennilega hvorki nauðsvnlest. né raunhæft að útiloka HBAb jákvæða blóðgjafa.81 Gert hefur verið ráð fyrir að hin mis- munandi tíðni HBAg hjá einkennalausum btóðgjöfum víða um heim endurspegli ant.ígen tíðnina hjá íbúum þessara svæða. Sumir hafa þó vefengt samanburðarhæfni blöðgiafahóna hinna ýmsu landa bar sem blóðgiafar með sö^u um gulu séu sums staðar út.ílokaðir.917 World Health Organ- izatirn 197381 telur bó að HBAg sé ekki alpengara í blóðgiöfum sem fengið hafa gulu en í öðrum. Það virðist einnig í rök- rétt.’i samhenai við bað sem áður var ræt.t,. b e. að aðeins mjög fáir beirra, sem smitact af heDatitis-B. verða gulir. og fæst- ir beirra gulu verða HBAg-berar. en hin- nm er hættara við að verða smitberar, sem fá væeari siúkdóm fanieteric). Flestar at- bueanir á tíðni HBAg hafa verið gerðar á blóðgjöfum. Mismun milli landa má sjá í töflu 2. Samanburður Maycock 197231 sýndi lægsta tíðni í Bretlandi (0,07% í Sheffield) og hæsta í Kenya (6%). Banke og félagar0 fundu 18 jákvæða af 10.000 (0,18%) blóðgjöfum í Kaupmannahöfn. Fleira virðist hafa áhrif á tíðni HBAg en hnattstaða og þjóðerni, þ. á m. kynferði, aldur, búseta og félagslegar aðstæður. Víð- ast er tíðnin hæst hjá ungum körlum á þéttbýlissvæðum. Þar sem rannsakaðir blóðgjafar hér voru að miklum meirihluta ungir karlmenn af Reykjavíkursvæðinu, má gera ráð fyrir, að tíðni HBAg sé a. m. k. ekki hærri hjá öðrum heilbrigðum íslendingum. Niður- stöður okkar (0,007%) benda þannig til að tíðni HBAg sé mjög lág hjá einkenna- lausum íslendingum, miðað við niðurstöð- ur rannsókna í öðrum löndum gerðum með sömu aðferð (counterimmunoelectrophor- esis). Af rannsökuðum innlögðum sjúklingum reyndust 3 einkennalausir HBAg-berar eða 1 af 1000 (0,1%). Allmikið liggur fyrir af upplýsingum varðandi tíðni HBAg í ýmsum sjúkdómaflokkum, sem taldir eru „high risk“ með tilliti til hepatitis-B- smitunar, sbr. töflu 3, en litlar upplýsingar finnanlegar um tíðni HBAg í spítala- sjúklingum almennt. Athugun á innlögð- um sjúklingum á Bispebjerg-sjúkrahúsið í Kaupmannahöfn49 sýndi 0,22% HBAg tíðni hiá sjúklingum án einkenna um lifrar- siúkdóm. Tíðnin var hærri hjá körlum en konum og HBAg jákvæðu sjúklingarnir virtust yngri en spítalasjúklingarnir al- mennt. Athvgli vakti, að hlutfallslega margir hinna HHAg jákvæðu voru á cnrt.icosteroida-meðferð. Samanburður á tíðni HBAg hiá blóðgjöfum og snítala- siúklingum í Toronto84 sýndi að af 3.500 siúklingum innlögðum af ýmsum ástæð- um voru 19 HBAg jákvæðir (0,54%), en 0.15% af einkennalausum blóðgjöfum. í Olasgow00 fundust 6 einkennalausir HBAg- berar af 5171 SDÍtalasjúklingi athuguðum eða 0,116%. Rannsökuð voru sýni. sem bárust til blóðflokkunar. s.iúklingarnir því flestir C83%) á handlæknisdeildum, sam- tals 29% af innlögðum sjúklingum á rann- sóknartímabih'nu. Sama tíðni (0,119%) fannst hjá blóðgjöfum í Glasgow. Þessar rannsóknir á spítalasjúklingum
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104

x

Læknablaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Læknablaðið
https://timarit.is/publication/986

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.