Læknablaðið - 01.02.1977, Qupperneq 73

LÆKNABLAÐIÐ
3?
fyrir í brjósthrygg og sjaldnar í L4„ri, sem
talin er algengasta staðsetning sjúkdóms-
ins.13 Yfirleitt sáust batamerki 1V2-3 mán-
uðum eftir að sjúkdómsmerki komu í ljós.
í lokin var viðkomandi liðbil þrengt hjá
öllum og vertebra magna sást hjá þremur.
Sjá annars töflu IV.
Niðurstaða blóðrannsókna hjá þessum
sjúklingum kemur heim og saman við
reynslu annarra, sökk var að meðaltali
43 mm/1 klst. og meðaltal fjölda hvítra
blóðkorna 8280 per mm3. Aðrar rann-
sóknir, sem gerðar voru leiddu ekkert
sérkennilegt í ljós, eins og áður hefur
verið rakið.
Meðferð
Meðferðin, sem tíðkazt hefur við þess-
um sjúkdómi hefur beinzt að því að hvíla
hrygginn, láta sjúklinginn liggja í rúm-
inu, oftast skorðaðan, meðan sjúkdómur-
inn er virkur og ennfremur hafa oft verið
gefin sýklalyf. Ýmis umbúnaður hefur
verið notaður til að skorða hrygginn, bæði
meðan á rúmlegu stendur og stundum
eftir að sjúklingurinn er kominn á fætur.
Almennt er álitið, að slíkri meðferð eigi
að beita á meðan sjúklingurinn finnur til
óþæginda, sökk er hækkað og röntgen-
myndir sýna vaxandi breytingar og er
venjulega um að ræða fáeinar vikur,
stundum mánuði. Sumir ráðleggja aðeins
rúmlegu, en ekki skorðun.8
Ýmis sýklalyf hafa verið notuð, en oftast
penicillintegundir, svo sem oxacillin eða
methicillin er verka á staphylococcus
aureus, sem talin hefur verið líklegasta
sýkingarorsökin. Þó eru deildar meiningar
um gagnsemi eða þörf slíkrar meðferðar
og í allmörgum tilvikum hafa engin sýkla-
lyf verið gefin án þess það virtist seinka
bata sjúklinganna218917 eða að hinum
hafi batnað fyrr sem slíka meðferð fengu.17
Flestir eru hins vegar sammála um, að
beita eigi hvíld og rúmlegu eftir þeim
meginreglum sem áður var drepið á.
Getið hefur verið um ígerðarmyndun
út frá hryggþófabólgu, sem hefur þá orðið
að hreinsa út með aðgerð.0
Sjúklingar þeir, er dvalið hafa á barna-
deild Landspítalans voru látnir hvílast að
meðaltali í W2 viku, en sé einn undanskil-
ínn, sem lá í 6 mánuði var meðaltíma-
lengdin tæpar 5 vikur. Þrír sjúklinganna
voru hafðir 1 gipsbeði. Sex þeirra fengu
sýklalyf í mislangan tíma, en að meðaltali
í 8 vikur.
Eini sjúklingurinn, sem engin sýklalyf
fékk virtist ná sér jafnfljótt og hinir.
Röntgenmyndir af hrygg teknar við komu
á spítalann höfðu verið neikvæðar, en
eftir einkennum var hann sterklega grun-
aður um hryggþófabólgu. Slíkar röntgen-
breytingar komu ekki fram fyrr en eftir
3 vikur, en þar sem sjúklingurinn var þá
orðinn einkennalaus, farinn að hafa fulla
fótavist og sökk orðið eðlilegt voru engin
sýklalyf gefin. Fékk hann að vera áfram
á fótum og er hann kom til eftirlits 7 vik-
um eftir brottför af spítalanum var hann
einkennalaus og ekkert athugavert að
finna við skoðun.
Horfur
Hryggþófabólga er talin hafa ágætar
batahorfur, jafnvel þótt engin sérstök með-
ferð sé veitt nema rúmlega á meðan ein-
kenni eru í hámarki.8 Þar sem sýklalyfja-
meðferð virðist ekki skipta svo miklu
máli og nálarsýnitökur hafa sjaldnast leitt
til niðurstöðu um orsök sjúkdómsins er
yfirleitt ekki talin ástæða til slíkrar rann-
sóknar, nema í undantekningartilfellum,
t. d. ef útlit er fyrir myndun ígerð-
ar 2 8 16 17
Varanlegar afleiðingar sjúkdómsins eru
sagðar fátíðar, en má þó vera, að þessum
sjúklingum sé hættara við bakverk síðar
á ævinni en öðrum. Spiegel et al.,17 sem
fylgdust lengi með sínum sjúklingum geta
um bakverki eftir áreynslu hjá allmörg-
um þeirra og minniháttar hryggskekkju
hjá sumum, en yfirleitt gera þeir og flest-
ir aðrir höfundar lítið úr slíkum eftir-
köstum sjúkdómsins.
Reynsla okkar er svipuð að þessu leyti.
Aðeins einn sjúklinganna hefur lítillega
kvartað um þreytuverki í baki, en ekki
hefur orðið vart aflögunar eða skekkju á
hrygg hjá þessum sjúklingum. Þar sem
þeir eru enn svo ungir, sá elzti 10 ára og
reynslutími tiltölulega skammur verður
ekki endanlega dæmt um eftirköst fyrr
en síðar.