Dagblaðið Vísir - DV - 12.01.2007, Qupperneq 26

föstudagur 12. janúar 200726 Helgarblað DV
Lögreglan hóf mál á hendur Gunnar Erni Kristjánssyni, þáverandi for-stjóra SÍF og löggiltum endurskoðanda, eftir að Lárus Halldórsson, framkvæmdastjóri Tryggingasjóðs lækna, kom á fund lögreglu og ját-aði á sig stórfelldan fjárdrátt og að hafa blekkt stjórn sjóðsins og end-
urskoðanda, fyrrnefndan Gunnar Örn. Lárus var að vonum ákærður og sak-
felldur, hann tók út sína refsingu og að henni lokinni var hann eðlilega frjáls
maður. Hann greiddi nokkurn hluta þess sem hann hafði stolið og stóð eftir
eignalaus.
Lögreglan gerði ekkert með þá fullyrðingu Lárusar að hann hefði blekkt
Gunnar Örn endurskoðanda, en sjálfur er Lárus menntaður endurskoðandi.
Lögreglan hóf mál á hendur Gunnar Erni sem stóð í nærri þrjú ár. Árni
Tómasson, löggiltur endurskoðandi, var lögreglunni til ráða í upphafi málsins,
en skemmst er frá því að segja að Hæstiréttur vísaði málinu frá dómi og fann
alvarlega að öllum málatilbúnaði lögreglunnar.
„Örugglega hefði mátt vinna málið betur og skýrar af hálfu ákæruvaldsins,“
segir Árni Tómasson í viðtali við DV. „Með fullri virðingu fyrir dómurunum,
þá held ég að þegar 120 til 140 milljónir eiga að vera í sjóði og þar reynast ekki
vera til nema 40 milljónir sé eitthvað athugavert á ferðinni. Framkvæmdastjór-
inn hefur viðurkennt að hann stal þessum peningum og villti um fyrir mönn-
um. Eftir situr fólk sem fær ekki lífeyrinn. Er það
þá ekki nógu skýrt?“ segir Árni. Hæstiréttur sagði
sína skoðun á yfirlýsingu Árna og starfsaðferðum
lögreglunnar.
Í dómi Hæstaréttar frá 12. maí 2005 segir að
mjög hafi skort á að lögreglan hafi aflað þeirra
gagna sem þarf til að hægt sé að ákveða hvort
sækja eigi mann til saka. Þá gerði Hæstiréttur at-
hugasemd við að verknaðarlýsing í ákæru væri
ófullkomin. Gunnari væri gefið að sök að hafa
ekki gætt góðrar endurskoðunarvenju með því að kanna ekki ákveðin gögn.
Ekkert væri þó að finna um hvaða gögn væri að ræða, hvað þau innihéldu eða
hvað skorti upp á störf Gunnars til þess að þau mættu vera fullnægjandi.
Þegar þessi niðurstaða lá fyrir, Hæstiréttur hafði vísað málinu frá og áhöld
voru uppi um að brotið hefði verið á Gunnari Erni með þeim hætti að málatil-
búnaðurinn hefði farið gegn mannréttindasáttmála Evrópu og gegn stjórnar-
skránni íslensku lét lögreglan sér ekki segjast. Gunnari Erni var hótað að ákært
yrði á ný í málinu. Gunnar Örn og fjölskylda hans lifðu við það í langan tíma
að yfir honum vofðu hótanir valdsins manna, að þeir kæmu aftur þrátt fyrir
smánarlegar skammir Hæstaréttar. Þeir létu sér ekki segjast og löngu eftir að
Lárus Halldórsson, sem stal peningunum, var frjáls maður mátti Gunnar Örn
búa við að óttast nýja saksókn hvenær sem var. Árni Tómasson, sem var ráð-
gjafi lögreglunnar, segir nefnilega nokkuð mikið þegar hann segir: „Með fullri
virðingu fyrir dómurunum, þá held ég að þegar 120 til 140 milljónir eiga að
vera í sjóði og þar reynast ekki vera til nema 40 milljónir sé eitthvað athugavert
á ferðinni.“ Þetta er hárrétt hjá Árna, en honum og lögreglunni tókst aldrei að
sýna að Gunnar Örn, sá sem var ákærður, hefði brotið refsilög. Það er alvarlegt
að lögreglan höfði tilefnislaust mál á hendur einstaklingi. Kannski ekki síður
alvarlegt en sá glæpur sem Lárus framdi og var upphaf alls málsins.
Eftir niðurstöðu Hæstaréttar höguðu lögregluyfirvöld sér eins og verstu
handrukkarar og hótuðu að koma aftur. Það var síðan Bogi Nilsson ríkissak-
sóknari sem gekk fram fyrir skjöldu og drap málið.
 SigurjónM.Egilsson
Umbrot: dV. Prentvinnsla: Ísafoldarprentsmiðja. Dreifing: Pósthúsið ehf. - dreifing@posthusid.is dV áskilur sér rétt til að
birta aðsent efni blaðsins í stafrænu formi og í gagnabönkum án endurgjalds. öll viðtöl blaðsins eru hljóðrituð.
Valdsins menn
Útgáfufélag: Dagblaðið-Vísir útgáfufélag ehf.
Stjórnarformaður: Hreinn loftsson framkVæmDaStjóri: Hjálmar Blöndal
ritStjóri og áByrgðarmaður: Sigurjón m. Egilsson
fréttaStjóri: Þröstur Emilsson ritStjórnarfulltrÚi: janus Sigurjónsson
Eftir niðurstöðu Hæsta-
réttar hagaði lögregl-
an sér einsog verstu
handrukkarar, hótaði
að koma aftur.
Þegar Sjálfstæðisflokkurinn kynnti fyrir nokkrum
árum áform um að gera Ríkisútvarpið að hlutafélagi
vafðist ekki fyrir nokkrum manni að í því fólst fyrsta
skrefið til að einkavæða og selja það að lokum. Fram-
sókn skildi það upp á sína tíu fingur og tók hraust-
lega á móti. Flokksþing Framsóknar gerði skelegga
ályktun gegn því að gera hlutafélag úr RÚV. Þing-
menn flokksins gáfu kjarnyrtar yfirlýsingar um að fyrr
skyldu þeir dauðir liggja en taka þátt í að einkavæða
RÚV. Síðan hafa orðið alger umskipti hjá Framsókn.
Á Alþingi finnast nú ekki harðari stuðningsmenn
þess að RÚV verði gert að hlutafélagi en þingmenn
Framsóknarflokksins.
Írak og RÚV
Svik af þessu tagi við gamlar hugsjónir og loforð
gagnvart grasrót Framsóknar, og þjóðinni allri, er
ástæðan fyrir fylgishruni flokksins. Örvæntingarfull
brunaútsala Framsóknar á hugsjónum sínum virðist
hafa það markmið eitt að kaupa sér áframhaldandi
aðgang að ríkisstjórn í himinsæng Sjálfstæðisflokks-
ins.
Undirgefnin gagnvart Sjálfstæðisflokknum birtist
með sárustum hætti í stuðningi Framsóknar við inn-
rásina í Írak. Framsókn, sem í áranna rás hafði afl-
að sér virðingar fyrir einlæga friðarstefnu, var í upp-
hafi alfarið á móti því að Ísland styddi innrásina. Á
einni nóttu lét forysta flokksins Davíð Oddsson og
þrengstu klíku Sjálfstæðisflokksins beygja sig til að
styðja atlöguna gegn írösku þjóðinni. Þótt ákvörðun-
in um að setja Ísland á lista hinna 30 sjálfviljugu, víg-
fúsu þjóða hafi verið löglaus, og hvorki borin undir
ríkisstjórn né þingflokka, hvað þá Alþingi sjálft, steig
enginn þingmanna Framsóknar fram til að mót-
mæla. Hvar voru þeir þá?
Undirlægjuháttur Framsóknar í Íraksmálinu
stekkur nú fram eins og uppvakningur í RÚV-mál-
inu. Fullkomin uppgjöf flokksins gagnvart sjálf-
stæðismönnum birtist í að þingmenn flokksins
ganga gegn samþykktum eigin flokks, hverfa frá
grundvallargildum félagshyggju flokksins – og
ganga lengra en ungu frjálshyggjumennirnir í þing-
flokki sjálfstæðismanna í að krefjast þess að RÚV
verði gert að hlutafélagi.
Þessi vinnubrögð, sem birtast í skefjalausri og ein-
beittri undirgefni við Sjálfstæðisflokkinn er ástæðan
fyrir því að Framsókn hefur tapað trausti og kjósend-
um – og hefur í dag misst helming af fylgi flokksins
við síðustu kosningar.
Deild í Sjálfstæðisflokknum?
Dapurlegast við umskiptin í RÚV-málinu er þó, að
þingmenn Framsóknar vita vel, að Sjálfstæðisflokk-
urinn lítur á hlutafélagavæðingu Ríkisútvarpsins
sem fyrsta áfanga í einkavæðingu og sölu. Skærulið-
ar SUS hafa árum saman barist fyrir því að Ríkisút-
varpið verði selt. Hópur ungra þingmanna hefur ár
eftir ár með leyfi þingflokks sjálfstæðismanna lagt
fram frumvarp um að ríkisstjórnin selji stofnunina.
Það má rifja upp, að árið 1995 rak Sjálfstæðisflokk-
urinn heila kosningabaráttu sem snérist að mestu
leyti um að selja Rás 2. Þeirri stefnu hefur aldrei ver-
ið breytt.
Í því ljósi er merkilegt að í frumvarpi mennta-
málaráðherra sem nú liggur fyrir Alþingi er beinlín-
is gert ráð fyrir þeim möguleika að Rás 2 verði seld,
því þar segir svart á hvítu að hlutafélagið þurfi ekki
að reka nema eina útvarpsrás! Væri þetta sérstaklega
tekið fram, ef ekki væri áformað að selja Rás 2?
Það er dapurlegt, þegar flokkur með rismikla
sögu Framsóknar lætur Sjálfstæðisflokkinn spenna
sig eins og asna fyrir vagn frjálshyggjunnar eins og
í RÚV-málinu. Sannast nú enn hversu glöggskyggn
prófessor Hannes Hólmsteinn Gissurarson var þeg-
ar hann skrifaði í sumar, að Framsókn ætti að sækja
um inngöngu sem sérstök deild í Sjálfstæðisflokkn-
um – því hún væri hvort eð er orðin eins og hann!
Kjallari
Hugsjónir framsóknar á útsölu
DL-493, Hyundai Santa Fe CRDI dísel
Árg. 2005, ekinn 49þús.
Tvílitur svartur/grár,
dráttarbeisli, vindkljúfur,
skyggðar rúður
verð 2.700.000
eða yfirtaka á láni.
Skipti möguleg.
Uppl. í síma 896-1658
ÖSSuR SkaRphéðinSSon
alþingismaður skrifar
Skæruliðar SUS hafa
árum saman barist
fyrir því að Ríkisút-
varpið verði selt.
sandkorn
Ein þjóð
Ingi-
björg Sól-
rún Gísla-
dóttir,
formaður
Samfylkingarinnar, segir að gæta
verði þess að hér verði aðeins
ein þjóð. Að brúa þurfi gjár sem
hafa myndast milli launamanna
og auðmanna og þéttbýlinga og
dreifbýlinga. Til að eyða vaxandi
fjarlægð milli seinni hópanna
nefndi formaður Samfylkingar-
innar auknar vegabætur og betri
nettengingu. Íbúar höfuðborgar-
svæðisins hljóta að hlusta hljóðir
á málflutning sem á að færa enn
meira af framkvæmdum á fáfarna
vegi meðan í mesta þéttbýlinu og
næsta umhverfi við það eru slys
tíðari en annars staðar og um-
ferðarþunginn margfalt meiri en
aðrir þurfa að búa við. Það kann
að vera að formaður Samfylking-
arinnar hafi ekki mikið bakland í
sínu kjördæmi við þessi sjónar-
mið.
SEgulSkEkkja
Ekki er laust við að segul-
skekkja sé í áttavita þeirra Komp-
ásmanna. Það er ekki gott fyrir
fjölmiðil
að hafa
framleitt
efni með
þeim hætti
að fjöl-
miðillinn
og vinnubrögð hans fái meiri at-
hygli en efnið sem fjallað er um.
Svo virðist sem spor ritstjórans í
undirheimana ætli að verða af-
drifarík. Nú er ljóst að Guðmund-
ur Jónsson í Byrginu hefur kært
Kompás og svo hefur nafnleys-
ingi kært bæði Guðmund og Jó-
hannes Kr. Kristjánsson ritstjóra
Kompáss. Þannig er að ekki er
treystandi á áttavita sem hafa
segulskekkju og trúlega þarf Jó-
hannes að láta leiðrétta áttavit-
ann áður en hann heldur til hafs
á ný.
hVaR ERu
fiSkVEið­
aRnaR?
Mikil breyt-
ing hefur orðið á
þýðingu sjávar-
útvegs í daglegu
lífi Íslendinga.
Fyrir ekki svo
löngu voru fréttir af af sjávarút-
vegi ríkjandi í fjölmiðlum og fáir
áratugir eru síðan myndir af afla-
skipum voru seldar í búntum líkt
og leikaramyndir, fótboltamyndir
og körfuboltamyndir. Í dag heyr-
ir til undantekninga ef fréttir af
sjávarútvegi vekja athygli, þá er
það helst vegna deilna eins og á
milli Brims og Sjómannafélags
Eyjafjarðar og á milli ASÍ og Sjó-
mannafélags Íslands. Einar K.
Guðfinnsson sjávarútvegsráð-
herra ratar varla í fréttir vegna
hefðbundinna sjávarútvegsfrétta,
hann er í fréttum nánast einungis
vegna hvalveiða.
ÚRSlitin
nálgaSt
Uppgjör
verður í Frjáls-
lynda flokkn-
um. Þetta segja
þeir sem telja sig
þekkja til. Talið
er nánast von-
laust að Margrét Sverrisdóttir og
til að mynda Magnús Þór Haf-
steinsson eigi langa samleið fyrir
höndum. Eins er talið nokkuð víst
að Kristinn H. Gunnarsson eigi
eftir að banka upp á hjá frjáls-
lyndum og það fari eftir hvers for-
ystan verður hvort upp verði lok-
ið þegar Kristinn bankar. Sama er
hvort Margrét sækist eftir forystu
og fái eða ekki, átök virðast blasa
við í Frjálslynda flokknum.