Dagblaðið Vísir - DV - 19.01.2007, Qupperneq 27

Laddi sextugur
DV Helgarblað föstudagur 19. janúar 2007 27
„Ég hef hlegið og fíflast
með honum Ladda elsku vini
mínum í meira en þrjátíu ár.
Við höfum brallað ótrúlega
margt saman, hlegið og grát-
ið. Það sem stendur upp úr
einmitt á þessu augnabliki,
þegar ég á að rifja upp ein-
hverja sögu af honum í til-
efni stórafmælis þessa mesta
gamanleikara þjóðarinnar, þá dettur
mér í hug tímabilið þegar við Laddi
vorum fararstjórar saman á grísku eyj-
unni Ródos fyrir margt löngu, með
Sóleyju Jóhanns vinkonu okkar. Við
fengum fararstjórabúninga sem litu
út eins og glaðlegir jólasveinabúning-
ar – rauðar, víðar popplínbuxur með
teygju í mittið – algjört scream! Þetta
sumar komst ég að því að svakalegasta
martröð Ladda var ótti við schäffer-
hunda. Þetta kom í ljós kvöld eitt
þegar við vorum að ganga um í mið-
bænum, áttum að hitta einhverja far-
þega, þá skyndilega hentist
Laddi vinur minn í loftköst-
um og hvarf eins og himinn-
inn hefði gleypt hann. Þá sá
ég hundgrey koma vappandi
(af schäffer-tegund) og þeg-
ar ég fór að svipast um eftir
Ladda hafði hann í brjálæð-
iskasti hent sér upp á þak á
nærliggjandi bíl og lá þar og
hrópaði eins og óður maður: „Rektu
hann í burtu, Edda, segðu honum að
fara!“
Ég held að ég hafi pissað í mig af
hlátri og ég bókstaflega lagðist í götuna
á meðan ég var að hlæja nægju mína
að elsku, skíthrædda vini mínum. Ég
skammaðist mín reyndar svakalega
fyrir að hafa hlegið svona þegar ég átt-
aði mig á hvað þetta var raunveruleg-
ur ótti. Eftir þetta bauðst ég alltaf til að
taka Ladda í bóndabeygju og halda á
honum þegar við mættum hundum á
götum Ródosborgar!“
„Elsku Laddi.
Ég ætla að byrja á því að bjóða þig
velkominn í hópinn og óska þér til
hamingju með að vera loksins kom-
inn á þroskaðan aldur. Bestu árin eru
fram undan, trúðu
mér – það er að segja,
ef þú heldur heilsu og
andagift. Svo langar
mig að þakka þér fyr-
ir að fá að kynnast þér
og fá að starfa með
þér á sínum tíma. Það
voru ógleymanleg-
ir dagar – góða skap-
ið og hugmyndaflug-
ið óþrjótandi. Og ekki má ég gleyma
félögum okkar, sem voru ómissandi í
öllu sem við tókum okkur fyrir hend-
ur, þeim Binna bankastjóra og Þórði
húsverði. Hvar skyldu þeir vera niður-
komnir núna? Manstu hvað þeir voru
skemmtilegir? Binni hvers manns hug-
ljúfi, með ráð undir rifi hverju, og Þórð-
ur, vestfirskur og sérvitur. (Var hann
ekki að vestan, annars? Mér fannst það
alltaf.) Þórður var reyndar aldrei góð-
ur við mig. Samt grunar mig að honum
hafi þótt vænt um mig, innst inni. Hann
tók mig meira að segja í fangið einu
sinni! Það var reyndar þegar við vorum
að kveðja. En þið voruð, allir þrír, krydd
í tilveruna, kunnuð að koma öðrum á
óvart með uppátækjum og látbragði,
sem sýndi að þið voruð ekki eins og fólk
er flest. Þess vegna er ykkar minnst enn
í dag. Og, Laddi minn, svei mér þá, ef ég
sakna ykkar ekki ennþá.
Þín Bryndís.“
Lagðist í götuna af hlátri
Sakna ykkar
Dengsi Karakterinn dengsi birtist fyrst í þáttum Hemma gunn Á tali... . Hér er hann með guðmundi
Hrafnkelssyni og Valdimar grímssyni.
Magnús bóndi er mönnum minnisstæður...Eiríkur Fjalar Lætur sig aldrei vanta þegar
góðgerðarmál eru annars vegar.
Áramótaskaup Sjónvarpsins árið 1984
gísli rúnar jónsson, Edda Björgvinsdóttir og
Laddi sem þjóðlagatríó. um leið og Edda sendir
Ladda hamingjuóskir á þessum tímamótum
minnist hún kynna þeirra með þessum hætti.
Stundin okkar Þórður húsvörður og Bryndís
schram glöddu landsmenn. Þórður gat oft ekki
leynt því hversu skotinn hann var í Bryndísi – en
Bryndís tók greinilega ekkert eftir því! Hún
sendir honum afmæliskveðju sína hér.
Bræðurnir Halli og Laddi eru í
hugum margra óaðskiljanlegir.