Dagblaðið Vísir - DV - 04.04.2007, Side 26

miðvikudagur 4. apríl 200726 Páskablað DV
Vandfenginn er Vinur trúr
ekki sjálfgefið að
eiga traustan Vinahóp
Davíð Þór Jónsson er einn af Kát-
um piltum úr Hafnarfirði. Þann hóp
mynduðu Steinn Ármann Jónsson
leikari, Jakob Bjarnar Grétarsson,
blaðamaður, Hjörtur Howser, Atli Geir
Grétarsson og Hallur Helgason.
„Þessi félagsskapur, eða „félagið“,
eins og hann er kallaður hvunndags
er laustengdur, og jafnvel enn laus-
beislaðari, hópur stráka sem
kynntust í Flensborgarskólan-
um í Hafnarfirði á fyrri hluta níunda
áratugar síðustu aldar,“ segir Davíð
Þór.„ Einhverjir höfðu tengst í sínum
gömlu grunnskólum og félagslífið í
Flensborg slengdi þeim vinahópum
saman og í ljós kom að menn höfðu
svipuð áhugamál og áttu skap saman.
Eitt leiddi af öðru eftir útskrift, menn
görfuðu í hinu og þessu, Leikfélagi
Hafnarfjarðar um tíma og auðvitað í
hljómsveitinni Kátum piltum, þannig
að sambandið slitnaði aldrei alveg
eftir stúdentspróf. Menn voru auðvit-
að misaktífir og fór hver að gera sitt,
en alltaf voru tengslin ræktuð. Síð-
an fór það auðvitað þannig að allstór
hópur fór að vinna skapandi vinnu
og varð áberandi. Í slíkri vinnu leit-
uðum við gjarnan eftir samstarfi hver
við annan, bæði í fjölmiðlum, tónlist-
arsköpun og í leikhúsi. Okkur fannst
það einfaldlega betra, því við höfum
sama húmor og líður vel í „kemistrí-
unni“ sem myndast okkar á milli. Fyr-
ir vikið virkuðum við kannski út á við
sem miklu samansúrraðri og lokaðari
klíka en við í rauninni erum. Núna er
ég ekki frá því að við séum farnir að
líta á aðild að þessu félagi sem meiri
verðmæti en áður, enda ekki sjálfgefið
að menn á fimmtugsaldri eigi svona
stóran, traustan og dyggan vinahóp
sem rekja má aftur til unglingsár-
anna.“
Davíð Þór Jónsson er einn af
Kátum piltum úr Hafnarfirði.
Þann hóp mynduðu Steinn
Ármann Jónsson leikari, Jakob
Bjarnar Grétarsson, blaðamaður,
Hjörtur Howser, Atli Geir
Grétarsson og Hallur Helgason.
Um vináttuna
hafa mörg orð
verið rituð og um
hana samin ódauð-
leg ljóð. Einn ís-
lenskur málsháttur
segir að ekki vanti
vini þá vel gengur
og annar að í þörf
skuli vinar leita. En
hvað er það sem
bindur fólk traust-
um vinaböndum í
upphafi lífs og hvað
þarf til að vinátta
nái að vaxa og
dafna? Við ræddum.
Tölum saman
ofT í viku
Dagur B.Eggertsson,læknir
og borgarfulltrúi og Guðmundur
Steingrímsson hafa verið vinir um
árabil og tengslin hafa frekar eflst
en hitt.
„Við Gummi kynntumst í MR“
segir Dagur B.Eggertsson. „Það var
kannski ekki augljóst í fyrstu að við
yrðum nokkurs konar fóstbræð-
ur. Ég var alinn upp í Hraunbæj-
arblokkunum í Árbæ en hann var
forsætisráðherrasonurinn af Arn-
arnesi. Ólíkt ýmsum átti Gummi
hins vegar aldrei í vandræðum
með að vera kominn af ráðherrum
í marga ættliði. Hans forystugen
birtist í sjálfstæðri hugsun, bein-
skeyttum málflutningi og húmor,
einsog þjóðin þekkir. Ég veit fáa
sem er skemmtilegra að umgang-
ast eða betra að vinna með í hóp,
þar sem þarf að leita lausna, hugsa
nýtt og skapa. Þess vegna dró ég
hann með mér í stúdentapólitík í
háskólanum (í skuggalega bókstaf-
legri merkingu) á sínum tíma - og
fagnaði manna mest þegar hann
ákvað að fara í framboð fyrir Sam-
fylkinguna í vor, ekki mín vegna,
heldur samfélagsins: Gumma á
þing! Líklega var það þessi sam-
eiginlegi áhugi á betra samfélagi
og metnaður til að gera vel sem
tengdi okkur saman á mennta-
skólaárunum. Á háskólaárunum
varð ég svo hálfgerður húsgangur
á heimili foreldra hans þegar ég
skrifaði ævisögu Steingríms Her-
mannssonar föður hans með-
fram læknanáminu. Í dag eigum
við Gummi dætur á nánast sama
aldri og tölum saman oft í viku.
Vinátta okkar byggir þó ekki síst
á því að við höfum leitað hvor til
annars þegar á móti hefur blás-
ið. Bak við sjálfsháð og ískaldan
húmor Gumma er einlægur og
traustur vinur. Og það má mikið
vera ef sú vinátta endist okkur
ekki ævina út.“