Fréttatíminn - 26.11.2010, Blaðsíða 64

40 viðhorf Helgin 26.-28. nóvember 2010
Aðventan byrjar á sunnudaginn, rétt si
svona. Það þýðir að jólin nálgast óðfluga,
svo ótrúlegt sem það er enda virðist svo sem
síðustu jól hafi nánast verið í fyrradag. Áður
kveið ég svolítið fyrir þessari fyrstu að­
ventuhelgi. Það er breytt eftir að við hjóna­
kornin fluttum okkur um set. Í garðinum
hjá gamla húsinu okkar voru áratugagömul
tré, sem er svo sem ekki í frásögur færandi
nema hvað konan vildi skreyta stærsta tréð
með jólaljósum, akkúrat þessa fyrstu að­
ventuhelgi.
Skipti þá öngvu hversu kalt var í veðri.
Hún benti bónda sínum á nágrannana, gríð­
arlega skreytingamenn sem víluðu ekki fyr­
ir sér að klifra eftir mænum húsa sinna svo
koma mætti fyrir jólaljósalengjum í ufsum.
Ég neitaði að fara í þakskeggið en gaf eftir
með tréð. Sú jólaiðja varð með árunum síst
hættuminni en að klifra upp á bratt þak því
tréð hækkaði um metra á ári, að minnsta
kosti, líklega vegna gróðurhúsaáhrifanna. Í
upphafi dugði að tylla sér á tær, síðan þurfti
koll, loks tröppu en mörg undanfarin ár var
ekki um neitt annað að ræða en stóran stiga.
Tré veita stigum takmarkaða viðspyrnu
þegar jólaseríur eru hengdar á þau. Það
má því búast við talsverðri sveiflu, einkum
þegar hátt er komið í stigann. Þegar við
bætist bítandi kuldi aðventunnar er þetta
hið versta starf og lukkan ein ræður hvort
menn komast óskaddaðir frá. En hvað gerir
maður ekki til þess að standast samanburð
við nágrannana – og gleðja konuna.
Það sem fer upp kemur niður, það er regl­
an. Eins er með jólaseríur. Þær þarf að taka
niður þegar jólaorgíunni lýkur. Yfirleitt voru
ekki liðnir margir dagar frá þrettánda þegar
myndarlegu nágrannarnir klifruðu upp á
svalir og þök og fjarlægðu ljósaskreyting­
arnar. Mér var tamara að láta janúar líða
og febrúar líka. Konan fór yfirleitt ekki að
ókyrrast verulega fyrr en kominn var mars
og jólaljósin enn í stóra trénu. Lengst var bið
hennar fram í apríl áður en bóndinn dratt­
halaðist út með stigann og tók niður jóla­
ljósin. Þá lá við að trén laufguðust kringum
perurnar.
Eftir að við fluttumst á nýja staðinn undr­
aðist konan áhuga minn á skipulagi garða.
Slíku hafði hún aldrei kynnst áður í langri
sambúð okkar hjóna. Í ár og áratugi hafði ég
fallist á það með semingi að fara í garðabúð­
ir, kynna mér hellulagnir og jarðargróður.
Lét minn betri helming að mestu um það.
Nú var allt breytt. Skyndilega hafði ég skoð­
un á frágangi garða og gróðursamsetningu.
Konan fagnaði þessu, batnandi manni var
best að lifa.
„Eigum við ekki að athuga með möl í garð­
inn í staðinn fyrir gras?“ sagði ég um leið og
ég kynnti henni mismunandi grófleika mal­
arinnar. „Mölin myndar svo skemmtilegan
kontrast við hvítan útvegginn,“ sagði ég og
hljómaði eins og margreyndur landslags­
arkitekt. Svipur konunnar var svolítið und­
arlegur þegar þarna var komið ræðu eigin­
mannsins en lét gott heita. „Svo gætum við
sett lággróður í mölina. Græni liturinn fer
svo vel við gráar völurnar,“ bætti ég við og
kaus að nota ekki orðið kontrast aftur þegar
kom að litasamsetningum. Það var óþarfi að
leggja of mikið á frúna.
Kát með endurbættan eiginmann geng­
um við frá pöntun á möl í garðholuna. „Þetta
er ekki sem verst,“ sagði konan þegar við
vorum búin að dreifa úr malarbingnum.
Þegar við bættust grænar skriðjurtir í möl­
ina gladdist hún enn frekar. „Þér er ekki alls
varnað,“ bætti hún við, „þetta passar bara
vel saman, en ættum við ekki að koma fyrir
fallegum trám líka, að minnsta kosti einu
góðu fyrir jólaseríuna?“
„Víst væri gaman að gróðursetja fallegt
tré,“ sagði ég, þvert um hug mér, „en við
verðum að sætta okkur við að hávaxinn
trjágróður fellur bara ekki að svo mínímal­
ískum garði,“ bætti ég við og tók séns á að
nota þessa lýsingu á garðinum, rétt eins og
ég hefði legið í fræðibókum um garðaarki­
tektúr.
„Jæja, elskan,“ sagði konan, „við sjáum
til með það. Þetta er kannski
ágætt eins og það er.“
Það verður því
ekkert tr jákl i f ­
ur um helgina,
engin jólasería í
tíu metra hátt tré,
hvorki gegnkaldir
fingur né kalið nef.
Létti mínum verður
ekki með orðum lýst.
Sigurinn var í höfn,
meintur áhugi á
garðaskipulagi hafði
borgað sig.
„ Ættum við að
renna fram hjá gamla
húsinu okkar um
helgina og athuga
hvort nýi eigandinn
setur seríu í stóra tréð
eins og við gerðum?“
sagði konan.
„Þú gætir kannski leið­
beint honum og hjálpað,“ bætti
hún við, „það er ekki víst að hann eigi
stiga!“
Fullur sigur – eða hvað?
Jónas
Haraldsson
jonas@
frettatiminn.is
HELGARPISTILL
Markaðssetning á upplifun
Morgunverðarfundur ÍMARK og Íslandsstofu
3. desember kl. 8.15-11.30 á Grand Hótel Reykjavík
B. Joseph Pine II
B. Joseph pine ii, meðhöfundur metsölubókarinnar „The
Experience Economy: Work Is Theatre & Every Business a
Stage“, sýnir fram á hvernig fyrirtæki geta nýtt sér upplifun
sem markaðstæki til að ná forskoti á keppinautana.
Pine segir fyrirtæki geta nýtt sér allt umhverfi sitt til að láta
viðskiptavini sína verða fyrir upplifun sem sé svo sterk að athygli
þeirra fylgi kaup á hverju því sem þau kjósa að bjóða upp á.
Meðal fyrirtækja sem hann hefur unnið með eru Nike, AT&T,
P&G, Shell, Kraft Foods, 3M, Adidas o.fl.
Hilmar Veigar pétursson, framkvæmdastjóri CCP og
guðmundur Óskarsson, forstöðumaður markaðs- og
viðskiptaþróunar Icelandair flytja erindi um upplifun í
markaðssetningu.
Marina Candi, dósent við Viðskiptadeild HR, segir frá rannsókn á
því hvernig þjónustufyrirtæki geta nýtt sér upplifun til að skapa
sér samkeppnisforskot, en hún fékk nýverið styrk frá ESB til
þeirrar rannsóknar.
Fundarstjóri er Jón ásbergsson framkvæmdastjóri Íslandsstofu
Verð 5.000 kr. fyrir félagsmenn ÍMARK
Almennt verð 7.500 kr.
Athugið að greitt er við innganginn.
Vinsamlegast tilkynnið þátttöku fyrir
kl. 13:00, fimmtudaginn 2. desember.
skráning á imark@imark.is
Nánari upplýsingar veita:
Hermann Ottósson, Íslandsstofa,
hermann@islandsstofa.is og
ninja Ómarsdóttir, ÍMARK,
imark@imark.is.
 VIkAn SEm VAR
Skjaldborgin flutt út
„Reyndi að hughreysta Íra“
Helgi Hjörvar, þingmaður Samfylk-
ingarinnar, reyndi að hughreysta írska
þingmenn sem eru á bresk-írska þinginu
á eyjunni Mön. Hann sagði írsku þing-
mönnunum að það fælust einnig ákveðin
tækifæri í kreppunni. Meðal annars að
endurskipuleggja hlutina, að gera betur.
Fyrst pabbi og afi gátu þetta
„Sigmundur á matseðli Guðmundar“
Kostir Guðmundar [Steingrímssonar
Hermannssonar] eru annaðhvort þeir að
fara í formanninn eða fara úr flokknum
og aftur til sinna fyrrum samherja í Sam-
fylkingu ...
Er það ekki ofrausn?
„Geir á rétt á verjanda“
Geir H. Haarde, fyrrverandi forsætis-
ráðherra, á rétt á að fá
skipaðan verjanda
í kjölfar ákvörð-
unar Alþingis um
málshöfðun á
hendur honum fyrir
landsdómi. Þetta er
mat Eiríks Tómassonar,
lagaprófessors við Háskóla Íslands.
Verður þetta tekið til annarrar
umræðu?
„Þingmenn þvoi sér í framan“
Umræður voru á Alþingi um fundarstjórn
forseta þingsins, þar sem m.a. var fjallað
um hvort þingmenn væru hreinir í framan
eða ekki.
Siðbót eða Árbót?
„Ekki í „hankí-pankí“ með ráðherra“
Tryggvi Þór Herbertsson, þingmaður
Sjálfstæðisflokksins í Norðausturkjör-
dæmi, sagðist á Alþingi vísa því á bug
að hafa verið í einhverju „hankí-pankí”
með fjármálaráðherra varðandi bætur til
stjórnenda meðferðarheimilisins Árbótar
í Aðaldal.
En þjóðargjaldþrotið – var það
nokkuð álitshnekkir?
„Fór með síðasta gjaldeyrinn“
Árni M. Mathiesen, þáverandi fjár-
málaráðherra, fór nánast með síðasta
gjaldeyrinn úr Seðlabankanum með sér
á ársfund Alþjóðagjaldeyrissjóðsins í
Washington, vikuna sem íslensku bank-
arnir hrundu. „Til öryggis varð ég ... að
hafa með mér reiðufé, því að það hefði
orðið óbærilegur álitshnekkir fyrir Ísland
ef fjármálaráðherra landsins gæti ekki
borgað [hótel]reikninginn sinn af því
kortið hans virkaði ekki!“
Kim Il Sung, Brésnéff og Stein-
grímur J.
„Líkjast kommúnistaflokkunum“
Lilja Mósesdóttir, þingmaður VG:
Stjórnarflokkar líkjast meir og meir
gömlu kommunistaflokkunum eftir því
sem gagnrýnin á forystuna eykst bæði
innan og utan þeirra. Fundir verða að
hátíðarsamkomum til að hylla leiðtogana
og hjörðin er rekin á bás til að klappa
og greiða atkvæði í samræmi við vilja
leiðtoganna.
n ú um helgina verður gengið til kosn­inga um fulltrúa á stjórnlagaþingi. Verkefni stjórnlagaþingsins, endur­
skoðun stjórnarskrárinnar, er bæði þarft og
tímabært verkefni. Það er verkefni sem getur
skipt sköpum varðandi framtíð okkar sem
lýðveldis og lýðræðislegs samfélags.
Stjórnarskráin er langt frá því að vera úr­
eltur og ómerkilegur pappír sem skiptir litlu
máli í daglegu lífi. Stjórnarskráin kveður í
grundvallaratriðum á um það hvernig stjórn­
skipun landsins skuli háttað. Hún kveður
á um mannréttindi, hlutverk og valdmörk
dómstóla, svo og framkvæmdavald og lög­
gjafarvald. Enn fremur er stjórnarskráin
grundvallar­réttarheimild og setur sem slík
löggjafanum og öðrum greinum ríkisvaldsins
ákveðnar skorður og veitir aðhald. Stjórnar­
skráin er afar mikilvæg stoð
í uppbyggingu samfélagsins
og því hvernig samskiptum
stjórnvalda og borgaranna
skuli háttað. Stjórnarskránni
er ætlað að vernda hagsmuni
og réttindi borgaranna og því
skiptir hún okkur mjög miklu
máli. Það er því afar brýnt að
við látum okkur varða jafn
mikilvægt verkefni og að kjósa
fulltrúa til stjórnlagaþings.
Mikilvægt er að þátttaka í
kosningum til stjórnlagaþings
verði góð. Ekki einungis
vegna þess að það sýnir að við
sem borgarar höfum áhuga
á því að láta okkur varða um okkar eigin
hagsmuni, heldur líka vegna
þess að góð þátttaka mun gefa
stjórn lagaþingi skýrara umboð
til að koma fram með úrbætur.
Tillögur stjórnlagaþings verða
ekki hluti af stjórnarskránni
fyrr en þær hafa hlotið umræðu
og atkvæðagreiðslu tveggja
þinga. Ef kosningaþátttaka
verður dræm má líta þannig á
að umboð stjórnlagaþings sé
veikt og því verður Alþingi í
lófa lagið að breyta tillögum
þess. Ef kosningaþátttaka
verður hins vegar góð er um­
boðið frá þjóðinni sterkt og þá
eru minni líkur á því að tillögur
stjórnlagaþingsins verði virtar að vettugi.
Framkvæmd og fyrirkomulag kosninga
er nokkuð annað en við eigum að venjast og
því hætta á að margir veigri sér við þátttöku.
Þegar betur er að gáð er málið þó alls ekki
svo flókið að það ætti að hindra nokkurn
mann í því að nýta kosningarétt sinn. Hafa
ber í huga að það þarf ekki að fylla í öll 25
sætin. Mestu máli skiptir að raða efst þeim
sem maður vill helst greiða atkvæði sitt og
bæta við nokkrum sem í raun eru valdir „til
vara“ ef vera kynni að sá sem settur er efst
hafi þegar nægilegt atkvæðamagn til að
komast inn eða nái ekki tilskildum lágmarks­
fjölda.
Það er full ástæða til að mæta á kjörstað
nú um helgina og hafa þannig áhrif á framtíð
okkar allra.
Kosið til stjórnlagaþings
Við getum haft áhrif á framtíðina
Þóranna Jónsdóttir
framkvæmdastjóri hjá Auði
Capital
Te
ik
ni
ng
/H
ar
i