Læknablaðið - 15.11.1987, Síða 51

LÆKNABLAÐIÐ
395
sjúkrahúsa, en þar hafði Ari Jóhannesson
framsögu.
í upphafi máls síns lýsti Ari þeirri skoðun sinni,
að læknar ættu að skipta sér af svona málum.
Væri aðstaða til greiningar og meðferðar á
sjúkrahúsum skert, mundi enginn finna meira
fyrir því en læknir og skjólstæðingur hans.
Aðhald væri ávallt réttlætanlegt, ef hagkvæmni
réði ferðinni en vandamál væri, að fyrirbyggjandi
aðgerðir skiluðu seint árangri og þær væri því
erfitt að meta. Hann lýsti daggjaldakerfinu
ítarlega og hugleiddi kosti þess og galla. Hann .
fjallaði einnig um aðdraganda þess, að sjúkrahús
séu sett á föst fjárlög og kosti þess og galla.
Skýrði Ari mál sitt á myndrænan hátt.
Næst tók Inga Jóna Þórðardóttir, aðstoðarmaður
heilbrigðismálaráðherra, til máls og skýrði frá
störfum nefndar, sem ætlað var að gera tillögur
um samræmt rekstrarform sjúkrahúsanna. Inn í
rekstrarform hefði verið tekið stöðugildafjöldi,
launakostnaður og skipting hans, annar rekstur,
vaktafyrirkomulag og annað, svo sem viðhald.
Ætlunin væri að gera tillögur um fjárlög fyrir
hvert sjúkrahús, þ.á m. stöðugildi á hverju ári.
Vandamál hefði verið, hversu upplýsingar væru
óljósar. Gert væri ráð fyrir, að rekstur væri
áfram í höndum heimamanna en ráðuneytið
mundi veita aukna faglega aðstoð við stjórnun
sjúkrahúsa. Þegar fjármálasvið
heilbrigðisráðuneytisins eflist, sé unnt að auka
áhrif ráðuneytisins.
Að loknum þessum erindum urðu nokkrar
umræður, og skýrðu menn frá reynslu sinni af
þessum tveim kerfum. Páll Sigurðsson, sem er
formaður Daggjaldanefndar, taldi, að
daggjaldakerfið hefði verið nauðsynlegt á sínum
tíma en Daggjaldanefnd hefði aldrei haft það
hlutverk að veita aðhald í rekstri.
Síðasta erindi á málþinginu flutti Halldór
Steinsen og talaði um: Sjálfstæði lækna í störfum
- Sókn í stað varnar. Ásmundur Brekkan og
landlæknir tóku til máls að loknu erindinu.
Erindi Halldórs birtist í Læknablaðinu, 1. tbl.
1987.
Þessu næst var gengið til afgreiðslu á
fyrirliggjandi tillögum til ályktunar, og voru
eftirfarandi samþykktir gerðar að loknum
umræðum:
I.
Aðalfundur Lænafélags íslands, haldinn á
Sauðárkróki 22. og 23. ágúst 1986, ítrekar fyrri
áskorun frá 1984 á ráðherra heilbrigðis- og
menntamála og stjórn Læknafélags íslands um,
að komið verði á framhaldskennslu í
heimilislækningum hér á landi. í þessum tilgangi
verði stofnaðar námsstöður lækna á
heilsugæslustöðvum. Jafnframt verði efld önnur
framhaldskennsla, m.a. í lyflæknisfræði,
handlæknisfræði og geðlæknisfræði.
II.
Aðalfundur Læknafélags íslands, haldinn á
Sauðárkróki 22. og 23. ágúst 1986, ítrekar fyrri
áskorun sína frá 1984 til læknadeildar Háskóla
íslands um að vinna að stofnun
prófessorsembættis í heimilislækningum,
jafnframt því sem sérstakar kennslustöður verði
stofnaðar í þeim greinum, sem fengu áður í sinn
hlut stöðugildi prófessors í heimilislækningum.
III.
Aðalfundur Læknafélags íslands, haldinn á
Sauðárkróki 22. og 23. ágúst 1986, heimilar, að
stjórnin verji allt að kr. 200.000 árlega til ritunar
sögu félagsins, svæðafélaga þess og annarra
félaga íslenskra lækna.
IV.
Aðalfundur Læknafélags íslands, haldinn á
Sauðárkróki 22. og 23. ágúst 1986, felur stjórn
félagsins að vinna að öflugri áróðursstarfsemi um
heilsutjón af völdum reykinga, umferðaslysa og
vímugjafa. Jafnframt verði unnið að fræðslu um
það, hvernig hægt er að verja frítíma sínum á
heilsubætandi hátt.
V.
Aðalfundur Læknafélags íslands, haldinn á
Sauðárkróki 22. og 23. ágúst 1986, heimilar
stjórninni, að segja félagið úr BHMR á þessu ári
eða því næsta, ef stjórnin telur það nauðsynlegt
fyrir þróun kjaramála lækna.
VI.
Aðalfundur Læknafélags íslands á Sauðárkróki
22. og 23. ágúst 1986 leggur þunga áherslu á, að
vel sé vandað til undirbúnings þess, að sjúkrahús
séu flutt af daggjöldum yfir á föst fjárlög og slíkt
sé gert í nánu samráði við stjórnendur og
læknaráð þessara stofnana. Jafnframt sé þess
gætt, að fagleg sjónarmið ráði og markmiðið sé
að bæta þjónustu við sjúklinga og að fjárlög leyfi
eðlilega þróun þessara stofnana í samræmi við
framfarir í læknavísindum hverju sinni.