Kjarninn - 13.02.2014, Blaðsíða 80

01/04 Kjaftæði
Þ
að er september árið 1990. Við erum stödd í
austurbæ Reykjavíkur, í kennslustofu í grunn-
skólanum Hlíðaskóla. Í stofunni eru á þriðja tug
krakka sem mættir eru í skólann í fyrsta skiptið.
Þar á meðal er ungur ljóshærður og feiminn
drengur með Andrésar Andar-skólatösku, sem móðir hans
er nýbúin að kaupa handa honum, ásamt nýju skóladóti.
Bekkjarbróðir stráksins, rauðhærður og með freknur, vindur
sér upp að honum og byrjar strax að sveifla sleggjunni.
Hann varpar sprengjunni: „Þú ert með ljótt skóladót og ljóta
skólatösku.“ Ljóshærði drengurinn, einungis sex ára gamall
og ekki viðbúinn þessu mótlæti, tekur þetta nærri sér, enda
var hann þeirrar skoðunar að skólataskan og skóladótið væri
bara nokkuð flott og vonaðist til að bekkjarfélagar hans yrðu
honum sammála um það.
En þetta var ekki eina skiptið sem það skarst í odda með
ljóshærða drengnum og þeim rauðhærða. Nú þegar ljóshærði
Rétt fyrir sunnan
greiningarmörkin
Konráð Jónsson skrifar um hvernig hann var ekki lagður í einelti og hvernig hann þjáist ekki
af netfíkn eða vefjagigt
Kjaftæði
Konráð jónsson
lögmaður
Deildu með
umheiminum
kjarninn 13. febrúar 2014