Kjarninn - 20.02.2014, Blaðsíða 79

06/06 Knattspyrna
æfingasvæði Everton og náði í allar myndirnar af fornum
sigrum sem Moyes hafði tekið niður og hengdi þær aftur
upp. Hann hvatti leikmenn til að sækja sér innblástur í mikla
sögu klúbbsins. Hann losaði heilt knattspyrnufélag undan
þeirri síinnprentuðu hugmynd að það gæti ekki gert betur en
meðal.
Fyrir liðna helgi sagði hann í samtali við eitt af ensku
blöðunum að hann tryði því „100 prósent að þessi klúbbur
geti unnið FA bikarinn og 100 prósent að Everton ætti að vera
að berjast um titla. Þegar þú horfir á söguna, arfleifðina og
aðdáendurna“.
Og allt í einu varð gaman, ekki bara stressandi, að horfa á
Everton. Allt í einu spiluðu fleiri en 14 leikmenn liðsins. Allt í
einu var leikmönnum skipt inn á í hálfleik ef liðið var lélegt.
Allt í einu var til plan B og jafnvel plan C ef plan A var ekki
að ganga. Allt í einu var liðið alltaf að reyna að vinna.
Everton er kannski ekki að fara að vinna Meistaratitillinn
á næstunni. En það er að minnsta kosti ekki vegna þess að
knattspyrnustjórinn trúir því að slíkt sé ómögulegt. Liðið
fer aldrei lengur með „hnífa í byssubardaga“. Sú hugmynda-
fræði er nú hugmyndafræði annars sögufrægs stórliðs frá
Manchester. Og verður það næstu fimm árin hið minnsta ef
eigendur þess tíma ekki að reka David Moyes.