Kjarninn - 20.02.2014, Blaðsíða 86
05/07 menning
Já. Og bókin og sagan ferðaðist
í raun og veru með manni alla
þessa leið. Mín sýn á söguna hefur
þroskast og ég gerði myndina á
endanum öðru vísi en ég ætlaði
mér að gera upprunalega.
En það er sami grallaraháttur-
inn í sögu myndarinnar og í
bókinni. Falskur fugl var rosalega
mikið á undan sínum tíma þegar
hún kemur út. Það var algjört
sjokk yfir því hér heima að ein-
hver skyldi skrifa svona.
ekki allt í blóði
Þetta sjokk gagnvart sögunni lagaðist aldrei hjá Kvikmyndasjóði
Íslands? Það fékkst engin styrkveiting fyrir myndinni í gegnum
árin, þrátt fyrir ítrekaðar og ólíkar umsóknir?
Nei. Kannski var það bara gott. Verkefnið fékk að þróast
og þroskast. Skilaboð myndarinnar í sinni endanlegu mynd
eru miklu meiri „skilaboð“ sem slík, til ungs fólks, um lífið og
tilveruna. Bókin er meira „sex, drugs and violence“, myndin
er það ekki. Þetta er ekki mynd þar sem allt er í blóði, bar-
dögum, ofbeldi og illindum. En það er kannski það sem fólk
grunaði alltaf að myndin yrði, meira í átt við bókina: sjokker-
andi dóp- og glæpasaga.
Fannstu fyrir því allan þann tíma sem myndin var í þróun að
þetta væri tilfinningin sem fólk hefði fyrir bókinni?
Já. „Hún var svakaleg þessi bók. Úff!“ Við vorum einfald-
lega að byggja sögu myndarinnar á bókinni. Mikki (Mikael
Torfason, höfundur bókarinnar, kom að myndinni sem
ráðgjafi) sagði við mig: „Núna erum við að gera myndina.
Ég er búinn að gera bókina.“ Maður hefði kannski átt að
address-a þetta betur þegar maður var að kynna verkefnið.
Ég vildi svo sannarlega að fleiri hefðu séð myndina vegna
þess að hún fékk góða dóma og virtist falla vel í kramið hjá
gagnrýnendum.
Smelltu til að horfa
stiklu fyrir Falskur fugl
Þór ómar jónsson