Dagblaðið Vísir - DV - 21.09.2007, Blaðsíða 43

DV Helgarblað föstudagur 21. september 2007 43
ið gríðarlega vel. „Ég fór að spjalla
við hann og hann var með svo rosa-
lega góða reynslu af sófagistingunum
að mér leist bara mjög vel á allt sam-
an og ákvað að skrá mig inn á síðuna
sama kvöld,“ segir Svanhvít.
Líka vettvangur fyrir kaffibolla
og spjall
Við skráningu inn á couchsurfing.
com er óskað eftir sem flestum upp-
lýsingum um þann sem gerist not-
andi. „Það er óskað eftir heimilisfangi
og persónuupplýsingum. Ég sagði til
dæmis frá áhugamálum mínum og
því hvernig ég kynntist sófagistingun-
um og svo setti ég líka mynd af mér
með. Það er ekki skilyrði en virkar
samt miklu betur,“ segir Svanhvít. Eftir
að fólk hefur hist í gegnum heimasíð-
una gefst því kostur á að fylla út upp-
lýsingar um hvert annað og gefa eins
konar einkunn eftir því hversu góður
gestgjafi eða gestur viðkomandi var.
„Þegar þú skráir þig á síðuna
merkirðu við það hvaða staða er á
sófaplássinu hjá þér. Það eru gefnir
upp fjórir valmöguleikar en það er að
þú takir pottþétt á móti fólki að gista
hjá þér, að þú takir á móti fólki að
gista hjá þér, að þú takir bara kannski
á móti einhverjum eða að þú bjóð-
ir ekki upp á gistingu en hafir aftur á
móti áhuga á að hitta einhvern í kaffi-
bolla og spjall.“
Svanhvít segist hafa byrjað að skrá
sig þannig að hún tæki bara kannski á
móti einhverjum en eftir að hafa hitt
þá sem hafa komið og gist hjá henni
hafi hún breytt valkostinum hjá sér.
„Strákarnir sem gistu hjá mér töluðu
báðir um að það sem þeir leituðu eftir
þegar þeir væru að finna sér gistingu
væri fólk sem væri pottþétt til í að taka
á móti þeim og fólk sem væri til í að
taka á móti þeim. Mér finnst þetta svo
skemmtilegt að ég vil náttúrulega að
fólk finni mig þegar það leitar að stað
til að gista á á Íslandi svo ég breytti
aðeins skráningunni minni.“
Fékk Svía og Ítala heim í mat
Notendur Couchsurfing geta líka
skráð sig í ákveðnar grúppur, en fyrsta
reynsla Svanhvítar af því að hitta ein-
hvern í gegnum heimasíðuna var eftir
að hún rakst á auglýsingu inni á síðu
hjá íslensku grúppunni. „Ég er skráð
í íslenska grúppu en í síðasta mán-
uði setti sænskur strákur auglýsingu
inn á síðuna hjá grúppunni og sagð-
ist vinna sem kokkur á Nesjavöll-
um en hann langaði svo að koma til
Reykjavíkur og halda upp á afmæl-
ið sitt á menningarnótt. Hann ósk-
aði eftir einhverjum sem væri til í að
bjóða fram eldhúsið sitt og verja með
honum afmælinu en hann skyldi elda
matinn,“ segir hún.
„Ég hafði samband við hann og
sagði að hann mætti koma heim til
mín að elda og í kjölfarið hafði ítalsk-
ur strákur samband við okkur og bað
um að fá að vera með í matarboðinu.
Ég bauð svo þremur vinum mínum
og á menningarnótt héldum við æðis-
legt matarboð heima þar sem sænski
strákurinn eldaði rosalega góðan ind-
verskan mat en hann hafði búið á
Indlandi og lært að elda þar og kom
með fullt af indversku kryddi með sér.
Svo bakaði ég skyrköku í desert sem
vakti líka mikla lukku. Þetta var stór-
skemmtilegt kvöld og við fórum svo
öll saman niður í bæ eftir matarboð-
ið.“
Leitar eftir fólki með svipuð
áhugamál
Svanhvít segir að hún sé að sjálf-
sögðu alltaf svolítið stressuð að hitta
fólk í fyrsta skipti en það sé þó fljótt að
breytast. „Ég er frekar feimin að eðlis-
fari en forvitnin er eitthvað svo sterk
hjá mér að hún sigrar feimnina þeg-
ar kemur að því að fara að hitta ein-
hverja ókunnuga útlendinga. Um leið
og maður er búinn að kynna sig verð-
ur þetta þægilegra en svo veit maður
líka nokkurn veginn um hvað er hægt
að spjalla því maður hefur oftast les-
ið hvaða áhugamál fólkið er með og
svo reyni ég líka að leita svolítið eftir
fólki með svipaðan tónlistarsmekk og
ég því þá hefur maður allavega alltaf
tónlistina til að tala um.“
Svanhvít segist hafa lent í því að
neita fólki um gistingu en það gerist
þó ekki oft. „Ástæðan fyrir því að ég
hef neitað er þá kannski helst ef ég sé
að tónlistin og áhugamálin eru svo
gjörólík mínum eða til dæmis ef fólk
talar ekki ensku. Svo hef ég reyndar
líka neitað einum sem var ekki með
mynd en mér finnst það mjög mik-
ilvægt og hef heyrt af öðru fólki sem
hefur ekki verið með myndir og því
hefur gengið mun verr að fá gistingu
enda frekar óþægilegt að vita ekkert
hvernig manneskja sem er að fara að
gista hjá þér lítur út.“
Nokkrir klukkutímar á
milli gesta
Síðan Svíinn og Ítalinn borðuðu
kvöldmat heima hjá Svanhvíti hefur
hún hitt bandaríska stelpu sem hún
fór með á tónleika og út á lífið og leyft
tveimur strákum að gista heima hjá
sér. „Það var þýskur strákur sem heitir
Niels sem hafði samband við mig og
ég hitti hann á kaffihúsi á laugardegi
og svo hittumst við aftur á mánudegi
og ég keyrði með hann um borgina og
út í Heiðmörk og við brölluðum ým-
islegt. Hann fór svo á Sólheima í tvær
vikur að vinna en þegar hann kom til
baka gisti hann hjá mér í tvær nætur.“
Niels fór svo til Þýskalands aðfara-
nótt laugardags en nokkrum tímum
seinna var Bandaríkjamaðurinn Ian
mættur til að gista hjá Svanhvíti í litlu
íbúðinni á Baldursgötunni. „Ég hafði
verið með matarboð kvöldið áður
fyrir Niels og eldað hamborgara úr
hreindýrakjöti handa honum og vin-
um mínum og svo var farið út á lífið.
Ég var rétt passlega búin að taka til
eftir það matarboð þegar Ian hringdi
og sagðist verða kominn heim til mín
klukkan þrjú.“
Skömmu eftir að Ian var mættur
til Svanhvítar fóru þau í smá rölt um
Reykjavík og endaði Svanhvít á því að
fara með hann í gómsæta humarsúpu
á Sægreifanum. „Honum fannst mjög
gaman að fara þangað enda ótrúlega
skemmtilegur staður. Svo fórum við
í partí um kvöldið heima hjá Hauki
vini mínum og svo í bæinn en hann
hafði verið á Íslandi í viku en ekki
náð að upplifa almennilegt djamm
í miðboginni. Við fórum á Sirkus,
Ellefuna og Kaffibarinn og fórum
ekki að sofa fyrr en klukkan hálfátta
um morguninn því þegar búið var að
loka stöðunum fórum við bara heim
að spjalla og höfðum um nóg að tala.
Á sunnudeginum fórum við svo í smá
bíltúr rétt út fyrir Reykjavík og röltum
um Elliðaárdalinn. Á mánudeginum
var svo vaknað eldnsemma og við
skelltum okkur á Kaffivagninn og
fórum svo heim að skiptast á tónlist
áður en ég fór í vinnuna en hann hélt
áfram ferðalagi sínu á mánudeginum
og flaug til Berlínar.“
Erfitt að kveðja
Aðspurð hvort það séu einhverj-
ir sérstakir staðir sem hún fari með
ferðalanga sína á segir hún að þeir sem
hún hafi hitt hafi viljað sjá eitthvað
sem þeir myndu sjálfir ekki endilega
átta sig á að skoða. „Ég fór til dæmis
með bæði Ian og Niels á Kaffivagninn
niðri á höfn og svo vildu þeir fá að sjá
einhver úthverfi svo ég keyrði með þá
upp í Breiðholt að skoða þetta svokall-
aða „gettó“ Reykjavíkur. Þeim fannst
það mjög skemmtilegt og það að fá að
upplifa eitthvað sem þeir myndu ekki
upplifa sem týpískir túristar. Ég tók
líka eftir því að þeim fannst íslenskar
sundlaugar mjög spennandi. Svo gaf
ég bæði Niels og Ian DVD-myndir um
Ísland sem þeir voru mjög ánægðir
með,“segir Svanhvít.
„Þetta var svo skemmtileg helgi að
mér fannst ótrúlega leiðinlegt þeg-
ar hún var liðin og bæði Niels og Ian
farnir. Það er náttúrulega mjög erfitt
að kveðja þegar maður hefur haft það
svona skemmtilegt með einhverjum,“
segir Svanhvít. „Ég las reyndar um
eldri mann í Bandaríkjunum inni á
Couchsurfing-síðunni um daginn
en hann var að biðja fólk um ráð við
því að kveðja fólkið sem hefði gist
hjá honum því sér fyndist svo leiðin-
legt að kveðja að hann legðist alltaf í
þunglyndi þegar hann þyrfti að segja
bless við fólkið. Ég er ekki alveg það
slæm,“ segir Svanhvít hlæjandi.
Mælir eindregið með
sófagistingunum
Fram undan hjá Svanhvíti eru svo
enn fleiri heimsóknir en sjálf segist
hún hafa mikinn áhuga á að fara til
Barcelona í nánustu framtíð og vera
nú þegar byrjuð að kíkja eftir laus-
um sófa þar. „Það er þétt dagskrá hjá
mér til dæmis yfir Airwaves-hátíð-
ina af bæði stelpum og strákum sem
ætla að koma og fá að gista. Ég mæli
svo hiklaust með þessu fyrir fólk sem
hefur kost á þessu, mín reynsla hefur
verið alveg frábær og ég hef kynnst al-
veg fullt af skemmtilegu fólki. Mað-
ur lærir líka fullt frá gestunum sín-
um um landið sem þeir koma frá og
skiptist þannig á upplýsingum við
þá sem er mjög áhugavert. Ég myndi
heldur ekki hika við það að nýta mér
þetta sjálf og á eflaust eftir að gera það
þegar ég til dæmis fer til Barcelona,“
segir Svanhvít.
Blaðamaður komst ekki hjá því
að spyrja Svanhvíti að því að lokum
hvort aldrei hefði verið neinn rómans
í loftinu þegar svona ungir karlmenn
hafa verið að gista hjá henni. „Nei,
nei, ekkert alvarlegt, enda er sófa-
gistingin ekki hugsuð sem einhver
stefnumótaþjónusta,“ svarar Svanhvít
skellihlæjandi. Áhugasömum er bent
á heimasíðuna couchsurfing.com þar
sem hægt er að nálgast allar nánari
upplýsingar um sófagistingarnar.
krista@dv.is
Hvar heyrðirðu um
þessa sófagistingu?
„Vinir mínir höfðu sagt
mér frá svipaðri síðu sem
heitir hospitalityclub.
com og svo sá ég heim-
ildarmynd sem fjallaði
um fólk sem hafði nýtt
sér þá síðu á ferðalög-
um. Mér fannst þetta
mjög sniðugt og vildi
gera slíkt hið sama. Þeg-
ar ég fór að kanna málið
betur rakst ég hins veg-
ar á couchsurfing.com
og leist mun betur á
þá síðu. Þar gat ég les-
ið mér miklu meira til
um fólkið og það var miklu
yngra og sniðugra fólk sem var á
þeirri síðu svo ég gerðist bara not-
andi og leitaði eftir fólki á Ís-
landi.“
Varstu aldrei hræddur
um að þetta gæti orðið
eitthvað hættulegt?
„Nei, ég var einhvern
veginn með mjög góða til-
finningu fyrir þessari síðu.
Ég get líka séð myndir af
fólkinu og lesið mér til um
áhugamálin og svo skrifast
maður aðeins á við mann-
eskjuna áður en maður fer
í heimsókn svo maður get-
ur aðeins kynnst í gegn-
um tölvupóstinn og maður
ætti alveg að geta fundið það
hvort manneskjan sé einhver
bjálæðingur.“
Kom eitthvað þér á óvart
við Ísland?
„Nei, ég var búinn að lesa mér
svo mikið til um landið að ég held
það hafi verið nokkurn veginn
eins og ég bjóst við. Það sem mér
fannst kannski merkilegast var
hvað landslagið hérna er breyti-
legt. Mér finnst til dæmis allt öðru-
vísi landslagið fyrir austan heldur
en fyrir sunnan og mér líkar mjög
vel við alla þessa fjölbreytni.“
Hefurðu nýtt þér sófagistingu
í öðrum löndum?
„Nei, ég er svo nýbúinn að skrá
mig inn á couchsurfing-síðuna að
fyrsta reynslan mín af sófagisting-
unum var hérna á Íslandi. Ég á hins
vegar fullt af vinum sem hafa nýtt
sér þetta úti um allan heim og hafa
allir mjög góðar sögur að segja. Það
sem ég hef reyndar á tilfinningunni
er að túristar sem nýta sér þetta
hér á Íslandi séu flestir frekar vel
menntað og skynsamt fólk. Það er
hins vegar ekki alls staðar svoleiðis
og ég veit að vinir mínir í Amster-
dam þurfa að passa sig aðeins bet-
ur á því hverjum þeir bjóða til sín
því það er mikið af fólki sem fer til
Amsterdam bara til að nota eiturlyf,
stunda kynlíf og drekka bjór.“
Hverjir eru helstu kostirnir við
sófagistinguna?
„Maður kynnist landinu á allt
öðruvísi hátt ef maður er að spjalla
við innfædda og þeir gefa þér svona
ákveðnar ráðleggingar um hvað sé
sniðugt að skoða og benda á eitt-
hvað sem maður myndi aldrei lesa
um í túristabókunum. Svo er þetta
líka mjög jákvætt þegar maður er
fátækur námsmaður.“
HEILLAÐIST AF FJÖLBREYTTU LANDSLAGINU
færi á versta veg yrði
ég bara fljótur að
forða mér frá við-
komandi og finna
mér gistiheim-
ili eða hótel til að
gista á.“
Heldurðu að þú
eigir eftir að
halda sam-
bandi við fólkið
sem þú hefur
gist hjá?
„Já, alveg
pottþétt. Ég
skemmti mér
svo vel með
bæði Svanhvíti
og öllum hin-
um. Þegar ég
kem aftur til Íslands mun ég leita
þetta fólk uppi. Ef fólkið sem ég
hef hitt hérna á Íslandi kemur
einhvern tímann til landsins sem
ég mun setjast að í framtíðinni
mun húsið mitt og sófinn minn
standa því til boða.“
Hvað er fram undan hjá þér?
„Ég ætla að halda aðeins áfram
að ferðast en næsta stopp er Berl-
ín. Ég væri mjög til í að búa annars
staðar en í Bandaríkjunum í ein-
hvern tíma en ég verð samt að fara
að finna mér vinnu því peningarnir
mínir fara alveg að klárast.“
Hvað fannst þér best við
Ísland?
„Skyr! eða nei annars, pylsa.
Eða, nei, ég meina Egils appelsín!“
FINNST ÍSLENSKAR PYLSUR ÆÐISLEGAR
dV mynd gaui
dV mynd gaui