Sveitarstjórnarmál - 01.07.1947, Page 38

34
SVEITARSTJÓRNARMÁL
Hörður Bjarnason:
Um skipulagsmál.
Góðir áheyrendur.
Ég hef verið beðinn að segja hér nokk-
ur orð á þingi yðar um gang, framkvæmd-
ir og fyrirætlanir i skipulagsmálum okk-
ar. Er mér Ijúft að verða við þeirri ósk
og þá sérstaklega að fá tækifæri til þess
að liitta á sama stað svo fjölmarga full-
trúa og forráðamenn sveitarstjórna, en
dagleg störf min eru einmitt i þeirra þjón-
ustu.
Ég get að þessu sinni eigi lofað ýtar-
legri greinargerð um slörf teiknistofu
skipulagsins, en mun stikla á stóru um
gang skipulagsmálanna almennt.
Það, sem verið hefur fjðtúr um fót okk-
ar, sem að skipulagsmálunum vinnum,
er skortur sérfróðra manna lil starfa á
leiknistofunni og til leiðbeininga úti um
land.
Arið 1938 var ég einn starfandi í þjón-
ustu skipulagsnefndar að uppdráttagerð,
en vegamálastjóri lagði til menn við mæl-
ingar bæja. • •
Þegar starf skipulagsstjóra var ákveðið
af félagsmálaráðuneytinu 1944, urðu þær
brevtingar, að starfsliði fjölgaði, þannig
að nú starfa við stofnunina að auki einn
fastráðinn mælingaverkfræðingur, tveir
húsameistarar að skipulagsgerð og að-
stoðarmaður einn.
Enda þótt hér sé um framfarir að ræða
frá því, sem áður var, er þörf enn meiri
aðstoðar, og þá sérstaklega mælingar-
fróðra manna, því að það eru einmitt
mælingarnar, sem slaðið hefur á í fjöl-
mörgum hinna skipulagsskyldu staða, en
án þeirra verður grundvöllur ekki lagður
undir hina vaxandi eða komandi byggð,
og þarf eigi að fjölyrða um það.
Mun ég innan skarnms fara þess á leil
við félagsmálaráðuneytið, að það heimili
ráðningu minnst tveggja mælingarfróðra
manna ef ekki innlendra þá erlendra,
því að minum dómi er óafsakanlegt að
láta uppbyggingu fjölda þorpa og kaup-
túna ráðast af tilviljun vegna skorts á
mælingarmönnum. Enn fremur getur eng-
inn krafizt þess, að þeir fáu menn, sem
nú vinna að þessuin málum, geti verið á
stöðugum hlaupum til þess að setja niður
eilt og eitt bús á þeim stöðuin, sem eng-
an skipulagsuppdrátt hafa getað fengið,
vegna þess að mælingu vantaði.
Uppdrættir eiga að liggja fvrir af hverj-
um skipulagsskyldum stað, svo að eigi
verði um villzt, hvernig bvggja eigi.
Sainkvæmt skipulagslögunum er ]>að
að vísu svo, að hreppsnefndum og bæj-
arstjórnum ber sjálfum að sjá um, að
mæling sé framkvæmd, og greiðir ríkið
helming mælingarkostnaðar. Þessu þarf
sennilega að breyta, því að reynslan bef-
ur sýnt það, að sveitarstjórnum hefur
yfirleitt reynzt örðugt eða jafnvel ómögu-
legt að útvega slíka aðstoð. Því þarf það
að vera svo, að teiknistofa skipulagsins
sjái að öllu leyti um inælingarnar, eigi
síður en skipulagsgerðina, og leggi til
kunnáttumenn við mælingarnar.
Til skamíns tíina hefur vegamálastjórn-
in lagt skipulagsskyldum stöðum til mæl-
ingarmenn og hefur þannig hlaupið vel
undir bagga, en getur nú eigi lengur misst
af verkfræðingur sinum til þeirra starfa,
sakir stóraukinna framkvæmda hjá þeirri
stofnun, enda eins og áður segir, frekar
gert i greiðasemi við skipulagsmálin en
að þeirri stofnun bæri að leggja til menn
við mælingar.
Um það þarf ekki að fara mörgum
orðum, að hér þarf skjótra aðgerða við,
sem til úrlausnar megi verða á rikjandi
ástandi, því að einn einasti mælingarmað-
ur fær ekkert ráðið við þau verkefni, sem
framundan eru og hljóta að verða í marg-
vislega aukinni mynd. Markmiðið er því