Sveitarstjórnarmál - 01.12.1950, Blaðsíða 43

SVEITARSTJÓRNARMÁL
41
að það hafi verið tilætlun löggjafans, að bæj-
arfélög skyldu vera hlutgeng í skiptingu
skattsins samkv. 3. gr. lagarina ef þau fengju
skatt samkv. 2. gr. þeirra, enda þótt sá skatt-
ur kynni einungis að nema lítilli fjárhæð. Er
því ekki hægt að taka kröfur stefnda til
greina. Þá verður heldur ekki séð, að heimilt
hafi verið við skiptingu skattsins, að ganga
fram hjá tekjuskatti þeirra hreppa, sem
stríðsgróðaskatt höfðu, þar eð tekið er fram
í 3. gr., að fénu skuli skipt í hlutfalli við
þann tekjuskatt, sem tilfellur í viðkomandi
sýslufélögum, án þess að nokkuð sé þar und-
anskilið. Verður því að fallast á með stefn-
anda, að einungis hafi verið farið að lögum
við úthlutun skattsins f\'rir árið 1942, og ber
því að taka kröfu stefnanda til greina, enda
hafa fjárhæðirnar ekki sætt andmælum."
Hæstiréttur staðfesti dóm undirréttar í
máli þessu og segir í niðurlagi í forsendum
dómsins:
„I málinu eru ekki fram komnar ástæður,
er hér ræðir um, frá berum og skýlausum
ákræðum laga um stríðsgróðaskatt, lögum nr.
10 1941 og lögurn nr. 21 1942. Ber því að
staðfesta hinn áfrýjaða dóm.“
❖
Samkvæmt dómi þessum eru nokkrar lík-
ur til, að þörf verði talin á að endurskoða út-
hlutun stríðsgróðaskattsins, þar sem sumum
sýslu- eða bæjarfélögum kann að hafa verið
greitt meira en þeim bar, að lögum, en öðr-
um minna.
FRA FELAGSMALARAÐUNEYTINU.
.T . . _ ... . A. flutti frá Rvík, urn
Næturstaður, þ.ionusta
og fæði, ákvarða mánaðarmótin ágúst—
framfærslusveit. sept ^ út á ]and {
því skvni, að því er virðist, að taka sér þar
fasta búsetu annars staðar. Hann settist að í
hreppnum B, þar senr móðir hans átti heima.
Dvaldi á heimili hennar og skrifaði sig þar.
Síðari hluta októbermánaðar fór hann til
Rx íkur og var til heimilis hjá föður sínum
um nokkra daga. Að þeim tíma liðnum fór
hann til baka og tekur að vinna í kaupstaðn-
um C, sem er grannsveit hreppsins B, og
dvelur jöfnum höndurn í hreppnum B og
kaupstaðnum C.
Samkvæmt vottorði vinnuveitanda A.
hafði A. unnið hjá honum á tímabilinu 29.
okt. 1945 til 5. febr. 1946 og fengið hjá hon-
um fæði þennan tíma, annað en kvöldmat.
Ennfremur liafði það komið fyrir að A gisti
hjá vinnuveitandanum, en það hafði verið
sjaldan.
Ilúsráðandinn í húsi því í hreppnum B,
þar sem A dvaldi, lýsti aftur á rnóti yfir því,
að A hefði aðeins dvalið þar á heimili hans
sem gestur og ekkert greitt fý'rir dvöl sína
þar, auk þess hafi dvöl hans þar ekki verið
samfelld. Ráðskona húsráðanda var móðir A.
A var hvergi skráður á manntal.
7. nóv. 1945 var kveðinn upp skilnaðarúr-
skurður, er lagði A á herðar greiðsluskvldu
með konu og barni. Reykjavíkurbær innti
af höndum greiðslu samkv. úrskurði þessum,
en krafði síðan kaupstaðinn C um endur-
greiðslu. Kaupstaðurinn C. synjaði um
greiðslu, þar eð A væri ekki sveitfastur þar.
Var nú hreppurinn B krafinn urn greiðsluna,
en hann synjaði einnig. Málið kom því til
úrskurðar hjá sýslumanni. Sýslumaður kvað
upp úrskurð þess efnis, að þar sem í ljós hefði
konrið, að maður þessi ætti hvergi heimils-
fang, og ekki væri unnt að upplýsa í hvorum
staðnum hann dvaldi 7. nóv. þá skyldi lirepp-
urinn B og kaupstaðurinn C teljast fram-
færslusveitir A, að hálfu hvor.
Upplýst virtist að flutningur A frá Reykja-
vík hefði rofið tengsl hans við þann bæ, svo
að framfærsluskylda útilokaðist.
Úrskurði sýslumanns var áfrýjað til félags
málaráðuneytisins, sem felldi hann úr gildi,