Sveitarstjórnarmál - 01.06.1995, Síða 40

MÁLEFNI ALDRAÐRA
greiða sjálfír fyrir þjónustu og fram-
færslu.
Taka mið af skattframtali ein-
staklinga sl. fímm ár þar sem fram
koma eftirlaun, lífeyrissjóður, spari-
skírteini, hlutabréf o. fl. Það er auð-
velt þar sem þetta er allt komið inn í
tölvur, t.d. hjá Tryggingastofnun
ríkisins.
Dæmi: Nú greiðir skjólstæðingur
Félagsmálastofnunar 724 krónur
fyrir fjögurra tíma vinnu við þrif á
íbúð sinni.
Þessa upphæð má hækka í kr.
1.448, sem er litlu meira en margar
konur eyða vikulega á hárgreiðslu-
stofu.
3) Að stefna að því í framtíðinni
að í hverju hverfi borgarinnar verði
litlar umönnunar- og hjúkrunarein-
ingar fyrir aldraða. Þaðan á að reka
heimaþjónustu fyrir viðkomandi
hverfi með fastráðnu starfsfólki sem
starfar jöfnum höndum við hjúkrun-
areininguna og aðhlynningu þeirra
sem búa heima. I Danmörku er
þarna jafnframt um að ræða árs-
undirbúning, bóklegt og verklegt
nám fyrir þá sem hyggja á sjúkra-
liða-, hjúkrunar- eða annað nám í
heilbrigðiskerfmu.
Eftir árið kemur í Ijós hvort við-
komandi starfsmaður er hæfur fyrir
kerfið eða hvort störf innan kerfis-
ins henta honum.
Með ársþjálfun að baki getur
neminn starfað sjálfstætt við heima-
þjónustu, félagslega og verklega.
Heilbrigðisstéttir hér á landi eru
34 talsins.
4) Að greiða götu þeirra sem vilja
koma upp litlum einkareknum um-
önnunarheimilum fyrir aldraða.
I Grimsby er mikið af slíkum
heimilum fyrir eldra fólk.
I Englandi fær fólk ekki niður-
greidda þjónustu ef það er yfir viss-
um tekju- og eignamörkum. Heimili
sem rekin eru af því opinbera eru
sambærileg að öllu leyti við hin
einkareknu hvað snertir aðbúnað og
gæði þjónustunnar.
Fyrir nokkrum árum dvöldust ís-
lenskur togaraskipstjóri og kona
hans á tveimur einkareknum heimil-
um, einn mánuð í senn, áður en þau
völdu sér endanlegan samastað á
því þriðja.
Þessir valkostir í öldrunarþjón-
ustu sem eru fyrir hendi í Grimsby
og víðar, mikið framboð og sam-
keppni, leiða til þess að menn verða
að leggja sig fram um að veita góða
þjónustu fyrir sem lægst verð.
5) Félags- og þjónustumiðstöðv-
ar, sem búið er að byggja í flestöll-
um hverfum borgarinnar fyrir allt að
því einn milljarð króna, þarf að nýta
betur en nú er gert.
í hverju hverfi borgarinnar skal
stofna klúbba 67 ára og eldri. Hver
klúbbur velur 5 menn í stjóm sem
sér um félags- og afþreyingarmál
eldra fólks í hverfinu.
Klúbbamir eiga að fá félagsmið-
stöðvarnar til afnota og visst fjár-
framlag árlega frá borginni til starf-
seminnar.
Klúbbarnir leggja síðan fram
skilagreinar sem sýna hvemig fénu
hefur verið varið.
Stjórnir hverfaklúbbanna kjósa
fimm manna nefnd til þess að starfa
með öldrunarráði borgarinnar að
Reglur um öryggi á
sundstöðum
í janúar 1993 skipaði mennta-
málaráðherra nefnd til að gera til-
Iögur um öryggiskröfur og sam-
ræmdar starfsreglur á sundstöðum
og við kennslulaugar. I nefndinni
störfuðu fulltrúar frá sambandinu,
Vinnueftirliti ríkisins, Hollustu-
vernd ríkisins, Rannsóknastofnun
byggingariðnaðarins og Slysavama-
félagi Islands. Formaður nefndar-
innar var Reynir G. Karlsson
íþróttafulltrúi, tilnefndur af mennta-
málaráðuneytinu. Af hálfu sam-
bandsins átti Guðrún S. Hilmisdóttir
verkfræðingur sæti í nefndinni.
Nefndin hefur lokið störfum og
mótun tillagna og ákvarðana um
alla þjónustu við aldraða.
(Tilvísun í Senior Tjenesten a.s. í
Danmörku (áður Ensomme Gamles
Værn) sem hefur starfað síðan 1910
að uppbyggingu öldrunarþjónustu í
samráði við stjórnir sveitarfélaga
víðs vegar um Danmörku, í Noregi
og víðar).
Aldraðir eru sá hópur í þjóðfélag-
inu sem hefur mest fjárráð.
Þar má skapa mörg vel launuð
störf og útrýma með öllu skorti á
hjúkrunarrýmum ef rétt er staðið að
málum.
Gyða Jóhannsdóttir, Miðleiti 7 í
Reykjavík, erfœdd 19. sept. 1923, erfyrr-
verandi umboðsmaöur á Siglufirði fyrir
Eimskip, Ríkisskip, Sjóvá og Brunabótafé-
iag lslands.
Hún liafði forgöngu um stofnun Sam-
taka aldraðra og stðar Gimlis hf. sem byg-
gði sambýlishús með 38 tbúðum fyrir 67
ára og eldri að Miðleiti 5-7.
Hún hefur kynnt sér öldrunarþjónustu i
Kaupmannahöfn, í Oðinsvéum í Dan-
mörku og í Bœrum í Noregi.
Eiginmaður hennar er Sigurður Jóns-
son.f. 11. des. 1913, framkvœmdastjóri
Síldarverksmiðja ríkisins á Siglufirði og
síðar Sjóvátryggingafélags íslands Itf. í
Reykjavík.
voru „Reglur um öryggi á sundstöð-
um og við kennslulaugar1' gefnar út
í maí 1994.1 formála fyrir reglunum
eru sveitarstjómir og aðrir eigendur
sundstaða eindregið hvattir til að
samþykkja að fara eftir þeim og
hrinda sem fyrst í framkvæmd úr-
bótum í öryggismálum í samræmi
við þær til að tryggja betur öryggi
sundlaugargesta.
Utbúin var öryggismappa fyrir
sundstaði sem send var öllum sveit-
arfélögum sem reka sundstaði. í ör-
yggismöppu sundstaða eru ýmsar
upplýsingar er varða öryggi á sund-
stöðum og fæst hún á skrifstofu
sambandsins, Háaleitisbraut 11,
Reykjavík, og kostar 3.500 krónur
hver mappa.
ÍÞRÓTTIR OG ÚTIVIST
1 02