Helgafell - 01.11.1954, Page 45

BORGIN
Þá var rigning í lofti og sumar í sveitum landsins
og svolitlir, mórauðir lœkir um fjallshlíðar runnu.
— / hrjóstunum eldar brunnu.
# *
En fylkingin hljóða sem fór að heiman 1 morgun
var framtíð þín, ó, horg minna stóru drauma,
steinhorgin mikla, stuðlabergshöllin við djú-pin.
— Ei stoðar að sitja hér einn og láta sig dreyma. —
Hér verða margar vonir þíns kalda hjarta
að veruleika.
í malhikið, malhikið svarta
er mynd hinna látnu dregin.
— Þeir vórðuðu veginn.
* *
Og stórhýsin nsa við strœtin.
Stoltir verkamenn trausta hornsteina leggja
að framtíð þinni, borg minna duldu drauma
— draumahorg hinna köldu, járnbentu veggja.
í lofti er angan og lœkirnir renna til sjávar.
Svo líður að kveldi og fylkingin heimleiðis gengur
þreyttum skrefum að afloknu erfiðu verki:
Ótal hendur, krepptar, marðar og bláar,
sviplaus augu er sjá ekki horgina lengur.
. . Þúsundir manna og þúsundir kvenna:
Eeirgulir lœkir
í löngum bugðum til sjávar renna ....