Helgafell - 01.11.1954, Blaðsíða 55

LISTIR
53
Gunnlaugur vSclieving liefur fest á
léreftið mvndir úr þjóðlífi okkar, og
málað þær svo föstum og lifandi
dráttum, að engin sögusýning gæti
náð slíkum áhrifum. Myndir eins og
Matarhlé, Nótt á sjó, Búð í Grinda-
vík, Menn að leggja ]ínu, svo aðeins
fáar séu nefndar, bera í senn svip
hins fróma og yfirlætislausa sagnarit-
ara og lýsa alvöruþunga og góðleik
hins fjaslausa alþýðumanns. Og þær
eru allar gæddar þeim eilífa lífskrafti,
sem einkennir hina æðstu list allra
tíma..
Ef benda ætti á ótvíræða lifandi
sönnun þess að hið unga Ísland er
ekki heillum horfið á listasviðinu, þá
mundi mörgum verða hugsað til G.
S. sem hins glæsilegasta og gáfaðasta.
fulltrúa yngri kvnslóðarinnar.
R. J.
Mctlverkasýning
Harðar Ágústssonar
I októbermánuði s.l. sýndi Hörður
Agústsson allmörg ný málverk í Lista-
mannaskálanum, öll „abstrakt“ að
því leyti að beinar fyrirmyndir, úr
náttúrunni eða annars staðar frá,
voru engar sýnilegar í myndunum.
Málarinn hefur þó sjálfur trúað okk-
ur fvrir því, að mikill hluti myndanna
væri í raun og veru landslagsmyndir
með vissum hætti, áhrif frá náttúr-
unni, endursögð án þess að skírskota
neitt til þess, sem hin ytri sjón nemur.
Sýning Harðar er í heild mjög
skemmtileg, upplífgandi og hressandi
ems og margar abstraktsýningar eru,
°g margt er þar nýst.árlegt og gleðj-
andi fyrir augað, eins og t. d. mynd-
irnar, sem málaðar eru aðeins í hvít-
Um, gráum og svörtum litum, ef rétt
er að kalla það liti, en þær eru margar
áhrifamiklar og skemmtilegar. Birta
og hreint litaskin leika um veggi skál-
ans, þar sem allri óviðfelldinni við-
kvæmni er vísað á dju\ Væri mikill
fengur að mörgum þessara mynda til
þess að skrevta hina tómlegu og
væmnu „betrekksveggi“ veitingahús-
anna úti á landi og raunar einnig í
höfuðstaðnum. Til þess að' átta sig á
augljósum framförum Harðar, má til
samanburðar benda á myndir þær á
sýningunni, er listamaðurinn hefur
gert áður, þar sem hann er augljós-
lega kominn skemmra á veg í tján-
ingu og litameðferð en í síðustu
myndunum. Þó verður þess enn mjög
áberandi vart, að listanraðurinn er
eins og hestur í hafti. Iíann virðist
vera að berjast við að taka sprett, en
haftið er honum erfiður fjötur um fót.
Engum dylst að Hörð’ur er alvarlegur
og þróttmikill listamaður, sem vel
mætti fara að svifta af sér öllum höft-
um sérvizku og einstrengingsskapar.
Þó þessi sýning kunni að hafa meiri
þýðingu fvrir málarann sjálfan en
fyrstu sýningar hans hér er leitt að
þurfa að kannast við, að hinir mörgu
aðdáendur hans hafa orðið fvrir
nokkrum vonbrigðum með þessar síð-
ustu sýningar, en vonandi er það
merki þess að hann hefur hlaupizt frá
þeim götuna fram eftir veg, og við af
þeirri ástæðu misst af honum í svip.
R. J.
Gjafir til Reykvíkinga
Dagana 17. og 18. ágúst voru tvær
mjög umdeildar myndastyttur af-
hentar Reykjavíkurbæ að gjöf, af-
steypa gerð í góðmálm eftir mynd
Guðmundar frá Miðdal af Skúla fó-
geta, og steinstevpt eftirmynd af end-