Morgunblaðið - Sunnudagur - 23.09.2012, Blaðsíða 8

Morgunblaðið - Sunnudagur - 23.09.2012, Blaðsíða 8
„Það springa allir úr hlátri þegar ég er spurð hvað ég er að gera þessa dag- ana,“ segir Sólveig Guðmundsdóttir leikkona. Ástæðan er sú að Sólveig er ka- sólétt að lesa inn á hljóðbókina Fimmtíu gráir skuggar en eins og flestir vita eru krassandi kynlífslýsingar í bókinni og ófáir sem sagðir eru hafa roðnað við lesturinn. „Þetta eru svolítið skondnar aðstæður. Ég er í pínulitlum klefa að lesa og við hljóðmaðurinn, Jónas Snæbjörnsson, erum góðir vinir. Það fyrsta sem ég hugsaði því var „Aumingja Jónas!“ Sólveig segir að lesturinn gangi þó vel og þau taki þessu eins og hverju öðru verkefni og passi sig að láta þetta ekki hljóma eins og Rauða torgið enda sé þetta langt frá því. Skynjun – útgáfufyr- irtæki gefur hljóðbókina út. Sólveig er að fara norður í land um helgina með teymi sínu Pörupiltum og sýnir uppistandið Homo Erectus í Hofi í kvöld. Les kynlífslýsingar kasólétt Sólveig Guðmunds- dóttir leikkona kippir sér ekki upp við lesturinn. Morgunblaðið/Styrmir Kári FIMMTÍU GRÁIR SKUGGAR Á HLJÓÐBÓK Vettvangur 8 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 23. 09. 2012 Á öllum hnettinum er ekkert sambærilegt,“sagði Sigurður Nordal á sínum tíma umsérkenni Íslands og bætti við að dýrmæt- ast væri það sem við ættum og værum sem sjálf- stæð þjóð. Líkt og oftast hafði Sigurður sjálfsagt rétt fyrir sér. En hver eru þessi dýrmæti og hvað er það sem ekki er sambærilegt við neitt annað „á öllum hnettinum“? Svarið hefur oft verið okkur nær en nú. Svipt- ingarnar síðustu ár virðast hafa skapað óvissu um hver við viljum vera en meiri vissu um hver við vilj- um ekki vera. Sannarlega ekki séríslenskt, heldur vel þekkt viðfangsefni þjóða og þeirra sem með af- gerandi hætti þurfa að takast á við nýjan veruleika. Þannig viljum við alls ekki vera það sem ein- hverjir sögðu okkur fyrir einhverjum árum vera. Ísland „best í heimi“ með óteljandi bankamenn sem „eiga allt og mega allt“ yrði þannig seint sér- kenni sem sameinast yrði um, enda næstum jafn- fjarlægt og sá fáfróði hópur fólks sem hér átti að búa á hjara veraldar með Bjart í Sumarhúsum í broddi fylkingar. Hvorug staðhæfingin hefur nokkurn tíma átt við um íslenska þjóð en báðar átt sinn þátt í að byggja upp eða brjóta niður sjálfs- mynd okkar á ólíkum tímum og við ólíkar að- stæður. En sé horft fram hjá slíkum svart/hvítum alhæf- ingum um einkenni heillar þjóðar, hver eru þá helstu sérkenni okkar samfélags og eru þau sér- kenni í samræmi við það sem við viljum vera sem þjóð? Ég er sannfærð um að svo sé. Ég er líka sannfærð um að samstaða okkar um þau sérkenni er meiri en flestra og svo mikil að hvorki tíma- bundnar hindranir, stjórnvöld sem stefna í aðra átt eða hrakspár um að við getum bara verið annað hvort best eða verst breyti þar nokkru um. Þannig á það enn við, sem ítrekað hefur verið staðfest í athugunum. Þjóðin telur sína helstu styrkleika vera kraftinn sem í fólkinu býr, frelsið sem það á að njóta og sjálfstæðið sem við viljum vernda. Dugnaður, vilji til verka og trú á að allir skuli hafa tækifæri til að láta drauma sína rætast eru enn þau sérkenni sem sameina okkur og við eigum að virða og vinna með. Vel má vera að sumir hafi um tíma misst sjónar á einhverjum þessara sérkenna, verið of uppteknir af því að öðlast allt frekar en flest og fylgt hópnum meira en eigin hyggjuviti. Lærdómurinn af því má þó ekki verða sá að hverfa enn lengra frá sérkenn- um okkar eða sætta okkur við það að njóta ekki þess besta sem í boði er. Lærdómurinn má heldur ekki verða sá að við hættum að treysta eigin skyn- semi, efumst um getu fólksins sjálfs eða missum sjónar á þeim vilja og þeirri getu sem sameinar þessa þjóð. Sérkenni Íslands eru sérkenni þeirra sem hér búa. Kröftugir, sjálfstæðir og frjálsir einstaklingar skapa kraftmikið, sjálfstætt og frjálst samfélag. Ís- lendingar eru þannig þjóð. Þjóð sem lætur ekki segja sér að hún sé eitthvað annað en hún er. Þjóð sem veit að gott samfélag byggist á því góða úr því gamla og nýtir reynsluna til að gera stöðugt betur. Og þjóð sem veit að þannig varðveitum við það dýrmætasta sem við erum og eigum og getum um ókomin ár vitnað í orð Sigurðar Nordal um að „á öllum hnettinum er ekkert sambærilegt“. Að vera best eða verst *Kröftugir, sjálfstæðir ogfrjálsir einstaklingarskapa kraftmikið, sjálfstætt og frjálst samfélag. Íslend- ingar eru þannig þjóð. ÚR ÓLÍKUM ÁTTUM Hanna Birna Kristjánsdóttir hannabirna.kristjansdottir@reykjavik.is Vinsælt veggspjald vikunnar sýndi leik- konuna Elizabeth Taylor gefa fingurinn en undir því stóð: „Ég er ekki skapstór, einungis viðbragðs- fljót þegar rugl er annars vegar.“ Mynd- inni var víða deilt. Grein sem vakti mikla athygli í vik- unni var eftir Kristjón Kor- mák Guð- jónsson og birtist á vefmiðlinum press- an.is. Þar lýsti Kristjón viðbrögðum yfirmanns unglingavinnunnar á Selfossi við ábendingu hans um að fimmtán ára dóttir hans og fleiri hefðu orðið fyrir kyn- ferðislegri áreitni en hann var afar ósáttur við viðbrögðin sem hann fékk. Einar Már Guð- mundsson rithöf- undur átti afmæli fyrr í vikunni og tók á móti fjölda afmæliskveðja á facebooksíðu sinni. Ásgeir Trausti Einarsson tónlist- armaður er á góðri leið með að verða skærasta poppstjarna Íslands – með sama sjarmayfirbragð og Mugison. Hann er ekki virkur notandi á Facebook en er hins vegar með aðdáendasíðu þar sem aðdáendur hafa hrannast inn á stutt- um tíma. 4.195 manns „líkar við“ síðuna hans. Ásgeir Trausti kemst þó ekki enn með tærnar þar sem Emilíana Torrini hef- ur hælana en tæplega 70.000 aðdá- endur hafa gefið henni þumal upp á Facebook. Emilíana er stödd á landinu þessa dagana að vinna að spennandi tón- listarverkefni sem enn fer þó hljótt. ÚR HEIMI FACEBOOK Hin hálfíslenska fyrirsæta og leikkona Angela Jonsson er að gera það gott í Indlandi. Fyrr í sumar landaði hún að- alhlutverki í kvikmynd sem einn stærsti kvikmyndafram- leiðandi þar í landi, Saijd Nadiadwalla, gerir og þá var hún fyrir tveimur vikum kosin ein af tíu flottustu fyrirsætum Indlands af stórri tískuvefsíðu þar í landi, IBN Live. HÁLFÍSLENSK Í INDLANDI Angela Jonsson á flottustu forsíðunni Angela Jonsson á íslenskan föður.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Morgunblaðið - Sunnudagur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið - Sunnudagur
https://timarit.is/publication/1078

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.