Morgunblaðið - Sunnudagur - 23.09.2012, Qupperneq 12

Svipmynd
12 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 23. 09. 2012
L
eikkonan Hera Hilm-
arsdóttir var 22 ára
gömul og ekki út-
skrifuð úr breska leik-
listarskólanum London
Academy of Music and Dramatic
Arts þegar henni bauðst hlutverk í
sjónvarpsþáttunum World Without
End, sem byggðir eru á bók eftir
Ken Follett, en þeir eru sýndir nú í
haust í Bandaríkjunum og í byrjun
næsta árs í bresku sjónvarpi. Eftir
það tóku við ýmis önnur hlutverk,
þar á meðal í kvikmyndinni We are
the Freaks, sem frumsýnd verður
seinna í vetur. Hera fór einnig með
hlutverk pólskrar stúlku í sjónvarps-
þáttunum Leaving sem um þessar
mundir eru sýndir í Bretlandi og
einnig í stórmyndinni Anna Karen-
ina, sem nýlega var frumsýnd og
gerð er eftir hinni klassísku skáld-
sögu Leo Tolstoy. Joe Wright leik-
stýrir myndinni, en hann hefur áður
leikstýrt heimsfrægum myndum á
borð við Pride and Prejudice og Ato-
nement en þar fór Keira Knightley
með aðalhlutverkið, eins og í Önnu
Kareninu. Jude Law fer með hlut-
verk Karenin eiginmanns Önnu og
Aaron Johnson er í hlutverki Vron-
skys, ástmanns Önnu. Tom Stoppard
skrifar handritið. Hera fer með hlut-
verk Varyu, mágkonu Vronskys.
„Myndin er unnin af miklum fag-
mönnum þó allt hafi verið ansi
heimilislegt við gerð hennar. Það
má vera að það einkenni frekar
breskar myndir í samanburði við
þær amerísku þegar kemur að
svona stórum verkefnum. Fram-
leiðslan er yfirleitt minni og þess
vegna heldur notalegri bragur á
hlutunum,“ segir Hera. „Auðvitað
var skrýtið að vera nýkomin úr leik-
listarskóla og mæta á fyrstu æfingu
með jafnþekktu fólki og Keiru
Knightley og Jude Law og fara í
nafnaleiki með Tom Stoppard, en
þetta reyndist vera prýðisfólk, eins
og við er að búast. Ég gekk bara til
verks og spjallaði um daginn og
veginn þess á milli. Auðvitað vilja
margir vinna með þessu fólki og ég
veit að það eru forréttindi að fá að
vera með. Ég var án efa mjög
stressuð fyrsta tökudaginn og
fannst ég ekki mega klúðra neinu.
Ég gat ekki gert mig að fífli fyrir
framan þrjú hundruð manns sem
voru með mér í senum, en auðvitað
var það svo ekkert þannig. Ég var
bara sjálf að setja þessa pressu á
mig. Kvikmyndagerð er samvinna
þar sem allir stefna í sömu átt.
Það er þó dálítið sérstakt að
koma inn í svona stórt verkefni og
fara með lítið hlutverk. Vinna mín
með leikstjóranum, Joe Wright, var
því af augljósum ástæðum öðruvísi
en til dæmis vinna hans með aðal-
leikkonu verksins Keiru Knightley
sem vann mjög náið með honum
alla daga. Ég kom inn hér og þar
og þá skipti miklu máli að vera vel
undirbúin og vita nokkurn veginn
hvað ég ætlaði að gera.“
Hvernig finnst þér myndin?
„Ég er mjög ánægð með hana.
Hún er afar myndræn, leikmyndin
er einstaklega falleg og leikstjórinn
vinnur á flottan hátt með skiptingar
á milli sena og leyfir skotum að lifa
á meðan leikarar, tónlistarmenn og
dansarar breyta sögusviðinu. Ég
gæti horft á myndina aftur og aftur.
Svo má ekki gleyma því að sagan
sjálf er góð. Þetta er auðvitað sýn
leikstjórans á sögu Tolstoys og mér
finnst hann skila sínu verki mjög
vel.“
Foreldrar þínir eru Hilmar Odds-
son leikstjóri og Þórey Sigþórs-
dóttir leikkona. Ákvaðstu snemma
að leggja leiklistina fyrir þig?
„Ég íhugaði í mörg ár að verða
sellóisti. Ég spilaði á selló frá sex
ára aldri og naut þess mjög en
komst svo að því eftir rúmlega tíu
ára nám að eitthvað vantaði upp á
til að ég vildi leggja það algjörlega
fyrir mig. Metnaðurinn lá frekar í
leiklistinni. Ég var alltaf að slæpast
í kringum mömmu og pabba á leik-
listarnámskeiðum eða í vinnunni og
vonaðist til að fá hlutverk í mynd,
eins og ég get ímyndað mér að
marga krakka langi. Þau ýttu mér
aftur á móti engan veginn í þá átt
svo ég sá að ég þyrfti að sanna mig
fyrir þeim og sýna að mér væri al-
vara með því að fara í þenan
bransa. Fyrsta stóra hlutverkið fékk
ég svo sextán ára gömul í Veðra-
mótum, mynd Guðnýjar Halldórs-
dóttur. Það var ákaflega skemmti-
leg reynsla og efldi án efa löngun
mína til að halda áfram á þeirri
braut.“
Var erfitt að taka ákvörðun um
að fara til London að læra?
„Ég held að ég hafi þurft á því að
halda að fara í burtu, gera hlutina
sjálf og búa ein. Mér fannst ég líka
verða að velja leið sem var óút-
reiknanleg og bauð upp á ýmsa
möguleika, sem voru í senn spenn-
andi og hálfógnvekjandi. Ég sé alls
ekki eftir því. Það er auðvitað
ákveðið skref að flytja að heiman,
hvort sem það er úr 101 yfir í 105,
eða þá til annars lands þar sem aðr-
ar reglur gilda. Svo bætist ofan á að
ég varð að ná valdi á margvíslegum
hreimum enskrar tungu og þurfti að
sanna mig á erlendu tungumáli í
miðli sem snýst um að tjá sig með
tungumálinu.
Þú varst ekki útskrifuð úr leik-
listarskóla þegar þú fékkst hlutverk
í sjónvarpsþætti. Það hefur verið
einstætt tækifæri.
„Ég var nýbyrjuð að fara í prufur
þegar ég fékk hlutverk í World
Without End. Ég hugsaði bara með
mér að þetta væri frábært og svo
var ég allt í einu komin til Ung-
verjalands í tökur sem tóku sex
Þakklát
fyrir
tækifærin
* Auðvitað var skrýtið að vera nýkom-in úr leiklistarskóla og mæta á fyrstuæfingu með jafnþekktu fólki og Keiru
Knightley og Jude Law og fara í nafnaleiki
með Tom Stoppard, en þetta reyndist vera
prýðisfólk, eins og við er að búast.
HERA HILMARSDÓTTIR LEIKUR Í BRESKU STÓR-
MYNDINNI ÖNNU KARENINU ÁSAMT HEIMS-
FRÆGUM STJÖRNUM. HÚN FER EINNIG MEÐ
HLUTVERK Í ANNARRI KVIKMYND OG NOKKR-
UM BRESKUM SJÓNVARPSÞÁTTUM.
Kolbrún Bergþórsdóttir kolbrun@mbl.is