Morgunblaðið - Sunnudagur - 21.10.2012, Blaðsíða 60

Morgunblaðið - Sunnudagur - 21.10.2012, Blaðsíða 60
HAFA EINHVERJIR ÞEIRRA SEM SETTU ÍSLAND Á KALDAN KLAKA BEÐIÐ ÞJÓÐ SÍNA FYRIRGEFNINGAR AF EINLÆGNI? ÞEIR MÆTTU GJARNAN TAKA BARÁTTUJAXLINN ARON EINAR GUNNARSSON SÉR TIL FYRIRMYNDAR. Orðin hefðu vissulega betur verið látin ósögð. Sófaspjall við íslenskan vefmiðil er ekki bara til heimabrúks, eins og einhverjir kynnu að halda – það man Aron Einar Gunnarsson örugglega héðan í frá og gætir sín. En var móðursýkin sem greip um sig ekki fullmikið af því góða? Setjum hlutina aðeins í samhengi: Albönsk knattspyrnuyfirvöld tóku afsökunarbeiðni umsvifalaust góða og gilda en málsmetandi menn hér í lýðveldinu kröfðust þess að Aron Einar yrði sviptur fyrirliðaemb- ættinu, jafnvel brottrækur ger úr liðinu. Eng- land er nefnt í sömu andrá, jafnvel frændur eins og Svíar, ef ég man rétt. Rétt er það að fyrirliðar þeirra þjóða yrðu skammaðir dug- lega fyrir ámóta ummæli, jafnvel settir af. Hér háttar öðruvísi. Ráðherra í útlöndum seg- ir af sér vegna tittlingaskíts, fjárglæframenn eru grillaðir á teini. Gerist það hér? Hvar hefst siðbótin á Íslandi? Með því að rassskella landsliðsfyrirliðann opinberlega fyrir móðg- andi ummæli? Aron var skammaður og baðst afsökunar. Og heldur svo sínu striki. Hafa margir í einlægni beðist afsökunar á afglöpum sem komu íslensku þjóðinni á kaldan klaka fyrir nokkrum árum? Á þeim viðskipta- vígvelli held ég að skaðlegri gjörðir hafi átt sér stað en ummæli fyrirliðans. Það er mik- ilvægara íslenskri þjóð að heyra afsökunar- beiðni úr því horni en að setja ungan lands- liðsfyrirliða á sakamannabekk. Jafnvel að einhverjir verði rassskelltir hraustlega. Því verður ekki á mótimælt að ummæli fyr-irliða íslenska lands- liðsins í fótbolta, um albönsku þjóðina fyrir landsleikinn í Tirana í síðustu viku, voru í besta falli hræðilega óheppileg. Albanir eru ekki „mestmegnis glæpa- menn“ þó þarlenda mafían sé sögð al- ræmd. Enginn getur fullyrt með rökum að albanska þjóðin sé „ekki upp á marga fiska“ frekar en t.d. sú íslenska. Enda hef- ur fyrirliðinn ungi beðist fyrirgefningar og er maður að meiri. Ástæða er til að staldra við þá reiðiöldu sem skall á fyrirliðanum héðan að heiman. Ummælin féllu augljóslega í hálfkæringi. Sumum þykir góður varnarleikur hinfullkomna list. Það orð fór ekki sístaf Ítölum áratugum saman að þeirlegðu allt kapp á sterka vörn. Nú má segja að öldin sé önnur; ekki að ítölsk lið gleymi vörninni, það getur enginn leyft sér, en töfrandi sóknarleikur er hið nýja lykilorð hjá bæði meisturum Juventus og ítalska landsliðinu. Þegar ítalskir leikir voru sýndir á Stöð 2 á sínum tíma var algengt að lið sem gerði fyrsta mark leiksins færi umsvifalaust í skot- grafirnar til að halda fengnum hlut; jafnvel bestu liðin reyndu að skella í lás. Hið frábæra lið AC Milan, með hollenska þríeykið Gullit, van Basten og Rijkaard inn- anborðs, við hlið ítalskra goðsagna á borð við Baresi og Maldini, beitti til að mynda oft þessu bragði. Ógleymanlegt er hins vegar þegar Capello, þjálfari Milan, kom öllum á óvart í úrslitaleik Evrópukeppni meistaraliða vorið 1994. Hollendingarnir voru þá horfnir á braut en frábærir sóknarmenn eftir sem áður í herbúðum Milan. Samt var sterkur varnar- leikur þjálfaranum alla jafna efst í huga í ítölsku deildinni. Talað var um úrslitaleikinn ’94 sem viður- eign besta varnarliðs Evrópu, Milan, við lang- besta stóknarliðið, Barcelona undir stjórn Johans Cruyff. En það kvöld leyfði Capello sveit sinni að sýna fram á hvað hún kunni í sóknarleik. Milan sótti nær látlaust frá fyrstu mínútu til hinnar síðustu og vann 4:0! Besta ráðið til að verjast markamaskínunum Stoich- kov og Romario og félögum þeirra frá Kata- lóníu var að láta þá helst ekki koma við bolt- ann. Það gekk eftir! Og uppi á Íslandi blótaði maður Capello fyrir að mæta ekki með þessu hugarfari í deildarleikina heima fyrir. Antonio Conti, sem lengi lék með Juventus við afbragðs góðan orðstír, tók við þjálfun liðsins fyrir síðasta keppnistímabil og byrjaði með látum. Liðið tapaði ekki einum einasta leik í deildinni og fagnaði 30. meistaratitl- inum. Bragur liðsins er allur annar eftir að Conti tók við stjórnvelinum; hann kann vel við uppstillingarnar 4-3-3 eða jafnvel 3-5-2 og blæs til sóknar. Segja má að það hafi skipt sköpum að Juve nældi í hið síunga, gamla brýni, Andrea Pirlo, fyrir síðustu vertíð. Frábær framliggjandi miðjumaður lengi vel en nú sannkallaður leik- stjórnandi; Pirlo leikur aftan við miðjumenn- ina Claudio Marchisio og Aruro Vidal hjá Juve og þeir smellpassa saman. Pirlo gegnir sama hlutverki í landsliðinu, hefur farið ham- förum og liðið heldur betur tekið við sér síð- an Cesare Prandelli tók við stjórninni eftir HM 2010. Ánægjulegt er að Ítalir leggi æ meiri áherslu á sóknarleik. Napolí er gott dæmi; það stórskemmtilega lið með Úrúgvæjann Ed- inson Cavani í fremstu víglínu hefur verið í miklu stuði. Juve og Napólí eru efst og jöfn í ítölsku deildinni með 19 stig að loknum sjö leikjum og mætast einmitt í Tórínó í dag, laugardag. Þetta voru tvö bestu lið Ítalíu um miðjan níunda áratuginn þegar Plat- ini og Maradona voru og hétu. Nú er sá tími runninn upp á ný og margir gleðjast. Sókn að verða besta vörnin BLÚSSANDI SÓKNARLEIKUR ER ORÐINN AÐALSMERKI BÆÐI MEISTARALIÐS JUVENTUS OG ÍTALSKA LANDSLIÐSINS. ÞAÐ ER AF SEM ÁÐUR VAR. Skapti Hallgrímsson skapti@mbl.is Claudio Marchisio, einn miðjumannanna snjöllu hjá meistaraliði Juventus. AFP Andrea Pirlo hjá Juventus og Róm- verjinn Daniele De Rossi. Úrúgvæski fram- herjinn Edinson Cavani, liðs- maður Napolí.*Ánægjulegt er aðÍtalir leggja æ meiriáherslu á sóknarleik Góður leikstjórnandi finnur alltaf smugur til að senda boltann á samherja, þó aðrir sjái aðeins fótafjöld sem lokar öllum leiðum. Roberto Mancini, þjálfari Manchester City, um Andrea Pirlo leikstjórnanda Juventus. Boltinn SKAPTI HALLGRÍMSSON skapti@mbl.is 60 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 21.10. 2012 Meira en bara leikur… Morgunblaðið/Golli Áfram veginn! Aron Einar Gunnarsson. AÐ BIÐJAST AFSÖKUNAR
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Morgunblaðið - Sunnudagur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið - Sunnudagur
https://timarit.is/publication/1078

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.