Morgunblaðið - 06.11.2012, Blaðsíða 30

30 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 6. NÓVEMBER 2012
✝ Bragi Stein-arsson, fyrr-
verandi vararík-
issaksóknari,
fæddist í Reykjavík
14. mars 1936.
Hann lést 31. októ-
ber síðastliðinn.
Foreldrar hans
voru hjónin Stein-
arr St. Stefánsson
verslunarstjóri og
síðar bókari, f. 7.4.
1896, d. 25.5. 1980, og kona hans
Ása Sigurðardóttir húsmóðir, f.
26.1. 1895, d. 12.4. 1984. Bræður
Braga: Leifur vélvirki, f. 29.5.
1927, d. 13.11. 2006, og Atli
blaðamaður, f. 30.6. 1929. Hálf-
systkini Braga sammæðra eru:
Baldur E. Jensson múrari, f. 3.7.
1918, og Anna Margrét Jens-
dóttir húsmóðir, f. 14.7. 1921.
Eftirlifandi eiginkona Braga
er Ríkey Ríkarðsdóttur, f. 28.
apríl 1939. Foreldrar hennar
Ingi Þór, Arngrímur Bragi,
Daníel Freyr og Ásgeir Steinn.
Bragi varð stúdent frá Versl-
unarskóla Íslands árið 1956 og
útskrifaðist úr lagadeild Há-
skóla Íslands 1962. Bragi var
fulltrúi og deildarstjóri sak-
sóknara ríkisins 1962-1975.
Hann var settur vararík-
issaksóknari 1975 og skipaður í
það embætti 1976. Hann var
starfsmaður Alþingis samhliða
námi og í aðalstarfi 1960-1980,
lengst af sem þingfréttamaður
Alþingis í útvarpi 1960-1972.
Bragi fór í fjölda námsferða til
Kaupmannahafnar og kynnti
sér störf og úrvinnslu mála hjá
saksóknara Danmerkur og sam-
ræmdi við störf saksóknara rík-
isins. Bragi kenndi einnig þjóð-
arrétt við Stýrimannaskólann í
Reykjavík 1968-1980. Hann sat í
yfirkjörstjórn Reykjavík-
urkjördæmis norður frá árinu
2003.
Útför Braga fer fram frá
Dómkirkjunni í Reykjavík í dag,
6. nóvember 2012, og hefst at-
höfnin kl. 15.
voru Ríkarður
Kristmundsson
kaupmaður, f. 3.6.
1912, d. 5.9. 1970,
og eiginkona hans
Guðrún Helgadótt-
ir, f. 22.10. 1914, d.
23.7. 1978. Börn
Braga og Ríkeyjar
eru 1) Eiríkur verk-
fræðingur, f. 26.10.
1961, kvæntur Guð-
björgu Jónu Jóns-
dóttur lögg. fasteignasala, f.
13.2. 1961. Dætur þeirra eru Rí-
key og Ísabella. Sonur Guð-
bjargar er Jón Kornelíus Andr-
ésson. 2) Björk
hjúkrunarfræðingur, f. 9.9.
1965, gift Kolbeini Arinbjarn-
arsyni verkfræðingi, f. 10.5.
1962. Synir þeirra eru Ar-
inbjörn og Benedikt. 3) Steinarr
flugstjóri, f. 20.1. 1972, kona
hans er Kristín Thoroddsen, f.
20.11. 1968. Synir þeirra eru
Kveðjustund er runnin upp nú
þegar Bragi föðurbróðir minn er
fallinn frá. Við áttum samleið í líf-
inu allt frá því að ég var lítið barn
á Hofteignum og bjó í sama húsi
og hann árum saman. Á hæðinni
fyrir ofan mig og mína fjölskyldu
bjuggu amma Ása og afi Steinarr
ásamt yngsta syni sínum Braga.
Ég minnist glæsilegs ungs manns
sem var ekki aðeins myndarlegur
í útliti heldur einnig hvers manns
hugljúfi og vildi allt fyrir okkur
systurnar gera.
Mér líður aldrei úr minni ferðin
okkar Braga sem ásamt Tuma
vini sínum keyrði mig eitt sinn að
Skipalóni í Hörgárdal, en þar átti
ég að dvelja sumarlangt hjá fjar-
skyldum ættingjum sem ég hafði
aldrei áður augum litið. Ferðin
var farin að vori til þegar ég var
nýlega orðin 5 ára gömul og eftir
að Bragi og Tumi höfðu skilið mig
eftir þarna í sveitinni þá hrundi
heimurinn minn tímabundið.
Þessi eftirminnilega ferð var ekki
síst erfið fyrir þá sök að vegirnir
voru ekki eins góðir og í dag og
eftir margra klukkutíma akstur á
holóttum vegum í gömlum bíl, þar
sem aðeins var stansað til að taka
upp smurða nestispakkann frá
ömmu til að nærast og síðan var
haldið áfram í rykmekki og hrist-
ingi. Óbragð var í munninum
vegna bílveiki sem hrjáði mig og
óvissunnar sem var framundan.
Kveðjustundin við Braga þá var
erfið en erfiðari er hún samt núna
þegar hans nýtur ekki lengur við.
Eftir að Bragi eignaðist sína
fjölskyldu og flutti að heiman
fækkaði að sjálfsögðu þeim sam-
verustundum sem við áttum sam-
an. Pabbi minn Leifur ásamt
Ingibjörgu sambýliskonu sinni til
fjölda ára bjó áfram í húsinu góða
við Hofteiginn og naut þess að fá
Braga bróður sinn í heimsókn og
þær heimsóknir voru margar í ár-
anna rás. Bragi sem var lögfræð-
ingur að mennt hjálpaði pabba við
gerð skattframtala og önnur lög-
fræðileg verkefni sem vinna
þurfti, oft við mjög sérstakar og
erfiðar aðstæður í fjölskyldu
minni og í staðinn gat pabbi sem
var sannkallaður þúsundþjala-
smiður, aðstoðað bróður sinn og
konu hans Ríkeyju við ýmis verk-
efni sem hjá þeim þurfti að vinna
af og til. Vinátta þeirra bræðr-
anna var mikil og ég veit að við
fráfall pabba árið 2006 missti
Bragi ekki bara bróður sinn held-
ur góðan vin. Þær voru margar
heimsóknirnar þeirra Braga og
Ríkeyjar að sjúkrabeði pabba og
fyrir þær verður aldrei nógsam-
lega þakkað.
Stuðning Braga átti ég svo allt-
af vísan þegar á reyndi við úr-
lausn praktískra mála og áttum
við ófá símtölin í áranna rás þar
sem málin voru rædd og krufin
þar til niðurstaða fékkst. Húsið á
Hofteignum er ennþá fjölskyldu-
hús og nú bý ég sjálf í íbúðinni
sem geymir þá sögu og þau spor
sem Bragi skildi eftir þegar hann
flutti þaðan burt. Fjölskylda mín
sem nú býr á Hofteignum þakkar
Braga samfylgdina í gegnum árin
og sendir samúðarkveðjur til Rí-
keyjar, Steinars, Bjarkar og Ei-
ríks auk fjölskyldna þeirra. Minn-
ingin um Braga, þennan hógværa
og góða dreng, mun lifa með okk-
ur áfram.
Dagný Hildur og fjölskylda.
Kveðja frá skólasystkinum
Bragi J. Steinarsson lét að sér
kveða í hópi okkar skólasystkina í
Verslunarskóla Íslands sem luk-
um verslunarprófi 1954 og sum
hver stúdentsprófi 1956. Hann
var góður námsmaður. Og aldrei
lá hann á skoðunum sínum heldur
var oft býsna gagnrýninn. Vin-
skapur var honum þó mikilvæg-
astur. Á þessum árum kom fram
að Bragi var frábær upplesari.
Var hann valinn til að lesa upp í
„skólaútvarpið“, sem var hátal-
arakerfi sett í allar skólastofur
Verslunarskólans. Las hann
þekkt skáldverk af slíkri innlifun
og vandvirkni að aldrei gleymist
þeim er á hlýddu.
Snemma beygist krókurinn,
því að loknu námi kom það í hlut
Braga að flytja þjóðinni um árabil
fréttir af störfum Alþingis í Rík-
isútvarpinu. Ekki var þó vanda-
laust að takast á hendur það hlut-
verk, því áður hafði lengi gegnt
því sá framúrskarandi útvarps-
maður Helgi Hjörvar, sem fræg-
astur varð af lestri framhaldssög-
unnar um Bör Börsson og var afi
nafna síns þingmannsins. En
Bragi gerði þetta af sama skýr-
leik og glöggu framsetningunni
sem fyrr. Og þessir eftirsóknar-
verðu eiginleikar áttu einnig eftir
að njóta sín vel í helsta lífsstarfi
hans við embætti Saksóknara rík-
isins.
Það létti oft lund þeirra sem
voru í félagsskap með Braga hve
hagmæltur hann var, m.a. brá
fyrir kveðskap frá eigin brjósti í
fundargerðum hans í Rótarý-
klúbbi Reykjavíkur austurbæ. Þá
gerði hann sér eitt sinn lítið fyrir
og orti upp á nýtt víðfrægt kvæði
Þórbergs: „Seltjarnarnesið er lít-
ið og lágt, lifa þar fáir og hugsa
smátt …“ – og rétti Bragi þar
mjög hlut Seltirninga.
Bragi gekkst fyrir því árið 1985
að við samstúdentar úr VÍ 1956
færum að hittast reglulega á ný.
Hefur það leitt af sér yfir 250 há-
degisfundi sem ætíð hafa verið til-
hlökkunarefni. Rifjaðar hafa ver-
ið upp minningar frá
skólaárunum, skipst á fróðleik um
það sem drifið hefur á daga skóla-
félaganna og síðast en ekki síst
krufin þjóðmál og viðburðir á al-
þjóðavettvangi. Oft lagði Bragi
sjálfur til áhugaverð umræðuefni,
auk þess sem hann miðlaði af víð-
tækum persónufróðleik sínum.
Erum við Braga afar þakklát fyr-
ir þetta frumkvæði hans. Ok lang-
varandi veikinda bar Bragi vel og
kom til síðustu funda illa þjáður.
Taugin við skólasystkinin var
römm.
Bragi og Ríkey, hans góða
kona, stoð og stytta, höfðu um
árabil þá ágætu venju að bregða
sér til Kaupmannahafnar þegar
dró að jólum, enda jafnan mikið
um dýrðir í þeirri borg á þeim
árstíma. Þetta kallaði Bragi „að
sækja jólin“, enda í hátíðarskapi
þegar heim kom aftur. Enn líður
að jólum, en Bragi hefur nú tekist
á hendur lengri för og mun héðan
í frá fagna jólum í dýrð frelsara
síns.
Við skólasystkinin öll færum
Ríkeyju, dóttur þeirra og sonum,
sem Bragi var réttilega stoltur af,
einlægar samúðarkveðjur, afar
þakklát fyrir að hafa átt hann að
samferðamanni.
Gunnar I. Hafsteinsson,
Gunnar H. Þorkelsson, Jó-
hann J. Ólafsson, Kári Sig-
fússon, Ólafur Egilsson.
Embætti saksóknara ríkisins
tók til starfa þann 1. júlí 1961 og
hóf Bragi störf hjá embættinu á
fyrsta starfsári þess, strax að
loknu embættisprófi í lögfræði,
vorið 1962. Hann starfaði þar
óslitið í rúm 43 ár. Á löngum
starfstíma sinnti hann öllum teg-
undum mála sem heyrðu undir
embættið, smáum sem stórum,
þótt landhelgismál væru hans
sérsvið á meðan sá málaflokkur
var og hét. Landhelgismálum var
þá lokið með dómi áður en skip
sem staðið var að broti fékk að
láta úr höfn. Það segir nokkra
sögu um störf Braga sem sak-
sóknara að hann flutti fleiri mál
fyrir Hæstarétti Íslands af hálfu
ákæruvalds en nokkur annar sak-
sóknari hefur gert. Enginn sak-
sóknari hefur starfað eins lengi
og Bragi hjá embætti saksóknara
ríkisins, nú ríkissaksóknara, og
hann tryggði órofið samhengi í
starfsemi embættis sem mikil-
vægt er að þróist jafnt og þétt en
taki ekki stökkbreytingum.
Ég kynntist Braga fyrst per-
sónulega við sjópróf á Akureyri
sem haldið var vegna alvarlegs at-
viks sem gerðist í þorskastríðinu
1972-1973. Hann var fulltrúi
ákæruvalds við sjóprófið og setti
fram stuttar, markvissar og skyn-
samlegar athugasemdir og
ábendingar til réttarins sem sjálf-
sagt þótti að taka tillit til og fara
eftir. Síðar urðum við nánir sam-
starfsmenn í nærfellt átta ár, allt
til starfsloka Braga, og á þeim
tíma staðfestist í huga mér sá að-
all hans að rækja störf saksókn-
ara markvisst og komast sem
fyrst að kjarna máls en flækjast
ekki í aukaatriðum og láta þau
tefja framgang mála.
Samstarfsmaður okkar og vin-
ur Braga, Guðmundur Arnfinns-
son, sakaskrárritari, færði Braga
vísnabálk við sérstakt tækifæri
þegar Bragi lét af störfum sem
vararíkissaksóknari sumarið
2005. Þar sagði m.a:
Óvissu nú fer í ferð
frá okkur hann Bragi
minning hans er heiðursverð
að hinsta sólarlagi.
Bragi var einstakur fjölskyldu-
maður og fjölskyldufaðir. Það
duldist engum samstarfsmanna
hans hjá ríkissaksónara hve hann
unni Ríkeyju eiginkonu sinni og
börnum þeirra og bar mikla virð-
ingu fyrir þeim. Ég flyt þeim inni-
legar samúðarkveðjur mínar.
Bogi Nilsson.
Við fráfall Braga Steinarsson-
ar, fyrrverandi saksóknara og
vararíkissaksóknara, minnist ég
samstarfs okkar og samvinnu um
árabil eða allt frá árinu 1962 til
stafsloka okkar. Er margs að
minnast frá þeim árum og er ég
þakklátur fyrir framlag Braga í
þeim efnum. Í upphafi nutum við
leiðsagnar Valdimars Stefánsson-
ar, sem lagði traustan grunn að
meðferð þeirra mála sem bárust
embætti saksóknara til ákvörðun-
ar. Með árunum fjölgaði mjög
umfangsmiklum málum, sem
þannig bárust til ákvörðunar.
Reyndi þá mjög á hæfni og dugn-
að þeirra lögfræðinga, sem að
slíkum málum unnu af hálfu emb-
ættis saksóknara. Var Bragi tví-
mælalaust meðal þeirra dug-
mestu. Hef ég þá í huga nokkur
helstu álitaefni, sem á reynir í
þessum efnum, svo sem rannsókn
sakarefna, ákæru og áfrýjun.
Minnist ég sérstaklega á hlut
Bragi Steinarsson
✝ Guðrún Krist-jánsdóttir
fæddist á Norð-
urgötu 6 á Ak-
ureyri 3. júlí 1923.
Hún lést á Dvalar-
og hjúkrunarheim-
ilinu Hlíð 27. októ-
ber 2012.
Guðrún var dótt-
ir hjónanna Krist-
jáns Jakobssonar
vélstjóra, f. 12.
október 1901, d. 25. janúar 1973
og Soffíu Jóhannesdóttur, f. 22.
júlí 1899, d. 3. júní 1962. Systk-
ini Guðrúnar eru Jóhannes
Kristjánsson, f. 25. nóvember
1921, k. Ólafía Jóhannesdóttir,
f. 22. júlí 1924, Ásgeir Krist-
kaupsdaginn fram í Fellshlíð.
Börn þeirra eru: Kristján Jóns-
son, f. 26. maí 1953, var giftur
Svanborgu Svanbergsdóttur, f.
14. apríl 1959 (skilin), Jón Gunn-
ar Jónsson, f. 14. maí 1957, gift-
ur Ingigerði Guðmundsdóttur, f.
27. nóvember 1964, Soffía Jóns-
dóttir f. 16. febrúar 1962, gift
Halldóri Brynjarssyni f. 10.
ágúst 1959, Rósa Guðrún Daní-
elsdóttir fósturdóttir f. 1. maí
1974, sambýlismaður Guð-
mundur B. Þórðarson f. 27. apríl
1961.
Barnabörn þeirra eru orðin
15 og barnabarnabörnin 11 .
Guðrún tók mjög mikinn þátt
í kvenfélagsstörfum í sveitinni
öll þau 50 ár sem hún bjó þar,
var meðal annars formaður fé-
lagsins í mörg ár og var gerð
þar að heiðursfélaga.
Útför Guðrúnar verður gerð
frá Akureyrarkirkju í dag, 6.
nóvember 2012, og hefst athöfn-
in kl. 13.30.
jánsson, f. 3. ágúst
1925, d. 10. maí
1965, k. Sesselja
Þorsteinsdóttir, f.
13. október 1925 og
Oddný Dúfa Krist-
jánsdóttir, f. 11.
ágúst 1934, m. Ósk-
ar Ingimarsson, f.
19. október 1934.
Guðrún gekk í
Barnaskólann á
Akureyri og síðar í
Húsmæðraskólann á Ísafirði.
Hún vann við verksmiðju- og
veslunarstörf á Akureyri.
Guðrún giftist Jóni Kristjáns-
syni, f. 9. ágúst 1924, bónda í
Fellshlíð í Eyjafjarðarsveit 1.
júní 1952 og fluttist á brúð-
Elsku amma mín,
þú elskaðir börnin þín
af öllu hjarta, það þarf ekkert fleira,
við sjáumst þó víst ekki meira.
Þann 27. október kvaddir þú,
við horfum til himins og brosum nú,
þar lítur þú niður og brosir til baka
og horfir á þinn elskulega maka.
sem nú mun hjálpa þér að fylgjast með
okkur
stækka og dafna
lífið heldur áfram að snúast sem rokkur
og góðum minningum við höldum áfram
að safna.
Besta amma í heimi,
það þarf enginn að segja í leyni,
„hættu þessu væli og fáðu þér köku-
mola,
niður með mjólk þú mátt honum skola.“
Ó, ljúfu minningar sem aldrei gleymast
í hjörtum okkar þær munu ætíð
geymast.
Amma engill.
(Kolbrún Halldórsdóttir)
Elsku amma Gunna í Fellshlíð,
þú varst, ert og verður alltaf
heimsins besta amma. Minningin
um þig í bleika og hvíta kjólnum
þínum sitjandi úti í gróðurhúsi
hjá stóru fallegu bleiku rósunum
þínum og öllum hinum blómunum
mun seint hverfa úr huga okkar
barnabarnanna þinna. Þarna í
sveitinni góðu sást þú um að
stoppa í sokkana, baka kökurnar
og halda föstu taki um sjónvarps-
fjarstýringuna, ásamt því að
hugsa svo vel um okkur öll.
Já, í sveitinni var alltaf gott
veður og í dag kunnum við þér
ævinlegar þakkir fyrir að reka
okkur út úr húsinu og segja
„Svona, ekki hanga hérna og
horfa á sjónvarpið, farið út í góða
veðrið og leikið ykkur!“ því þær
góðu minningar sem þar sköpuð-
ust munu fylgja okkur um aldur
og ævi.
Frá seinni tíð munum við
minnast þín þar sem þú situr
brosandi í glugganum á Hlíð, bíð-
andi eftir því að vera keyrð fram
og aftur um gangana, ávallt skæl-
brosandi og tilbúin að spjalla við
okkur um daginn og veginn. Ef
Tómasi fannst dagurinn sinn hafa
verið slæmur var ekkert meira
hughreystandi fyrir hann en að
heimsækja þig og afa og finna
hlýjuna koma frá ykkur og um-
vefja sig. Elsku amma, þú varst
svo sannarlega yndisleg kona.
Það er ótrúlegt að þrátt fyrir
mikil veikindi nú seinustu miss-
erin gast þú, elsku amma, ávallt
brosað og látið okkur hin hlæja
og brosa með þér (og að þér) allt
til enda, og lengur, því enn er
hægt að brosa og hlæja að yljandi
minningunum um þig. Það var al-
veg sama hverjar aðstæðurnar
voru, alltaf geislaði af þér brosið
og hlýjan. Elsku amma, það er
ekki hægt að segja nógu oft og
innilega hversu mikilvæg þú
varst okkur og hversu heitt við
elskum þig. Við vonum að þú sitj-
ir núna á góðum stað og lesir
þetta, brosir út að eyrum eins og
þín er von og vísa og fylgist með
okkur þar til við sjáumst næst.
Þín elskulegu barnabörn,
Kolbrún, Halldór Brynjar
og Tómas Dan.
Elsku amma, þú kvaddir okk-
ur að morgni 27. október. Það er
sárt að þurfa að kveðja en gott að
þú fékkst hvíldina. Við eigum svo
margar góðar minningar saman,
til dæmis sjónvarpskvöldin góðu
sem eru svo minnisstæð, það var
endalaust gaman að sitja með þér
og horfa á tvær myndir í einu og
svo sagðir þú okkur alltaf hvað
var að gerast í leiðinni. Að sitja
með þér og rýna í dagskrána og
skoða hvaða leikarar væru í
myndinni, það er mér minnistætt
þegar þú varst að segja mér að
Nikkolas Kage (Nicolas Cage)
væri í þessari mynd. Við skildum
oft ekki hver aðra þegar þú varst
að lesa upp fyrir mig hvaða
myndir væru, því þú vissir ís-
lensku þýðinguna en ég ensku
þýðinguna. Allar girnilegu kök-
urnar og brauðin sem þú bakaðir
handa okkur, það var alltaf ynd-
islegt að koma upp til ömmu og fá
nýbakað brauð, sitja og spjalla.
Unun var að því að vera í kring-
um þig þegar þú sast í gróður-
húsinu og varst að huga að öllum
blómunum þínum, setjast með
þér og þú hafðir unun af því að
sýna okkur þau, stolt varstu af
blómunum og það máttir þú vera,
þau voru yndisleg eins og þú. Oft
sóttum við til þín þegar okkur
vantaði ró, hjá þér var hana hægt
að finna, sitja hjá þér og horfa á
þig prjóna og hlusta á Undir blá-
himni, það er lag sem mun ávallt
minna okkur á þig. Við munum
sjá fallega brosmilda andlitið þitt
því þannig tókstu alltaf á móti
okkur. Við kveðjum þig með
söknuði í hjarta, elsku amma.
Katrín, Guðrún, Jón
og Sigurður.
Að lokinni langri ævi Guðrún-
ar Kristjánsdóttur, Gunnu í
Fellshlíð, langar okkur systur að
minnast hennar með nokkrum
orðum. Gunna var gift móður-
bróður okkar, Jóni – Nonna – og
hefur alla tíð verið náið samband
milli fjölskyldna okkar og reynd-
ar allra fjölskyldna þeirra systk-
ina. Við dvöldum mörg sumur í
Fellshlíð með mömmu okkar og
bjuggum í kjallaranum hjá
Gunnu og Nonna. Seinna dvöld-
um við ein og ein um styttri tíma
og alltaf hafa heimsóknir á báða
bóga verið tíðar og skemmtileg-
ar.
Það var alltaf gaman að koma í
Fellshlíð og móttökurnar höfð-
inglegar. Veislurnar hennar
Gunnu, sérstaklega einstök kaffi-
boð, eru mjög eftirminnileg.
Gunna var hrókur alls fagnaðar,
einstaklega hláturmild, gjafmild
og góð við alla. Sem húsfreyja í
sveit var hún líka sérstök. Hún
var glæsilega klædd og heimilið
fallegt og nútímalegt.
Sunnudagsbíltúrar á græna
Sjevrolettinum eru eftirminni-
legir. Bíllinn glansaði og var flott-
astur allra bíla. Börnunum var
komið fyrir aftur í og brunað í
bæinn (til Akureyrar). Þar spók-
uðum við okkur í sparifötunum,
fengum ís í brauðformi og síðan
var farið heim aftur.
Gunna hafði mikinn áhuga á
kvikmyndum og því var tilkoma
sjónvarpsins henni mikilvæg. Við
munum mjög vel þegar við sátum
í fyrsta skipti og horfðum á sjón-
varp með fjölskyldunni í Fells-
hlíð. Þá var sjónvarp ekki komið
heima hjá okkur á Húsavík og
stundin eiginlega hátíðarstund.
Áhugi Gunnu á fínum fötum
kom vel fram þegar hún valdi
gjafir handa ömmu okkar, Helgu.
Skipti eftir skipti færði Gunna
ömmu einstaklega falleg föt, oft-
ast kjóla, sem hún hafði valið og
alltaf var amma jafnánægð með
gjafirnar. Svo var það 80 ára af-
mæli ömmu sem haldið var upp á
í sól og blíðu í Fellshlíð. Þá var
hátíð: Rjómatertur, smurbrauðs-
tertur og alla vega tertur.
Við hittum Gunnu síðast fyrir
Guðrún
Kristjánsdóttir