Morgunblaðið - Sunnudagur - 11.11.2012, Page 9

11.11. 2012 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 9
Við vorum öll dugleg að mæta í fé-lagsmiðstöðina í grunnskóla. Þegarvið fórum í framhaldsskóla fundum
við að það vantaði einhvern stað fyrir aldurs-
hópinn 16-20 ára. Við leituðum til Heru,
starfsmanns Þróttheima og þekktum vel.
Saman ákváðum við að opna Ungmennahús,“
segir Valgeir Daði Einarsson, 18 ára nemi
við MH.
Í stuttu máli sagt var Ungmennahús form-
lega starfrækt í eitt ár í íbúð í Sólheimum í
Laugarneshverfinu. Á þessu ári kom í ljós að
þau fengu ekki leyfi til að halda starfseminni
úti í húsnæðinu en fengu þó afnot af því. Út
frá þessu skapaðist hreyfing níu ungmenna
sem kallar sig í dag Íbúðina. Núna eru þau
húsnæðislaus og vilja ná til ungmenna, stefna
þeim saman, leggjast í hugmyndavinnu til að
finna vettvang fyrir ungmennin. Þrír starfs-
menn styðja þau í að hrinda verkefninu í
framkvæmd.
Ungmennahúsið
Fyrsta árið fór í að hrista hópinn saman,
fara á ráðstefnur og móta hugmyndina um
hvað Ungmennahús ætti að standa fyrir.
„Við vildum alltaf halda í hugmyndina um að
heitt væri á könnunni og allir velkomnir. Ég
tel okkur hafa náð að skapa þessa stemn-
ingu. Stax eftir að við opnuðum fór að koma
hópur sem kom trekk í trekk, þá fórum við
að hugsa að við værum nú að gera eitthvað
rétt,“ segir Rannveig Lind Bjargardóttir,
kvennaskólamær, ein af níumenningunum.
Hreyfingin fyrir alla
„Við erum að taka smá beygju með því að
hvíla þessa Ungmennahúss-pælingu, því við
ætlum að halda áfram að fá ungmenni til að
gera eitthvað skapandi. Okkur langar að
gera eitthvað sjálf, ekki láta aðra skipuleggja
það fyrir okkur. Næstu skref eru að búa til
vettvang fyrir ungmenni í allri Reykjavík til
að vera með alls konar viðburði, við getum
t.d. hjálpað til við að skaffa húsnæði. Við
sjáum þetta fyrir okkur sem hreyfingu. Næst
er að auglýsa og við ætlum ennþá að halda í
nafnið Íbúðin. Okkur langar að miðla af
reynslu og öðlast nýja reynslu,“ segir Valgeir
um stefnuna sem verkefnið hefur tekið.
„Hugmyndin er ennþá abstrakt. Það er
mikil áskorun að útskýra hvað þetta er. Ég
er eiginlega meira spennt fyrir þessu núna
en í fyrra því þetta er að fara í allt aðra átt,“
segir Rannveig. Hún býr yfir ótal hug-
myndum sem ungmennin geta tekið sér fyrir
hendur, t.d. halda tónleika, búa til listaverk.
„Mig langar að sýna að við erum til. Ung-
menni eru til og við getum gert eitthvað ann-
að en að vera á böllum og í menntaskóla. Við
þurfum ekki að loka okkur af, við getum
komið öll saman og gert eitthvað skemmti-
legt,“ segir Rannveig ennfremur.
Skólarnir snúast um böll
„Þetta snýst allt um stór böll og við erum
ekki að pæla í þeim. Skólarnir hafa fæstir
verið með pláss til að koma öllum þessum
krökkum á framfæri. Í mörgum skólum er
kosið í nemendafélög og oft er erfitt fyrir
marga að finna sér vettvang. Þetta er opið
fyrir stærri hóp. Auk þess eru ekki allir
krakkar í Reykjavík í skóla. Það hefur verið
mikil umræða í samfélaginu um hvar þessir
krakkar séu og við viljum fá þá til okkar.
Það er samt fullt í gangi í skólunum,“ segir
Valgeir aðspurður um hvort ekki sé nóg fé-
lagslíf í skólanum sem komi til móts við
þennan aldurshóp. Hann talar af reynslu því
hann sat í stjórn nemendafélagsins MH og
veit því hversu öflug nemendafélögin eru.
Rannveig tekur undir orð Valgeirs. „Mér
fannst eins og ég myndi hverfa inn í flóru
menntaskólanna. Ég fann mig ekki í fé-
lagslífinu þar. Mér finnst aðallega verið að
keyra á þessum böllum.“
Efldust við hverja raun
„Það hafa verið mikil forréttindi að fá að
vinna með þessum hóp. Þau hafa verið ótrú-
leg í öllu þessu skrifræði sem tengist því að
koma Ungmennahúsi á laggirnar. Þau eflast
við hverja hindrun og þær hafa verið ófáar.
Nú liggur fyrir að við höfum peninga en ekk-
ert varanlegt hús, þá er viðhorfið þeirra:
Ekkert húsnæði en við reddum því,“ segir
Hera Sigurðardóttir sem hefur starfað með
hópnum frá upphafi. Hún segir jafnframt að
verkefnið sé afsprengi þeirra og starfsmenn-
irnir vilja gera allt til að styðja þau.
„Nú náum við utan um það sem við viljum.
Hugmyndir um stað eða vettvang fyrir ung-
menni ótengt fjórum veggjum. Við hugsum
meira um ástríðuna fyrir að skapa, búa til
eitthvað fyrir aðra til að njóta.“
Hitt húsið er ætlað fyrir þennan aldurshóp
en starfsemi Íbúðarinnar er góð viðbót við
það. Álíka vinna er hafin í öðrum hverfum
borgarinnar en Íbúðin er þó komin lengst.
„Ég get haft áhrif“
„Þetta hefur opnað gjörsamlega fyrir mér
mínar hugmyndir um hvað ég get gert. Ég
get haft áhrif. Ég get haft eitthvað að segja
um málefni sem snerta mig. Ég get skapað
eitthvað nýtt fyrir mig og mína. Ég get sagt
og mótað mína hugmynd og henni er tekið.
Stundum fær maður hana í hausinn en hver
einasta gagnrýni sem við fengum var svo
uppbyggjandi. Við hættum aldrei og komum
ekki að lokaðri leið. Við höfum lært að
þekkja kosti og galla hvers og eins. Þau vita
að þegar ég kem með hugmyndir þá næ ég
ekki að klára þær. Ég buna einhverju út úr
mér en þau hjálpa mér að klæða hugmyndir
mínar í föt. Þetta hefur verið rosalega þrosk-
andi fyrir mig,“ segir Rannveig.
Hópeflið hefur greinilega borið árangur
hjá starfsmönnum ÍTR. Áhugasamir geta
fundið ungmennin á Facebook.
Drífandi ungmenni
* „Okkur langar aðgera eitthvað sjálf,ekki láta aðra skipuleggja
það fyrir okkur.“
HÓPI KRAFTMIKILLA UNGMENNA
FANNST VANTA STAÐ Í HVERFINU
SÍNU ÞAR SEM ÞAU GÆTU HIST.
ÞAU LÉTU EKKI SITJA VIÐ ORÐIN
TÓM HELDUR KOMU Á FÓT UNG-
MENNAHÚSI.
Þórunn Kristjánsdóttir thorunn@mbl.is
STOFNUÐU UNGMENNAHÚS
Stór hluti ungmennanna sem stofnuðu ungmennahúsið, ásamt starfsmanninum Heru, í íbúðinni í Sólheimum. Þau vilja fá sem flesta til liðs við sig.
Morgunblaðið/Golli
Sverrir Guðnason leikari var í forsíðuviðtali Sunnudagsblaðs
Morgunblaðsins á dögunum og átti þá von á barni ásamt eig-
inkonu sinni, sænsku leikkonunni Josefin Ljungman. Þeim
hjónum fæddist dóttir fyrir skemmstu en Sverrir er búsettur í
Svíþjóð og er afar eftirsóttur í stærstu sænsku hlutverkin.
Fæddist dóttir
Sverrir Guðnason getur valið úr hlutverkum í Svíþjóð.
Morgunblaðið/Frikki
Þóra Arnórsdóttir forsetaframbjóðandi er fjölhæf kona og hef-
ur í gegnum tíðina tekið að sér stjórn hinna ýmsu viðburða og
veislna. Hún hefur nú tekið að sér veislustjórn á þakkargjörð-
arhátíð sem Fulbright-félagið á Íslandi stendur fyrir ásamt
fleirum á VOX þann 17. nóvember nk. Þóra fór einmitt vestur
um haf til náms á vegum Fulbright-stofnunarinnar árið 2002.
Stýrir þakkar-
gjörðarveislu
Morgunblaðið/Ómar
Lampinn Herra Barri úr
undraheimi hönnunar-
fyrirtækisins Tulipop kom
til landsins í vikunni og
hefur nú þegar verið pant-
aður í verslanir í Þýska-
landi, Belgíu og víðar auk
þess sem fyrirspurnir hafa
borist frá hönnunarversl-
unum í Bandaríkjunum.
„Þessi viðbrögð fara fram
úr öllum vonum,“ segir
Signý Kolbeinsdóttir,
hönnuður Tulipop, en
lampinn er sá fyrsti frá fyr-
irtækinu.
Lampinn hlaut verðlaun á hönnunarsýningu í Belgíu á dög-
unum og telur Signý að það geti haft sitt að segja. Tulipop sendi
fréttabréf um að lampinn væri tilbúinn til afhendingar á versl-
anir víða um heim á fimmtudag og fékk fyrstu pantanir sam-
dægurs. Lampinn fæst í Aurum, Epal, Duka og víðar hér á
landi.
Herra Barri rifinn út