Morgunblaðið - 01.12.2012, Blaðsíða 41

flutti fjölskylda mín í Eiða. Fyrstu
árin bjuggum við í lítilli íbúð í
Barnaskólanum sem þá var
heimavistarskóli. Yngstu börnin
sem gistu heimavistina voru
ósköp ung. Fyrir nokkrum árum
heyrði ég fyrrverandi nemanda úr
Barnaskólanum segja að hann
hefði verið í skóla hjá þeim Jón-
björgu og Sigurði. Mamma kímdi
yfir þessu en ekki pabbi. Hann
vissi að þrátt fyrir að móðir mín
hefði aldrei kennt í skólastofunni
sinnti hún mörgum þáttum sem
eru mikilvægir litlum börnum, að
hugga, þerra tár, segja sögur og
hlusta.
Heimilið okkar var afdrep ým-
issa. Stundum var drepið hljóð-
lega á dyr eða hurðin hentist upp
og inn þeysti pjakkur sem búinn
var að espa alla upp á móti sér og
hafði enga leið til útgöngu nema í
eldhúsið hjá móður minni. Þegar
veður aftraði heimferð nemenda
var gjarnan slegið upp grímuballi.
Þá tíndi mamma til öll sín föt og
föt föður míns til að krakkarnir
hefðu úr einhverju að moða.
Stundum hékk ekkert í skápnum
þeirra nema sparifötin þeirra.
Tími okkar á Eiðum var for-
eldrum mínum góður. Fyrir fólk
eins og þau sem unnu náttúrunni
er svæðið óþrjótandi uppspretta
allsnægta. Eiðaskógurinn, Eiða-
vatnið, Húsatjörnin, ásarnir um
kring og svo mætti lengi telja.
„Æ, hér áttum við pabbi þinn
mörg sporin,“ sagði móðir mín
aftur og aftur þegar við keyrðum
framhjá Eiðum á leið okkar á
Borgarfjörð. Svo komu minning-
arnar hver á fætur annarri, um
blómin, um útsýnið af ásunum, um
örnefnin og um samferðamennina
á Eiðum sem henni voru svo kær-
ir.
Það var mikið sungið í skólan-
um. Enskan var okkur ekki eins
töm og hún er börnum í dag svo
við sóttumst eftir að fá vinsælustu
lögin með íslenskum textum. Það
var alltaf auðsótt mál að fá texta
við þessi lög og textar móður
minnar og föður, leikandi léttir og
hrífandi voru sungnir ár eftir ár.
Ég vil kveðja móður mína og
þakka henni fyrir samfylgdina
með einu þessara ljóða.
Vorblær, þú sem vekur allt af dvala
vorblær, viltu strjúka mér um kinn.
Vorblær, fræ í mold um börð og bala
bíða komu þinnar vinur minn.
Vorblær, viltu anda sveitir yfir
svo að allt sem grær og lifir
fái nýjan gleðibrag.
Ó vorblær, leystu vötn úr klakadróma.
Vorblær, viltu koma strax í dag.
Faðir minn lést í aprílmánuði
sl. og nú eftir að móðir mín endaði
lífsgöngu sína sé ég þau foreldra
mína fyrir mér, gangandi, alltaf
hönd í hönd, í yndislegu vori fyrir
austan, pabbi kíminn en mamma
brosandi út að eyrum með fangið
fullt af blómum.
Sesselja.
Jónbjörg frá Bjargi kvaddi
skyndilega eftir áttatíu og eins árs
jarðvist. Löng dagleið, og oft á
brattann að sækja.
Bjargsheimilið stóð um þjóð-
braut þvera, öllum opið, pósthús
og símstöð.
Faðir Jónbjargar, hreppstjóri í
mörg ár, lagði sig allan fram um
að leysa vanda íbúanna sem oft
var stór og margvíslegur á þeim
árum. Móðir Jónbjargar „síma-
stúlkan“ söngkennari í barnaskól-
anum, ásamt því að annast um-
svifamikið heimili.
Dagleg kjölfesta barnanna á
Bjargi var því „afi og amma“. Afi,
blindur í árafjöld, smíðaði leik-
föng og muni af listfengi handa
okkur. Ég, sem átti langa göngu-
leið í skólann, minnist stundanna í
„ömmuherbergi“ þar sem dregin
voru af mér vosklæðin. Minnist
spilamennsku, tafls, leikja og lest-
urs meðan fötin mín þornuðu á
slánni við eldavélina. Einstök geð-
prýði og andlegur þroski ein-
kenndi Jónbjörgu frá öndverðu.
Hún var hagmælt, söngvin, minn-
ug og hafði sérhæfni í að umgang-
ast fólk og laða fram það besta í
hverjum og einum. Hún sóttist
ekki eftir veraldlegum auði eða
völdum en skilaði ágóða ævi-
starfsins með sæmd til barnanna
sinna sem öll hafa erft mannkosti
foreldranna. Þetta er leiðin okkar
allra. Ég held áleiðis með gleði yf-
ir minningunni um Jónbjörgu og
æskuheimili hennar, sem var mitt
annað í uppvextinum.
Þórunn Sigurðardóttir.
Þegar ég sest niður og minnist
Jónbjargar á Skriðubóli finn ég til
þess að þau eru öll farin sem áttu
svo ríkan þátt í því að móta líf okk-
ar barnanna og unglinganna á
Geitavíkurtorfunni: pabbi og
mamma í Útbænum, Margrét og
Daníel í Frambænum og Siggi og
Jónbjörg á Skriðubóli. Það var
daglegur samgangur á milli bæj-
anna, og ef einhver þurfti ein-
hvers með leitaði hver til annars.
Þetta var gott samfélag, gott fólk,
sem gaf hvað öðru af gæsku sinni
og glaðværð, ekki síst okkur börn-
unum, við áttum alls staðar hauk í
horni. Það er gott að hafa fengið
að njóta þeirra, þau höfðu öll svo
mikið að gefa, en voru samt svo
ólík.
Jónbjörg var gleðigjafi torf-
unnar, þar var alltaf hlátur, það
var spaugsemi, aldrei notuð ljót
orð, þar var tónlist, hún var eig-
inlega tónlistarkennarinn okkar,
minnist ég stunda þar sem við
skólastelpurnar fengum notið
leiðsagnar hennar og æfðum fyrir
skólaskemmtanir, Jónbjörg spil-
aði á gítarinn og raddaði.
Siggi var kennarinn, hann
kenndi okkur í skólanum, hann
sagði okkur sögur, hann kenndi
okkur leiki, það var gaman þegar
safnast var saman á Tungunni og
farið í leiki, þá var vorið komið.
Margrét átti alltaf tíma fyrir
okkur krakkana, hún kenndi okk-
ur virðingu, við trufluðum hana
ekki þegar hún var að leggja sig,
hún gaf okkur jólaköku og mjólk á
eftir, gerði kúnstir og skemmti
sér með okkur.
Daníel var dásamlegur karl,
víðsýnn, kátur og skemmtilegur,
hjá honum við eldhúsborðið upp-
lifði ég menningu heimsins, hann
að ráða danska krossgátu og
segja frá lífinu og tilverunni í nú-
tíð og þátíð, þvílík frásagnargáfa,
takk fyrir, Daníel.
Pabbi og mamma voru stoðin
og styttan, þau báru ábyrgðina á
okkur Útbæjarkrökkunum,
þeirra er sárt saknað og þakkað
fyrir að við fengum að alast upp
við frelsi, ábyrgð, metnað, og rétt-
læti.
Í dag felli ég tár yfir þeim öllum
sem gerðu mig að þeirri mann-
esku sem ég er.
Það er komið að kveðjustund
en Jónbjörg lést 16. nóvember
síðastliðinn eftir stutt veikindi.
Ég kveð hana með söknuði og
þakka alla gleðina, sönginn og
tónlistina sem ég lærði að njóta
með henni. Ég þakka fyrir jóla-
stundirnar sem ég sóttist eftir að
mæta í þegar gengið var í kring-
um eldhúsborðið á Skriðubóli og
sungin jólalög og sálmar, þakka
fyrir að læra kurteisi. „Það er svo
gaman,“ sagði Jónbjörg „þegar
þú kemur Gunna, þú heilsar alltaf,
en þú gleymir alltaf að segja
bless“. Ég þakka fyrir hláturinn
og gleðina. Jónbjörg sagði engin
blótsyrði, hún sagði horngrýti.
Við áttum góða stund saman
síðastliðið sumar, Jónbjörg og
dætur hennar, þær komu í kaffi
og vöfflur, það var glaðværð, það
var hlátur, það voru rifjuð upp
bernskubrek barnanna: þegar
Birgir steikti frönsku kartöflurn-
ar og sendi krakkana til að stela
kartöflum, þegar Hannes og
Geira böðuðu kettlinginn svo
„Hann get ekki labbað“.
Það er dásamlegt að eiga svona
stund til minningar um góða
granna. Um leið og ég votta systk-
inunum frá Skriðubóli og fjöl-
skyldum þeirra samúð þakka ég
Jónbjörgu samfylgdina.
Hvíl í friði, Jónbjörg mín, ég
bið að heilsa þeim hinum.
Guðrún Björnsdóttir.
MINNINGAR 41
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 1. DESEMBER 2012
Við sem starfað höfum í Barð-
strendingafélaginu kveðjum í
dag einn af okkar góðu félögum.
Mann sem mér fannst eiginlega
vera klettur félagsins með sinni
rólegu og traustu framkomu.
Þegar ég byrjaði að sækja sam-
komur Barðstrendingafélagsins
árið 1956 tók ég strax eftir
nokkrum glæsilegum hjónum
sem komu saman á samkomur fé-
lagsins, ein af þeim voru Bolli og
Svanhildur kona hans. Ég átti
seinna eftir að kynnast þeim og
eiga með þeim samleið í starfi fé-
lagsins. Ég var með Svanhildi í
kvennadeild Barðstrendinga-
félagsins frá stofnun hennar, það
mátti eiginlega segja að Bolli
væri líka í kvennadeildinni, svo
vel lagði hann deildinni lið. Bolli
kom oft á vinnufundi með kon-
unni sinni og gerði margt fyrir
deildina, bakaði oft vestfirskar
hveitikökur í kaffisöluna og
margir eignuðust dúkkurúm sem
hann smíðaði fyrir basarinn. Bolli
Bolli A. Ólafsson
✝ Bolli A. Ólafs-son fæddist í
Valhöll á Patreks-
firði 12. september
1926. Hann lést í
Sunnuhlíð, hjúkr-
unarheimili í Kópa-
vogi, 20. nóvember
2012.
Útför Bolla fór
fram frá Kópavogs-
kirkju 29. nóv-
ember 2012.
var lengi varafor-
maður Barðstrend-
ingafélagsins og
vann þar mikið
starf, hann tók svo
við formennsku af
Guðbjarti Egilssyni
þegar hann veiktist.
Bolli hafði alltaf
færst undan því að
taka við for-
mennsku og sinnti
því formannsstarf-
inu stutt.
Bolli starfaði í flestum deildum
félagsins og sat einnig í stjórn
Gests, sem rak hótelin fyrir vest-
an, hann vann því mikið og gott
starf fyrir Barðstrendingafélagið
og sýndi félaginu alltaf mikla
tryggð. Þrátt fyrir veikindi síð-
ustu ár mætti hann með aðstoð
barna sinna á kaffi félagsins með-
an hann gat og söknuðum við fé-
lagarnir vinar í stað hinn 3. nóv-
ember síðastliðinn þegar sonur
hans kom og sagði hann ekki
treysta sér til að koma því heils-
unni hafði hrakað.
Við kveðjum Bolla, heiðurs-
félaga Barðstrendingafélagsins,
og þökkum honum öll hans góðu
störf fyrir félagið. Við biðjum
Guð að geyma hann og gefa hon-
um góða heimkomu.
Fjölskyldu Bolla vottum við
innilega samúð og biðjum þeim
guðs blessunar.
Fyrir hönd Barðstrendinga-
félagsins,
Ásta Jónsdóttir.
ÚTFARARSTOFA
KIRKJUGARÐANNA
Vesturhlíð 2 • Fossvogi • Sími 551 1266 • www.utfor.is
útfararstjóri
útfararþjónusta
Önnumst alla þætti útfararinnar
Þegar andlát ber að höndum
Arnór L. Pálsson
framkvæmdastjóri
Ísleifur Jónsson Frímann Andrésson
útfararþjónusta
Jón Bjarnason
útfararþjónusta
Hugrún Jónsdóttir uðmundur Baldvinsson
útfararþjónusta
G Þorsteinn Elíasson
útfararþjónusta
Ellert Ingason
útfararþjónusta
REYNSLA • UMHYGGJA • TRAUST
✝
Þökkum samúð og vinarhug vegna andláts
móður okkar,
AUÐAR SVEINSDÓTTUR LAXNESS.
Guðný Halldórsdóttir, Sigríður Halldórsdóttir
og fjölskyldur.
✝
Innilegar þakkir til allra þeirra sem sýndu
okkur samúð, hlýhug og vináttu vegna
andláts og útfarar elskulegrar móður okkar,
tengdamóður, ömmu og langömmu,
HALLDÓRU JÓHÖNNU
ÞORVALDSDÓTTUR,
fv. stöðvarstjóra Pósts og síma,
Reykholti.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki Hjúkrunar- og
dvalarheimilisins Brákarhlíðar fyrir einstaka umönnun.
Þórir Jónsson, Hulda Olgeirsdóttir,
Þorvaldur Jónsson, Ólöf Guðmundsdóttir,
Eiríkur Jónsson, Björg Guðrún Bjarnadóttir,
Kolbrún Jónsdóttir, Haraldur Gunnarsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Þökkum innilega auðsýnda samúð, hlýhug
og vináttu við fráfall ástkærs vinar míns,
föður okkar, tengdaföður og afa,
PÁLS ÞORSTEINS JÓHANNSSONAR
mjólkurfræðings
frá Siglufirði,
Suðurbraut 2,
Hafnarfirði,
og öllum þeim sem sýndu minningu hans virðingu á
útfarardaginn 14. nóvember.
Gréta Húnfjörð Sigurðardóttir,
Rut María Pálsdóttir,
Sigurður Kristinn Pálsson,
Jóhann Ásgrímur Pálsson,
tengdabörn og barnabörn.
✝
Innilegar þakkir til allra þeirra sem sýndu
okkur samúð og hlýhug við andlát og útför
ástkærs eiginmanns míns, föður, tengda-
föður, afa og langafa,
PÉTURS AXELSSONAR
Tungötu 22,
Grenivík.
Sérstakar þakkir til starfsfólks á Grenilundi fyrir góða umönnun.
Erla Friðbjörnsdóttir,
Anna Pétursdóttir, Kristinn Skúlason,
Birgir Pétursson, Aðalheiður Jóhannsdóttir,
Sigurbjörg Helga Pétursdóttir, Jón Bragi Skírnisson,
Friðbjörn Axel Pétursson,
Jón Ásgeir Pétursson, Elín Berglind Skúladóttir,
Guðrún Hildur Pétursdóttir, Helgi Teitur Helgason,
afa- og langafabörn.
✝
Af einlægu hjarta sendum við þakkir öllum
þeim sem sýndu okkur samúð og hlýhug við
andlát okkar ástkæru móður, tengdamóður,
ömmu, langömmu og langalangömmu,
GUÐMUNDU SUMARLIÐADÓTTUR,
Faxabraut 13,
Reykjanesbæ,
sem lést 11. nóvember.
Sérstakar þakkir sendum við starfsfólki á Hjúkrunarheimilinu
Hlévangi fyrir framúrskarandi þjónustu við móður okkar.
Ykkar umhyggja og góðvild verður seint fullþökkuð.
Jósebína Gunnlaugsdóttir,
Gunnlaugur Gunnlaugsson, Kristjana Sigurðardóttir,
Hafdís Gunnlaugsdóttir, Róbert Svavarsson,
Karl Hólm Gunnlaugsson, Sigurveig Þorsteinsdóttir,
Sævar Gunnlaugsson, Selma Kristjánsdóttir,
barnabörn, barnabarnabörn og barnabarnabarnabörn.
✝
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð
og vináttu við andlát og útför eiginmanns
míns, föður okkar, tengdaföður og afa,
BRAGA STEINARSSONAR,
Löngulínu 10,
Garðabæ.
Ríkey Ríkarðsdóttir,
Steinarr Bragason, Kristín Thoroddsen,
Björk Bragadóttir, Kolbeinn Arinbjarnarson,
Eiríkur Bragason, Guðbjörg Jóna Jónsdóttir
og barnabörn.
✝
Alúðarþakkir til allra þeirra sem sýndu okkur
samúð og vinarhug við andlát og útför okkar
ástkæru
INGIBJARGAR JÓHANNSDÓTTUR
frá Klauf,
Eyjafjarðarsveit.
Sérstakar þakkir færum við frábæru
starfsfólki Einihlíðar á dvalarheimilinu Hlíð,
Akureyri, fyrir hlýja og kærleiksríka umönnun.
Geir Guðmundsson, Heiðbjört Eiríksdóttir,
Hólmfríður Guðmundsdóttir, Jón Eggertsson,
Guðný Ósk Agnarsdóttir,
Leifur Guðmundsson, Þórdís Karlsdóttir,
Anna Sigríður Guðmundsdóttir, Haukur Geir Guðnason
og aðrir afkomendur.