Morgunblaðið - 17.04.2013, Page 32

Minningar
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 17. APRÍL 2013
Raðauglýsingar 569 1100
Fundir/Mannfagnaðir
Sjálfstæðisflokkurinn
Morgunkaffi SES
Eldri sjálfstæðismenn hittast í dag,
miðvikudaginn 17. apríl kl. 10 í bókastofunni í
Valhöll.
Gestur fundarins:
Hanna Birna Kristjánsdóttir,
varaformaður Sjálfstæðis-
flokksins, ræðir horfurnar í
pólitíkinni.
Allir velkomnir.
Stjórnin.
Samtök sveitarfélaga
á höfuðborgarsvæðinu
Breytingar á svæðisskipulagi höfuð-
borgarsvæðisins
Haldinn verður opinn kynningarfundur* um
breytingar á svæðisskipulagi höfuðborgar-
svæðisins 2001-2024, kl. 16:30, þann 18. apríl í
Salnum Kópavogi. Kynntar verða tillögur að
breytingum sem tilkomnar eru vegna yfir-
standandi endurskoðunar aðildarsveitarfélaga
á aðalskipulagi.
Kynning þessi fer fram áður en breytingar-
tillögur eru teknar til afgreiðslu hjá svæðis-
skipulagsnefnd og sveitarstjórnum.
Nánari kynningargögn er að finna á vef
samtaka sveitarfélaga á höfuðborgarsvæðinu
www.ssh.is.
Svæðisskipulagsstjóri höfuðborgarsvæðisins.
*Lögboðin kynning sbr. 2. mgr. 23. gr. skipu-
lagslaga nr. 123/2010.
Félagsstarf eldri borgara

   


   
   

  
   !  "

  #  $
%

"
&' ('
 
 )

   
*  '


 
 '  + 
 ,-
, 


  , $   ,

  !


. $  


  /

  ,)
     

  
 '



   0 
   /  ##,
   !




 1  
  
! " 
 # $"%&'  "*' 


  


'2 #
 , 

 #  % !   %
    ( !"
(

)&*
 !

 $ 
   
 ,

  3 
 '  
  4, 5
 6
 
*



'
 +

 %
 
3
 

 

 
  7 "  
  
    '   8
  2 !"
(

)(*   92
 

 , 
   
$  *      :  
  ;
!(
 +
 ,-    0 ' $   1), 

   *

  , '
 %
 ,
  #, &'
 <'  = >  *
'
 4, * 4
   '  *= $



 !  


4,  

 

  
  ) ?@

  #*4= ,
!  .   " 
  ) -  3 
  
, ,   $

  $    /  
$ A 


4
    ,    ( ' 



 +

$
!  " 
-&/ 0" &"
 "  95
'
  
 

  
$

 $

 B 

'   , 
 %
      ,, 32 

   %  4 !


 
$


 &$   0
'

 *; 0
    1, 


2           4,
!  )" "
 0
 
 *;, 
 '




@
   " C
 2  '
   '   
, 0
    / '

  ),  
   +*

 , D  ' 

   )=)*==4,
)"*
&  
 
 


'   #
,& 
&  +  
,(
&   ' 



  #*; "
  3
 *
 $%   $  '
  %
 2




 

     3
 


,- 1  !



   $   
,"  E

 , '% 3  $ 

 4#
  A
  


 $   $

  !

'    "


   ;
,'"

121  (
 1,  ,  

   '%
  
 
  ,, 
  %
 A
  , D

*

  ' 2

3. !
)  ! 

 3
 
 ) >  

))#*==#   FFF 4 5/ )' 
 D@
 
 3  
  ,
6 # !(
 +  0 
 $$  , '%  
 + 
,, '
  '   0 


7"
&   '  ) G  H$%  !%


 '%  
 +     +    +   !
 
 
  B 

'%  
'  
 B
 '  
 
 

'2%
I 0 

 &  7  /   3
'   1,
      
#) '  ,) $ 

'   '%  
 + 
,*4 

 
   A   # / $  ##,
8"     


  + 
J
'
K  ) + 

J$2 %  K  ,#) !     
   4, 2


@     0 


8
 # !(
 +  %
 , $$
  '



 
   44, 
 
'
   4, 

 

  0

  $
  #
Nú hallar að vori,
birtan vex og fuglasöngurinn
byrjar.
Fallinn er góður drengur, vin-
ur minn og skólabróðir í Lækna-
deildinni. Hann tók hinn skæða
læknasjúkdóm krabbann, sem
hefur verið að krukka í okkur út-
skriftarfélagana frá febrúar 1965
og hefur þegar þurrkað tvo út af
jörðinni og er með 3 aðra í kruml-
unni. Bjarni var Húnvetningur
og var fjórum árum yngri. Kunn-
ingsskapur og síðar vinátta varð
ekki til fyrr en hann hóf nám í
Læknadeild HÍ haustið 1958. Þá
komst ég og að því, að hann var
giftur indælli frænku minni Þor-
björgu, þingeyskrar ættar. Síðan
hafa þau hjónin verið vinir okkar
og því nánari, eftir að þau keyptu
sér hús á Akureyri í stað sum-
arbústaðar. Bjarni var í sérnámi í
taugaskurðlækningum í BNA og
varð svo yfirlæknir á Borgarspít-
alanum, heila- og taugaskurð-
lækningadeild, frá stofnun 1982.
Bjarni var vel gerður maður,
hægur og rólegur og hvers
manns hugljúfi. Hann var við-
ræðugóður og vel að sér og átti
sér ýmis áhugamál utan starfs-
ins. Hann var góður skíðamaður.
Skemmtilegast þótti þeim hjón-
um að sigla skútu sinni um Eyja-
fjörðinn, en hana staðsettu þau
norðan heiða, eftir að annað
heimili þeirra var hér fyrir norð-
an. Einnig þótti þeim ekki miður
að yngstu barnabörnin voru og
staðsett hérna.
Bjarni var mjög barngóður og
þolinmóður við litlu skinnin. Er
mér ekki grunlaust um, að son-
ardóttir hans ung hafi náð að
stjórna honum, þegar þau voru
að setja niður og taka upp kart-
öflur á lóðinni í Hamarstígnum.
Þar var Bjarni í essinu sínu og
kom glöggt í ljós mannkærleikur
hans og umhyggja. Bjarni var
dagfarsprúður maður, ekki há-
vær, hafði rólega rödd, en enginn
komst hjá því að leggja við eyrun,
þegar hann mælti. Bjarni var
myndarlegur og karlmannlegur,
hafði bjartan og rólegan svip og
allt fas hans var þokkafullt. Hann
var góðgjarn, vinsamlegur og
þægilegur og öllum leið vel í ná-
vist hans. Hugsunum sínum og
skoðunum kom hann vel til skila.
Hann miklaðist aldrei af sjálfum
sér og var drengur góður.
Það veldur mér mikilli sorg að
sjá á bak hæfileikamiklum lækni
og vini. Auk þess var hann næst-
yngstur okkar útskriftarfélag-
anna. Vinskapur hans og frænku
Bjarni Hannesson
✝ Bjarni Hann-esson fæddist á
Hvammstanga 21.
febrúar 1938. Hann
lést á heimili sínu 2.
apríl 2013.
Útför Bjarna var
gerð frá Dómkirkj-
unni í Reykjavík 11.
apríl 2013.
minnar við okkur
hjónin er og verður
okkur afar kær og
er erfitt að sætta sig
við að slíkir öndveg-
ismenn þurfi yfir-
leitt að hverfa héðan
um aldur fram, því
75 ár nútímans eru
lítið miðað við stutt
árabil forfeðra okk-
ar á þeirra tímum.
Við hjónin þökkum
Bjarna og frú fyrir yndislegar
samverustundir þessi síðustu ár-
in. Megi sá sem öllu ræður og á
að vera huggari okkar, veita Þor-
björgu frænku minni og mann-
vænlegum börnum þeirra Bjarna
allan þann frið í hjarta, sem
mögulegur er, þau eiga það skilið.
Farðu svo í friði, kæri vinur og
taktu á móti mér í Gullna hliðinu,
þegar ég kem að heilsa upp á þig.
Rannveig og Eiríkur
Páll Sveinsson.
„Sjá, tíminn, það er fugl, sem flýgur
hratt,
hann flýgur máske úr augsýn þér í
kveld!“
(Rubaiyat, þýð. MÁ)
Upphaf nútíma heila- og
taugaskurðlækninga á Íslandi má
marka með óvenjulegum atburði.
Bandarísk herflutningavél af
Herkúles-gerð er lent á Keflavík-
urflugvelli, árla morguns þriðju-
dagsins 30. nóvember 1971.
Fólksbifreið er ekið inn á flug-
brautina til móts við vélina en
þau mætast á flugbrautarkantin-
um eins og mús og fíll myndu
gera á förnum vegi. Úr flug-
stjórnarklefanum er kastað niður
stiga sem flugmaðurinn les sig
niður eftir. Hann afhendir öku-
manni fólksbílsins farm vélarinn-
ar, fislétta æðaklemmu, og spyr:
„Hvenær hefst aðgerðin, lækn-
ir?“ Bjarni Hannesson er nýkom-
inn heim úr sérfræðinámi frá
Bandaríkjunum. Nauðsynlegt
áhald skorti og röð atvika leiddi
til þessa óvenjulega flutnings
klemmunnar frá Hanover um
miðja nótt. Sjúklingur með æða-
gúl við heila þarfnaðist skjótrar
meðferðar. Sjaldan hefur sam-
band þúfunnar og hlassins verið
eins myndrænt og við þetta upp-
haf og sjaldan flutti slík vél þarf-
ari farm.
Bjarni ruddi þannig brautina á
margvíslegan hátt, bæði hér
heima og ytra. Hann var fyrstur í
röð á annan tug íslenskra skurð-
lækna sem síðan hafa fengið, og
fá enn, þjálfun við þetta sjúkra-
hús. Sjálfur fetaði ég í slóð hans í
Hanover og einnig hér heima,
hvort sem maður telur til Hamra-
hlíð 7, Borgarspítalann eða Lind-
arflötina. Vakandi velvild hans,
hvort sem var fyrir sínum nán-
ustu, skjólstæðingum sínum eða
yngri kollega, var viðbrugðið og
gerðist á hljóðlátan en sterkan
hátt. Hann var gæfumaður bæði í
einkalífi og starfi. Þau hjón
spiluðu samtaka og vel úr sínum
spilum og sögnin var Grand.
Áhugamálunum deildi hann af
ákefð með öðrum, hvort sem um
siglingar eða skíðaiðkun var að
ræða. Mér er minnisstætt þegar
hann var búinn að draga mig upp
í bratta brekku og tókst að sann-
færa mig um að minnsta slysa-
hættan væri þar sem brattinn er
mestur. Þá má ég þakka honum
að enn fæ ég erlendan póst titl-
aður sem formaður siglinga-
klúbbsins Vogs í Garðabæ. Sá
klúbbur hefur í mínu minni ekki
haft aðra aðstöðu en bréfalúgu
heimilisins.
Bjarni var af húnvetnsku bergi
brotinn og sómir sér vel í hópi
Guðmundanna þriggja þegar
merkra lækna úr þessu héraði er
getið. Hann hafði í sér góða
blöndu af fræðum, færni og ein-
lægum starfsáhuga sem farsæl-
um skurðlæknum eru mikilvæg-
astir eiginleika. Sterka mynd á
ég frá kandidatsári þar sem ég
fylgdist álengdar með tveggja
manna tali hans og ungs drengs
sem lamast hafði í slysi. Allt fas
hans lýsti nærfærni og samlíðan
með drengnum sem var ólíkt
þeirri mynd sem ég hafði, þá hon-
um ókunnugur, búið mér til.
Á dögunum gerði ég mér ferð
til Hanover en gamli spítalinn
okkar er nú horfinn, en nýr risinn
á öðrum stað. Á stæði þess gamla
er nú sléttur völlur þar sem áður
stóð þetta mikla hús. Lítið minnir
á liðna tíð en ég tók mér til hand-
argagns múrsteinsbrot ef það
mætti verða til þess að stöðva
flug tímans um stund. Kveð nú
með miklum trega þennan koll-
ega minn, nágranna og vin. Eng-
um manni var Bjarni líkur.
Eiríkur Jónsson.
Í dag kveðjum við vin okkar
Bjarna Hannesson með miklum
trega og eftirsjá. Horfinn er á
braut góður drengur, sem hafði
ríkan áhuga á því samfélagi sem
hann bjó í, var mikill kunnáttu-
og fagmaður í öllu sem hann tók
sér fyrir hendur og var traustur
vinur vina sinna. Bjarni var ekki
maður sem sóttist eftir vegtyllum
og viðurkenningum samfélags-
ins; hann naut hins vegar mikillar
virðingar þeirra sem honum
kynntust, hvort sem var í starfi
eða leik. Alls staðar var fag-
mennska og færni í fyrirrúmi.
Störf hans með kollega sínum
Kristni Guðmundssyni við að
koma upp deild á sínu sérsviði,
heila- og taugaskurðlækningum,
við Borgarspítalann eru eldri
kynslóðinni, sem man hjálpar-
leysi landsmanna á þessu sviði á
árum áður, vel kunn. Verður frá-
bær árangur þess brautryðj-
andastarfs seint fullþakkaður.
Eins og oft vill verða myndast
góð tengsl milli Íslendinga sem
dvelja lengi saman erlendis.
Sterk tengsl mynduðust milli
fjölskyldna okkar í Nýja-Eng-
landi á sjöunda áratug síðustu
aldar, sem áttu eftir að eflast og
styrkjast eftir heimkomuna til Ís-
lands. Umræðurnar í hópi land-
anna snerust oftar en ekki um ís-
lensk málefni, sem voru krufin til
mergjar. Bjarni hafði gjarnan
mjög skemmtilega sýn á mörg
viðfangsefni þjóðfélagsins og var
gagnrýninn á hefðbundnar skoð-
anir og aðferðir. Fór hann ekki
endilega troðnar slóðir í þeim
umræðum en var þó alltaf fyrst
og fremst málefnalegur og lítt
bundinn af kreddum eða viðtekn-
um kenningum. Hann bjó yfir
kímnigáfu og sá oft spaugilegar
hliðar á málum, sem aðrir höfðu
ekki komið auga á. Þessara eig-
inleika áttum við vinir hans eftir
að njóta enn frekar við mörg
tækifæri eftir að komið var aftur
til föðurlandsins, hvort sem það
var á heimilum þeirra Þorbjargar
norðan eða sunnan heiða, í skíða-
ferðum í Austurríki eða við önnur
slík tækifæri. Minningar frá
skíðaferðum til Bad Gastein, Mü-
hlbach og Filzmoos og úr sigling-
um um sundin blá eða í Eyjafirð-
inum, nú síðast sumarið 2012, eru
líka ógleymanlegar. Bjarni var
mikill sportmaður í þess orðs
bestu merkingu. Hann stundaði
skíðaíþróttina af kappi allar göt-
ur frá menntaskólaárunum og
var óþreytandi að miðla af þekk-
ingu sinni og færni, ekki síst til
yngri kynslóðanna. Þá sigldi
hann seglbátum sínum af mikilli
kunnáttu og náði góðum árangri
á því sviði eins og öðrum sem
hann lagði fyrir sig. Tilfinning
hans fyrir því hvernig best væri
að nýta beitivind eða lensvind til
að ná settum áfangastað var
aðdáunarverð. Ekki sakaði að
hann hafði stundað svifflug á
yngri árum og kynnst slungnum
loftstraumum.
Þessar og aðrar hugsanir
hrannast nú að þegar við kveðj-
um Bjarna hinstu kveðju, sem
okkur finnst þó að flestu leyti svo
óraunverulegt. Stutt er síðan við
nutum samvista við hann fullan af
lífsþrótti og með mikinn áhuga á
mönnum og málefnum líðandi
stundar og framtíðar. En eigi má
sköpum renna og við getum lítið
annað gert en að þakka sam-
fylgdina og minnast þeirra fjöl-
mörgu góðu stunda sem við átt-
um saman. Þorbjörgu og
fjölskyldu Bjarna vottum við
okkar dýpstu samúð.
Anna og Þorgeir.
Þó að ég hafi þekkt Bjarna
Hannesson í áratugi er mér hann
minnisstæðastur sem ungur
læknir fullur eldmóðs. Hér kem-
ur saga sem lýsir honum. Stuttu
eftir að hann hóf störf við skurð-
lækningadeild Borgarspítalans
1971 var lagður inn rúmlega þrí-
tugur maður með heilablæðingu.
Bjarni skar hann upp, hreinsaði
út blóðið og blæðingin hætti.
Vandinn lá í því að blæðingin var
frá meðfæddum æðagúl og nokk-
uð víst að aftur mundi blæða inn-
an nokkurra klukkustunda eða
daga. Skera yrði sjúklinginn upp
aftur og koma þar til gerðri
klemmu á rót gúlsins. Því miður
var engin slík klemma til í land-
Ég sat hjá systur minni og
horfði út um gluggann. Það kom
smá snjókoma, eitthvað svo fal-
Guðbjörg Lilja
Guðmundsdóttir
✝ Guðbjörg LiljaGuðmunds-
dóttir fæddist í
Reykjavík 30. sept-
ember 1927. Hún
andaðist á Hjúkr-
unarheimilinu
Mörk 14. mars
2013.
Guðbjörg Lilja
var jarðsungin frá
Dómkirkjunni í
Reykjavík 5. apríl
2013.
legt og friðsælt. Ég
var að kveðja.
Minningarnar leit-
uðu yfir farinn veg
64 ár aftur í tímann.
Karlagata 1, ég 3-4
ára í pössun hjá
Dúddý systur.
Dúddý keypti
handa mér fyrsta
sundbolinn sem ég
eignaðist og var svo
montin af. Jólaboðin
í Drápuhlíð 12 þar sem var dans-
að í kringum jólatréð og svo farið
í frúna í Hamborg við mikla kát-
ínu. Skemmtilegu og fjörugu
veislurnar, jólaboðin og þorra-
blótin sem haldin voru á Klepps-
vegi 2. Ég tala nú ekki um alla
kaffibollana sem við drukkum
saman í versluninni Herjólfi. Það
var mikið talað og hlegið enda við
systurnar kátar. Ógleymanlegar
stundir sem ég átti í þau skipti
sem ég dvaldi hjá Dúddý og
Didda á Spáni og sumarbústaðn-
um í Skorradal. Dúddý systir var
18 árum eldri en ég. Búin að gifta
sig og eiga frumburðinn sinn,
Braga, þegar ég fæddist enda
kallaði hún mig alltaf litlu systur.
Dúddý mín var hörkudugleg
og ákveðin. Hún vissi hvað hún
vildi og vann úti alla tíð við hlið
eiginmanns síns. Þau voru mjög
samrýnd og samstiga í lífinu, sem
er öfundsverður eiginleiki. Alltaf
ástfangin enda gift í 63 ár. Allt
þar til Diddi féll frá. Einu sinni
hélt Dúddý ræðu í brúðkaupi
sem við vorum staddar í. Þar
sagði hún að það væri auðvelt að
verða ástfangin en vinna að halda
ástareldinum við. Hún vissi að
það þarf að vinna að öllum hlut-
um. Ég heyrði að Dúddý mín
hefði séð Didda sinn þegar hún
var 14 ára og sagt að þennan pilt
ætlaði hún að eiga, sem og hún
gerði.
Þetta eru ljúfar minningar
sem ég geymi um systur mína og
mann hennar. Nú var farið að
líða á dag 14. mars, fimm ár frá
því að Diddi hafði kvatt og systir
mín átti stefnumót við sinn heitt-
elskaða.
Þar sem ég gekk burt frá syst-
ur minni sá ég hana og Didda í
anda ganga saman. Já, hún vissi
alltaf hvað hún vildi.
Um leið og ég þakka Dúddý
samveruna vil ég votta börnum,
tengdabörnum, barna- og lang-
ömmubörnum samúð mína.
Kveðja,
Hanna litla systir.