Morgunblaðið - 29.08.2013, Blaðsíða 22

MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 29. ÁGÚST 2013
Sigurður Bogi Sævarsson
sbs@mbl.is
„Sigurleikirnir í sumar hafa verið
sætir og ég held að fátt hafi sam-
einað fólk hér á Snæfellsnesi bet-
ur en gengi Víkingsliðsins í fót-
boltanum. Hér í Ólafsvík koma
gjarnan 600 til 1.000 manns á leiki
og svo er fastur kjarni 50 til 60
gallharðra stuðningsmanna sem
fer á nánast alla leiki. Fótboltinn
hefur haft mikil áhrif á bæj-
arbraginn hér,“ segir Jónas Gest-
ur Jónasson, formaður knatt-
spyrnudeildar Víkings í Ólafsvík.
Aðstaða bætt
á Ólafsvíkurvelli
Í sumarlok í fyrra, þegar Vík-
ingsliðið fór úr 1. deild Íslands-
mótsins í knattspyrnu upp í úr-
valsdeild, var ljóst að taka þyrfti
til hendi á Ólafsvíkurvelli. Í sam-
ræmi við kröfur KSÍ þurfti til
dæmis að fjölga sætum í áhorf-
endastúku úr 330 í 500, girða völl-
inn af, koma upp aðstöðu fyrir
fjölmiðlamenn og fleira.
„Þetta var pakki upp á um 30
milljónir kr. Tíu milljónir fengum
við úr mannsvirkjasjóði KSÍ,
sveitarfélagið lagði annað eins af
mörkum og svo einstaklingar og
fyrirtæki hér á svæðinu. Svo þeg-
ar að framkvæmdum kom var
mikið unnið í sjálfboðaliðastarfi,“
segir Jónas sem er löggiltur end-
urskoðandi og stýrir útibúi Delo-
itte á Snæfellsnesi.
Ejub Purisevic þjálfar Ólafs-
víkurliðið og þá tuttugu stráka
sem í því eru. Í liðinu eru heima-
menn, nokkrir eru af Reykjavík-
ursvæðinu svo og erlendir leik-
menn úr Ólafsvík sem hafa þar
heilsársbúsetu.
Öll fyrirtækin styrkja
„Já, auðvitað kostar útgerð á
knattspyrnuliði sitt. En þar kem-
ur á móti að við eigum góða bak-
hjarla,“ segir Jónas Gestur. Í
sjávarbyggðum er stundum haft á
orði að þar sé fallegt þegar vel
veiðist, sem undirstrikar að góð
aflabrögð skipta öllu máli. Þetta á
vel við vestur á Snæfellsnesi þar
sem fiskvinnsla og útgerð er und-
irstaðan og sjávarútvegurinn
gengur vel um þessar mundir.
„Já, atvinnulífið hér hefur
komið myndarlega að fótbolt-
anum. Nánast öll fyrirtækin hér á
nesinu hafa styrkt okkur með ein-
hverju móti. Eins stóru fyrirtækin
sem starfa á landsvísu. Sjávar-
útvegurinn og stuðningur fyr-
irtækja í heimabyggð er samt
undirstaðan.“
Algjör sprenging
í þátttöku
Íþróttaaðstaðan í Snæfellsbæ
er ágæt yfir sumartímann þó að
félagið vanti æfingasvæði. Komið
hefur verið upp sparkvelli fyrir
krakkana og ekki veitir af. Það
eru allir í boltanum. Þar nefnir
Jónas Gestur að í Grunnskóla
Snæfellsbæjar séu alls 250 börn
og 140 æfi fótbolta.
„Þetta er algjör sprenging í
þátttöku og efniviðurinn er góður.
Í hverjum árgangi eru þetta 10-15
krakkar. Það er frábær árangur
ef úr því koma einn til tveir góðir
leikmenn sem skila sér alla leið í
meistaraflokk úr hverjum ár-
gangi.“
Morgunblaðið/Styrmir Kári
Ólafsvíkurvöllur Atvinnulífið hér hefur komið myndarlega að fótboltanum,“ segir Jónas Gestur Jónsson, formaður
knattspyrnudeildar Víkings í Ólafsvík. Íþróttaáhuginn í byggðarlaginu er mikill, ekki síst meðal barna og unglinga.
Boltinn á bak-
hjarla og sam-
einar fólkið
 Ólafsvíkurlið í úrvalsdeild  1.000
manns koma á heimaleiki  Bætir
bæjarbrag  Krakkarnir áhugasamir
VESTURLAND
DAGA
HRINGFERÐ
SNÆFELLSBÆR
Grunnkort/Loftmyndir ehf.
Til þess að æfingaaðstaða knatt-
spyrnufólks í Ólafsvík verði sam-
bærileg því sem annars staðar er
þarf, að sögn Jónasar Gests, að
koma þar upp knatthúsi með gervi-
grasvelli sem væri 50 til 70 metrar
að ummáli. Þá verði einnig að létta
undir með íþróttafélögunum úti á
landi hvað varðar ferðakostnað.
Kostnaður knattspyrnuliða í Snæ-
fellsbæ, það er meistaraflokks
karla og kvenna og svo yngri
flokka, verði á þessu ári röskar tíu
milljónir króna. Styrkur sem fáist á
móti úr ferðasjóði ÍSÍ sé tæp ein
milljón eða innan við 10% af heild.
„Þetta þarf að leiðrétta sem allra
fyrst, svo lið af landsbyggðinni
keppi á jafnréttisgrunni við þau
sem eru á höfuðborgarsvæðinu,“
segir Jónas. Er þessi lýsing hans
samtóna því sem forystumenn ann-
ara liða hafa sagt. Ferðakostnaður-
inn sé íþyngjandi og því þurfi að
mæta.
Lið keppi
á jafnrétt-
isgrunni
 Vill knatthús og
hærri ferðastyrki
„Meðal veitingamanna hér á Snæfellsnesi hefur verið
ákveðin samkeppni um hver matbúi bestu fiskisúpuna.
Hver hefur sinn háttinn. Við vildum marka okkur sérstöðu
og bjóða gestum upp á humarsúpu. Sumir álykta líklega
sem svo að slík eldamennska sé lítið mál. Sannleikurinn er
hins vegar sá að fiskisúpugerð er býsna flókin og hráefn-
istegundirnar sem í hana þarf, og hver hefur sitt bragð. Í
súpunni okkar er til að mynda að finna yfir 30 náttúruleg
bragðefni en súpan er að sjálfsögðu unnin alveg frá
grunni,“ segir Erla Lind Þórisdóttir.
Með foreldrum sínum og eiginmanni, Sigursteini Þór Ein-
arssyni, á hún og rekur Gistiheimilið Virkið á Rifi – hvar
hægt er að fá gistingu og góðan mat.
Hús á hægri hönd
Virkishúsið er á hægri hönd, stórt og áberandi, þegar
komið er inn í þéttbýlið á Rifi. Á jarðhæð eru mat- og bygg-
ingarvöruverslanir en veitingastaðurinn og gistiheimilið,
með sínum sjö herbergjum, á þeim efri. „Þetta húsnæði stóð
lengi autt. Eftir hrun jókst straumur ferðamanna á svæðið
og þá ákváðum við að taka slaginn og hefja ferðaþjón-
usturekstur,“ segir Erla Lind. Hún ber þungann af rekstri
fyrirtækisins og ákvað að ganga sjálf í verkin þegar vant-
aði kokk. Hún segist búa að því að hafa mikinn áhuga á
matargerð og hefur sankað að sér fróðleik úr fyrri störfum.
„Maður skyldi aldrei vanmeta sjálfan sig, þótt raunsæið
og einlægnin séu líka mikilvæg. Þetta hefur gengið prýði-
lega og viðskiptavinir fara ánægðir frá okkur,“ segir Erla
Lind sem á matseðli er með t.d. lambakjöt, fisk úr bátum
sem landa á Rifi og svo humarsúpuna góðu.
Mikið umleikis
Ferðaþjónustan í landinu blómstrar sem aldrei fyrr og
margir hasla sér völl í atvinnugreininni. „Margir koma
hingað á Nesið og því þurfum við að spila rétt úr stöðunni.
Hér þarf að auka framboð afþreyingar og kynna svæðið
betur, t.d. náttúruna,“ segir Erla, sem kann því vel að hafa
mikið umleikis í daglegu starfi. Þannig er hún með sínu
fólki af lífi og sál í ferðaþjónustunni, hún er eiginkona og
móðir þriggja ungra barna og er í fjarnámi á öðrum vetri í
kennaradeild Háskóla Íslands. sbs@mbl.is
Kennaraneminn Erla Lind Þórisdóttir er humarsúpukokkur í Virkinu á Rifi
Morgunblaðið/Styrmir Kári
Súpa Erla Lind Þórisdóttir í eldhúsinu við matargerðina.
Maður skyldi aldrei vanmeta sjálfan sig
Fótboltaævintýrið í Ólafsvík hófst árið 2003 þegar Bosníumaðurinn Ejub
Purisevic var ráðinn þangað sem þjálfari. Ejub tók við liði Víkings á botni
3. deildar og fór með það upp í 1. deild á aðeins tveimur árum. Þar hafa
þeir leikið síðan, ef eitt ár er undanskilið, en liðið féll niður í 2. deild árið
2009. Þá hafði Ejub einmitt tekið sér frí frá þjálfun í eitt ár. Hann tók við
liðinu á ný, það fór ósigrað aftur upp í 1. deild árið 2010 og varð þá fyrst
liða í 2. deild til að komast í fjögurra liða úrslit í bikarkeppninni. Í fram-
haldi af því fóru Ólafsvíkingar af alvöru í baráttuna um sæti í efstu deild.
Þar byrjuðu þeir illa í vor, uppskeran úr fyrstu sjö leikjunum var aðeins
eitt einasta sig. En síðan hefur leiðin legið upp á við, Ólafsvíkingar hafa
aðeins tapað einu sinni í síðustu níu leikjum sínum og eru í harðri baráttu
um áframhaldandi sæti í Pepsi-deildinni. vs@mbl.is
Unnu átta af níu síðustu leikjum
TÍU ÁRA ÆVINTÝRI Í ÓLAFSVÍK
Sprettur Víkingurinn
Alfreð Már Hjaltalín
framar og Bjarni
Ólafur Eiríksson
í Valsbúningi.
Morgunblaðið/Styrmir Kári