Morgunblaðið - 29.08.2013, Síða 35

MINNINGAR 35
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 29. ÁGÚST 2013
✝ Elín OddnýKjartansdóttir
fæddist á Flateyri
við Önundarfjörð
16. október 1954.
Hún lést 26. júlí
2013.
Foreldrar Elínar
voru hjónin Guðrún
Pálmfríður Guðna-
dóttir, f. 9. sept-
ember 1916, d. 28.
ágúst 1997, og
Kjartan Ólafsson Sigurðsson, f.
21. september 1905, d. 25. júní
1956. Elín var sjötta í röð sex
systkina, þeirra Guðvarðar,
Svönu, Bertu Guðnýjar, Hlöð-
vers og Sólveigar Dalrósar, d.
15. júlí 2005.
Elín giftist Jóhanni Guð-
mundssyni, f. 13. janúar 1956,
31. mars 1979, og eignuðust þau
tvö börn. Leiðir þeirra skildu ár-
ið 2004.
Börn Elínar og Jóhanns eru:
1) Valdís Jóhannsdóttir, f. 7.6.
1980. Eiginmaður
Valdísar er Gauti
Alexandersson.
Börn þeirra eru Al-
exander, f. 16.7.
2009, og Elín Ósk,
f. 6.11. 2011. 2)
Bjarki, f. 5.11.
1991. Dóttir hans
er Karen Erla, f.
15.1. 2011, móðir
hennar er Anný
Hermannsdóttir.
Unnusta Bjarka er Hafdís Har-
aldsdóttir.
Elín ólst upp á Flateyri. Hún
lauk gagnfræðaprófi frá Hér-
aðsskólanum að Núpi og starf-
aði ung að árum í fiski og í versl-
un. Elín lauk einnig
kennaraprófi með handavinnu
sem sérgrein frá Kennarahá-
skóla Íslands og vann nokkra
vetur í Álftanesskóla á Álfta-
nesi. Lengst af sinnti hún heim-
ilisstörfum.
Útför Elínar hefur farið fram.
Okkur langar til að minnast
Ellu, mömmu hennar Valdísar
vinkonu okkar, með nokkrum
orðum.
Við hittum Ellu fyrst í fé-
lagsvist sem haldin var fyrir okk-
ur nemendurna í 12 ára bekk
Álftanesskóla og foreldra okkar.
Hún var mamma hennar Valdís-
ar, nýrrar bekkjarsystur okkar,
en fjölskyldan var þá nýflutt í
hreppinn. Ekki var að spyrja að
því, þessi fíngerða kona stimpl-
aði sig og Valdísi dóttur sína
rækilega inn í hópinn með því að
sigra á mótinu með yfirburðum.
Mikil og góð vinátta skapaðist
fljótt á milli okkar og Valdísar;
ekki leið á löngu uns við gerðum
okkur heimakomnar í Skóla-
túninu. Strax frá upphafi tók
Ella hlýlega á móti okkur og kom
fram við okkur sem jafningja.
Við skynjuðum líka fljótt hve
Flateyri, amma Gunna, systkini
Ellu og ástvinir á Flateyri áttu
stóran part í henni. Þá leyndu
einstakir handavinnuhæfileikar
Ellu sér ekki og oft heyrðum við
skondnar sögur þar sem skipu-
lagsgáfur Ellu voru í aðalhlut-
verki.
Samband Ellu og barnanna
hennar, Valdísar og Bjarka, var
afar sterkt þrátt fyrir að fjar-
lægðin hafi stundum gert þeim
erfitt fyrir. Við sáum vel hvernig
þau og barnabörnin þrjú áttu í
henni hvern þráð.
Ella var mikil manneskja og
fyrirmynd okkar í svo ótal
mörgu. Í öllum þeim veikindum
og áföllum sem á henni dundu
sýndi hún æðruleysi og baráttu-
vilja. Þessi kraftaverkakona var
ung í anda, lét ekkert stöðva sig
og sá alltaf björtu hliðarnar á
hlutunum, þakklát fyrir lífið
hvern einasta dag. Nú kveðjum
við Ellu með söknuði en umfram
allt einlægu þakklæti fyrir allt
sem hún gaf.
Við spyrjum margs en finnum fátt
um fullnægjandi svör.
Við treystum á hinn mikla mátt
sem mildar allra kjör.
Í skjóli hans þú athvarf átt
er endar lífsins för.
Og það er margt sem þakka ber
við þessa kveðjustund.
Fjör og kraftur fylgdi þér,
þín fríska, glaða lund.
Mæt og góð þín minning er
og mildar djúpa und.
Þín minning öllu skærar skín
þó skilji leið um sinn.
Þó okkur byrgi sorgin sýn
mun sólin brjótast inn.
Við biðjum Guð að gæta þín
og greiða veginn þinn.
(GÖ)
Við sendum innilegar samúð-
arkveðjur til elsku Valdísar,
Bjarka og fjölskyldna þeirra og
annarra ástvina Ellu. Megi hlýj-
ar minningar milda sorg ykkar
og ylja ykkur þegar frá líður.
Þóra Margrét og
Sigrún Helga.
Elín Oddný
Kjartansdóttir
Elsku Dolli okk-
ar. Við verðum að viðurkenna að
við erum ekki alveg búin að átta
okkur á því að þú sért farinn.
„Lífið getur ekki verið svona
ósanngjarnt“ segjum við við
sjálf okkur en því miður er það
einmitt svo. Það er óneitanlega
erfitt að horfast í augu við að þú
hafir bara fengið þetta skamm-
an tíma og áttir svo mörgu ólok-
ið. Við reynum að leita hugg-
unar í því að það sem þú
upplifðir og gerðir veitti þér
ánægju og þú áttir hamingjurík-
ar stundir. Þú varst svo sann-
arlega frábær félagi, frændi og
góður vinur sem hægt var að
treysta á.
Við spyrjum okkur oft að því
hvernig við minnumst þín og
besta lýsingin finnst okkur fel-
ast í orðinu „ljúfur“, sem kemur
kannski á óvart fyrir þetta stór-
an og sterkan strák. Þú vissir
hvað mestu máli skipti í lífinu.
Það var gaman að þú vildir alltaf
Þórhallur Þór
Alfreðsson
✝ Þórhallur ÞórAlfreðsson
fæddist í Reykjavík
30. september
1988. Hann lést af
slysförum 10. ágúst
2013.
Útför Þórhalls
Þórs fór fram frá
Grafarvogskirkju
23. ágúst 2013.
vera með fjölskyld-
unni í einhverjum
einföldum hlutum,
en þú naust þess
greinilega vel og
gafst okkur og
krökkunum mjög
mikið af þér. Þú
mátt vera stoltur af
sjálfum þér elsku
vinur.
AMG, M5 og
Porsche voru nöfn
sem fengu þig til að brosa. Það
var alltaf gaman að fara og
prófa nýjar græjur með þér eða
sjá svipinn á þér þegar þú varst
að lýsa upplifun vinanna á hinni
eða þessari græjunni. Glæsilegt
var að sjá þig endursmíða
„gamla Grána“ og greinilegt að
þér þótti nú ekki leiðinlegt að
drífa hann upp á fjöll og stúss-
ast í hinu og þessu sem því
fylgdi. Við pössum upp á Grána
fyrir þig, enda finnst manni
töluvert lifa af þér í honum, bíl
sem fylgdi þér nær alla ævi.
Það var leiðinlegt að fá ekki
að upplifa fleiri stundir á golf-
vellinum með þér, en eitthvað
segir mér að þú munir nú vaka
yfir mér í þeim efnum og eflaust
brosa út í annað þegar maður er
staddur úti í miðjum móa með
járnið að vopni.
Við hugsum mikið til þín og
allar fjórar skvísurnar spyrja
reglulega um þig. Þú áttir virki-
lega sérstakan stað í huga okkar
allra. Við söknum þín gríðarlega
og munum ávallt hafa í huga allt
hið góða sem einkenndi þig. Þú
varst og verður okkar vinur,
bróðir, frændi og allt annað sem
erfitt er að lýsa með orðum.
Við sjáumst síðar, elsku Dolli.
Styrmir, Bryndís, Karen
Ósk, Sylvía Sara, Freydís
Lilja og Fanney Brynja.
Elsku Þossi minn, maður á
aldrei von á svona hörmungum
og það er erfitt að koma fyrir sig
orði. Ég vil þakka þér kærlega
fyrir allar þær góðu stundir sem
við áttum saman. Þegar ég flutti
í Grafarvoginn níu ára gamall
voruð þið Siggi mínir fyrstu vin-
ir í hverfinu. Ég var smá stress-
aður fyrir að eignast nýja vini í
nýju umhverfi en sem betur fer
kynntumst við mjög fljótt og
eignaðist ég því strax mjög góð-
an vin. Þú kynntir mig fyrir
Árna og Sævari sem voru dug-
legir að finna sér afþreyingu.
Hvort sem það var að fara á
Sorpu að finna biluð hjól og gera
þau upp eða bruna um á kassa-
bílnum hans Sævars niður
brekkuna frá Olís niður að Gull-
inbrú. Þegar við vorum 10 ára
byrjaðir þú ásamt Sigga og Ingó
að æfa íshokkí með Birninum og
árið eftir byrjaði ég að æfa. Ís-
hokkíævintýrið með Birninum
var besti tími lífs míns og ekki
var það verra að stunda það með
besta vini mínum. Fórum marg-
ar keppnisferðir saman, oft
norður til Akureyrar og tvö
skipti saman til Trelleborg í Sví-
þjóð. Í mars 2005 komumst við
svo báðir í U18 landsliðið sem
fór til Rúmeníu. Þér leist ekkert
rosalega vel á landið en ég held
að það hafi verið að einhverju
leyti út af því að þjónarnir í
kastalanum sem við gistum í
voru að betla af þér föt og fleira.
Þegar Björninn flutti upp í Eg-
ilshöll frá Laugardalnum fékk
Sergei þig til þess að byrja að
þjálfa yngri flokkana og litu
yngri strákarnir mikið upp til
ykkar Gunna. Við fórum ásamt
vinahópnum til Tenerife og Mal-
lorca. Þessar tvær ferðir voru
frábærar og skemmtum við okk-
ur frábærlega. Þú varst dugleg-
ur að rífa okkur á fætur til þess
að fara að gera eitthvað, hvort
sem það var að fara í gokart,
vatnsrennibrautagarða eða í
siglinguna á Mallorca. Þú pass-
aðir upp á að maður nýtti ferð-
ina en svæfi ekki allan daginn. Í
öllum útilegunum og sumarbú-
staðaferðunum sást þú um allt
sem þurfti að gera sem aðrir
voru ekki alveg klárir á. Hvort
sem það var að tjalda, fylla pott-
inn af vatni, koma grillinu fyrir
og grilla. Þú elskaðir að standa í
þessum hlutum og vildir helst
gera þetta allt sjálfur. Hugtakið
þúsundþjalasmiður á svo rosa-
lega vel við þig og það vita allir
sem þekktu þig. Ég á aldrei eftir
að gleyma þegar við vorum 17
ára og héldum afmælið okkar
saman. Ég á afmæli 29. og þú
30. september og mér leiddist
það ekki að minna þig á að ég
væri eldri en þú. Á þessu 17 ára
afmæli fórum við allir vinirnir á
Hótel Selfoss og borðuðum þar
flottan kvöldverð. Eftir kvöld-
verðinn var aftur haldið í Graf-
arvoginn heim til þín og þar hélt
veislan áfram. Ég á aldrei eftir
að gleyma þessum degi vegna
þess að við töluðum um það á
hverju ári að halda stórt afmæli
saman fyrir alla vinina aftur. Ég
samhryggist fjölskyldu þinni og
öllum okkar vinum gríðarlega.
Ég veit að þér leið vel með Önnu
Siggu og á hún alla mína samúð.
Það er gríðarlega erfitt að þurfa
að kveðja þig svona, elsku Þossi,
og ég á eftir að sakna þín rosa-
lega mikið. Þú varst minn
bekkjarbróðir, liðsfélagi og
besti vinur. Ég á aldrei eftir að
gleyma þér elsku hjartans vinur
minn.
Þinn „eldri“ vinur,
Sigþór.
Við vorum stödd á Olísmótinu
á Selfossi þegar við fengum
hræðilegt símtal, fréttirnar
voru mjög slæmar, Þórhallur
hafði dáið í bílslysi fyrr um dag-
inn. Tíminn stoppaði, við vorum
öll í sjokki, hvernig gat þetta
gerst? Vikuna áður höfðum við
verið í sumarbústað saman öll
fjölskyldan og Þórhallur leikið á
als oddi úti í fótbolta með strák-
unum okkar.
Okkar kynni hófust árið 2007
þegar ég byrjaði að vinna hjá
Brimborg, á vegi mínum varð
stór og kröftugur strákur, Þór-
hallur að nafni. Við urðum ágæt-
is kunningjar, það var mjög
stutt í húmorinn hjá Þórhalli og
auðvelt að umgangast hann.
Stuttu síðar er ég kynntur fyrir
nýja kærastanum hennar Önnu
Siggu frænku minnar og var þá
bara kominn hann Þórhallur.
Minningin um góðan dreng
lifir áfram.
Elsku Anna Sigga, missir
þinn er mikill, megi guð styrkja
þig og veita þér hugarró á þess-
um erfiðu tímum.
Foreldrum og systkinum
Þórhalls vottum við innilega
samúð, megi guð vera með ykk-
ur öllum.
Tómas, Inga og synir.
Elsku vinur, það er svo furðu-
legt og ósanngjarnt að þú sért
farinn frá okkur. Ég minnist þín
sem ótrúlega skemmtilegs kar-
akters. Þú varst mikill húmor-
isti og stríðinn. Þú hafðir mjög
gaman af lífinu. Alltaf þegar við
hittumst var mikið hlegið og
þess mun ég svo sannarlega
sakna.
Brennandi áhugi þinn á bílum
og tækjum varð til þess að við
urðum mjög nánir vinir þegar
við vorum þrettán ára.
Traustur sem steinn, alltaf
tilbúinn að gefa góð ráð og sann-
ur vinur eru orð sem ég mun
alltaf nota til að minnast þín.
Þessar minningar eru vel
geymdar og ég mun aldrei
gleyma þér. Þú átt og munt allt-
af eiga stóran stað í mínu hjarta.
Það er mér sannur heiður að
hafa fengið að kynnast eins fal-
legri manneskju og þú varst.
Megi englar himins taka þér
opnum örmum. Megi guð
styrkja fjölskyldu þína og unn-
ustu á þessum sorgartímum.
Hvíldu í friði, elsku kallinn
minn.
Þinn eilífðarvinur,
Jóhann Eymundsson.
✝ HjörturTryggvason
fæddist að Lauga-
bóli í Reykjadal,
Suður-Þingeyj-
arsýslu, 30. mars
1932. Hann lést á
Heilbrígðisstofnun
Þingeyinga á
Húsavík 14. ágúst
2013.
Foreldrar hans
voru Tryggvi Sig-
tryggsson bóndi frá Hallbjarn-
arstöðum í Reykjadal og Unnur
Sigurjónsdóttir húsfreyja frá
Litlu-Laugum í Reykjadal.
Systkini Hjartar eru: Ingi,
Haukur; látinn, Eysteinn, Ás-
grímur, Helga; látin, Kristín,
Ingunn; látin, Dagur; látinn,
Sveinn látinn og Haukur.
Hjörtur giftist 13. júlí 1957
eftirlifandi eiginkonu sinni Auði
Helgadóttur frá Björk í Eyja-
hann átti með fyrri sambýlis-
konu, Guðrúnu Torfadóttur
sjúkraliða. 4) Gaukur, bygging-
arverkfræðingur kvæntur Sig-
urlaugu Elmarsdóttur lyfja-
fræðingi. Börn þeirra eru:
Tandri, Auður og Sindri.
Hjörtur var gagnfræðingur
frá Héraðsskólanum á Laugum
í Reykjadal 1949. Búfræðingur
frá Hólum í Hjaltadal 1951.
Bóndi á Laugabóli og síðar
kennari við Barnaskóla Húsa-
víkur 1961-1963 og Gagnfræða-
skóla Húsavíkur 1962-63 og 69-
72. Bæjargjaldkeri á Húsavík
1963-76. Rannsóknarmaður hjá
Orkustofnun frá 1977. 1987
gerðist hann kirkjugarðsvörður
og meðhjálpari og sinnti því
starfi til 1998. Síðustu árin sá
Hjörtur um bókhald hjá bygg-
ingarfyrirtækinu Norðurvík á
Húsavík þar til hann lét af
störfum. Hjörtur flutti frá
Laugabóli 1961 og bjó á Húsa-
vík eftir það en síðustu 2 árin
dvaldi hann á Heilbrigð-
isstofnun Þingeyinga á Húsa-
vík.
Hjörtur var jarðsettur 21.
ágúst 2013 í kyrrþey.
fjarðarsveit. For-
eldrar hennar voru
Helgi Daníelsson
bóndi frá Björk í
Eyjafirði og Gunn-
fríður Bjarnadóttir
húsfreyja frá Botni
í Mjóafirði. Börn
Auðar og Hjartar
eru: 1) Hólmdís,
hjúkrunarfræð-
ingur. Dætur henn-
ar eru Urður og
Hörn Jónsdætur. Fyrrverandi
maki Jón Margeir Hróðmars-
son, þau skildu. 2) Hreinn, raf-
magnsverkfræðingur, kvæntur
Margréti Björnsdóttur hjúkr-
unarfræðingi. Börn þeirra eru
Katla Rún, Atli og Hrafnkell. 3)
Starri, starfsmaður hjá Alcoa
Fjarðaáli, í sambúð með Lauf-
eyju Davíðsdóttur. Börn þeirra
eru Ösp, Hreindís og Mörk.
Sonur Starra er Daníel sem
Það er í sjálfu sér gott að fá
að fara á fund feðra sinna eftir
að hafa skilað frá sér góðu ævi-
starfi. Þegar það svo bætist við,
vegna heilsubrests að viðkom-
andi er ekki þátttakandi í neinu
er lífið snertir, nema bara lifa.
Mörgum eftirlifandi er þetta
lausn en það breytir ekki því að
viðbrigðin eru mikil og söknuð-
urinn sár en á móti koma góðar
minningar.
Hjörtur ólst upp á Laugabóli í
Reykjadal, að loknu námi í
Laugaskóla útskrifaðist hann
sem búfræðingur frá Hólum í
Hjaltadal.
Þegar við fluttum til Húsavík-
ur árið 1965 er Hjörtur gjald-
keri hjá Húsavíkurbæ og kenn-
ari, þá vann hann með
jarðvísindamönnum við Kröflu
og endaði starfsævina sem með-
hjálpari og umsjónarmaður
kirkjugarða Húsavíkurkirkju.
Auk þessa var hann bókhaldari
nokkurra fyrirtækja um árabil.
Samfélagsmál lét hann sig
varða, var félagsmaður s.s. í
Rótaryhreyfingunni, Skógrækt-
ar- og Ferðafélagi Húsavíkur og
gegndi þar trúnaðarstörfum.
Hjörtur sat fundi, ráðstefnur og
þing, af þessu mátti ýmislegt
læra, koma hugmyndum á fram-
færi og vinna þeim fylgi.
Hjörtur var náttúrutalent,
útivist, garð- og skógrækt, fugl-
ar, eldfjöll og stjörnur voru hans
ær og kýr.
Hjörtur tók í fóstur, með
samþykki bæjarins, landskika,
vandræða-brekku í nágrenninu,
og gerði að skrúðgarði. Garður
sem prýddur er garðskála, tjörn,
grjóti, trjám og öðrum gróðri.
Þeir eru ekki svo fáir garðeig-
endurnir sem notið hafa tilsagn-
ar Hjartar og fengið hjá honum
sínar fyrstu plöntur til gróður-
setningar.
Á heimili þeirra hjóna, Auðar
og Hjartar, er góður bókakostur
og myndlist söfnuðu þau. Hús-
móðirin er einstaklega lagin
matar- og kökugerðarkona og
galdraðar voru fram veislur sem
hver þjóðhöfðingi gæti verið
stoltur af. Minnisstæð eru
þorrablótin, afmælisveislurnar
og kirkjugarðskaffið. Hjörtur
bauð sumarstarfsmönnum sínum
við kirkjugarðana heim í kaffi
síðsumars ár hvert, var þá
drukkið úti eða í garðskálanum
og notið kræsinga frá Auðar
hendi.
Hjörtur var víðlesinn og fróð-
ur, oft í þungum þönkum, skap-
mikill en hafði skemmtilega
kæki.
Hjörtur hafði einstakt lag á
börnum og sinnti þeim, lék við
þau. Börn löðuðust að honum
jafnvel þó svo að hann gerði sig
ógurlegan.
Maður í snjáðum gallabuxum,
upplitaðri, köflóttri flónels-
skyrtu, berhöfðaður, í moldug-
um stígvélum að bjástra úti í
garði með skóflu, hjólbörur eða
eitthvert garðverkfæri. Þetta er
mynd minninganna.
Við þökkum Hirti skemmti-
legar samverustundir liðinna
ára. Aldrei fórum við af heimili
þeirra öðruvísi en betri mann-
eskjur, fróðari og saddari.
Elsku Auður og fjölskylda.
Innilegar samúðarkveðjur, frá
fjölskyldunni í Heiðargerði 11. Á
árum áður.
Brynja og Kári.
Hjörtur
Tryggvason
Morgunblaðið birtir minningargreinar endurgjaldslaust alla út-
gáfudaga.
Skil | Þeir sem vilja senda Morgunblaðinu greinar eru vinsamlega beðn-
ir að nota innsendikerfi blaðsins. Neðst á forsíðu mbl.is má finna upplýs-
ingar um innsendingarmáta og skilafrest. Einnig má smella á Morg-
unblaðslógóið efst í hægra horninu og velja viðeigandi lið.
Skilafrestur | Sé óskað eftir birtingu á útfarardegi þarf greinin að hafa
borist á hádegi tveimur virkum dögum fyrr (á föstudegi ef útför er á
mánudegi eða þriðjudegi).
Þar sem pláss er takmarkað getur birting dregist, jafnvel þótt grein hafi
borist innan skilafrests.
Lengd | Hámarkslengd minningargreina er 3.000 slög. Lengri greinar
eru eingöngu birtar á vefnum. Hægt er að senda stutta kveðju, Hinstu
kveðju, 5-15 línur.
Formáli | Minningargreinum fylgir formáli sem aðstandendur senda
inn. Þar kemur fram hvar og hvenær sá sem fjallað er um fæddist.
Minningargreinar