Morgunblaðið - 07.10.2013, Blaðsíða 26

26 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 7. OKTÓBER 2013
✝ Hákon Hauk-dal Jónson
fæddist í Höll í
Haukdal, Dýra-
firði, 29. janúar
1925. Hann lést á
Hrafnistu í Hafn-
arfirði 29. sept-
ember 2013.
Foreldrar hans
voru hjónin í Höll,
þau Ástríður Jón-
ína Eggertsdóttir,
f. 18. júní 1888, d. 22. mars
1969, og Jón Guðmundsson,
bóndi og smiður, f. 19. ágúst
1886, d. 17. desember 1950.
Fósturforeldrar hans voru
hjónin í Ystabæ í Dýrafirði,
þau Bergþóra Ágústa Krist-
jánsdóttir, f. 16. febrúar 1891,
d. 8. nóvember 1956, og Ólafur
Hákonarson, f. 9. desember
1886, d. 18. mars 1976. Börn
þeirra hjóna voru, talin í ald-
ursröð: Eggert Haukdal, f. 17.
maí 1913, d. 14. október 1984;
Elínborg Haukdal, f. 19. sept-
Kristínu Helgu Jónatans-
dóttur, f. 10. maí 1952. 2) Erla
Margrét, f. 8. júní 1953, gift
Raymond Jarvis, f. 23. janúar
1943. 3) Bergþóra Haukdal, f.
8. sept. 1956. 4) Jón Ingi, f. 7.
september 1960, trúlofaður
Guðbjörgu Markúsardóttur, f.
22. maí 1966. 5) Linda Björk,
f. 22. janúar 1968. 6) Ingólfur,
f. 27. apríl 1970.
Hákon ólst upp í Haukdal í
Dýrafirði hjá fósturforeldrum
sínum en foreldrar og systkini
voru á næsta bæ og var mikill
samgangur. Hákon útskrif-
aðist úr Núpsskóla og fór svo
strax á sjóinn og hóf sjó-
mennskuna á Hrímfaxa. Þegar
hann var á Dettifossi kynntist
hann Agnesi konu sinni í Dan-
mörku 1951. Þau skrifuðust á
og voru svo gift tveimum ár-
um seinna á Íslandi. Þau byrj-
uðu að búa á Akureyri en
bjuggu lengst, yfir þrjátíu ár,
í Holtagerði 50 í vesturbænum
í Kópavogi. Hákon var í
Karlakórnum Þröstum og
eldriborgarakórnum á Vest-
urgötu.
Útför Hákonar fer fram frá
Kópavogskirkju í dag, 7. októ-
ber 2013, og hefst athöfnin kl.
13.
ember 1916, d. 8.
mars 1991; Guð-
mundur Pétur
Haukdal, f. 15.
janúar 1919, d. 2.
febrúar 1996;
Magnús Þorberg
Haukdal, f. 20.
nóvember 1920;
Gunnar Agnar
Haukdal, 1. des-
ember 1922, d. 27.
október 2003, Há-
kon Haukdal sen hér er
kvaddur; Þorbjörg Ólafsdóttir,
f. 1. júlí 1930, d. 6. febrúar
2007, og Sigríður Guðmunda,
f. 23. júní 1931, d. janúar 2009.
Hákon kvæntist Agnesi Guð-
rúnu Ingólfsdóttur frá Akur-
eyri. Foreldrar hennar voru
Ingólfur Árnason, f. 1. mars
1904, d. 21. desember 1995, og
Guðný Margrét Magnúsdóttir,
f. 14. september 1899, d. 27.
september 1989. Börn Hákon-
ar og Agnesar eru: 1) Ólafur
Jón, f. 4. janúar 1952, kvæntur
Elsku pabbi, með miklum
söknuði kveðjum við þig. Við kom-
um alltaf til með að muna hversu
góður þú varst við okkur allt þitt
líf, þið mamma pössuðuð að okkur
skorti aldrei neitt, sérstaklega
ást, hlýju og gleði, enda mikið
hlegið og strítt á okkar heimili. Þú
söngst og sagðir okkur sögur,
enda söngmaður mikill. Á sumrin
þegar við vorum börn tókstu okk-
ur með þér í Höllina eða á sjóinn,
á ströndina eða til útlanda með
þér. Þú varst lengst á Selfossi, 24
ár, og eigum við margar góðar
minningar þaðan um ferðirnar og
fólkið sem vann með þér, öll vor-
um við farþegar en bræður okkar
tveir elstu fengu líka að vera há-
setar með þér. Þegar þú varst í
landi yfir skólaönnina fórstu alltaf
með okkur um helgar að skoða
togara, kaupa ís, heimsækja
systkini þín sem þér þótti svo
vænt um og eldaðir svo mat, vin-
um okkar fannst það mjög skrítið.
Þú varst mikill snyrtipinni, sjálf-
stæðismaður og Dýrfirðingur allt
þitt líf, þótt þú ættir heima lengst
af í Kópavogi. Fórst oft í Höllina
til að sjá hana og vinna í henni, þú
talaðar oft um ferðalag ykkar
Magga bróður þíns, þegar þið
tveir fóruð saman til að mála og
laga í Höllinni. Þú sagðir okkur
margar sögur af bernsku- og upp-
eldisárum þínum og sagðir okkur
hversu stoltur þú hefðir verið
vegna þess að þú varst sá eini sem
átti tvær mömmur og tvo pabba.
Svalvogar, Höfn og síðan Hraun,
senn kemur Skálará.
Saurar Arnarnúpi sýna raun,
Sveinseyri finna má.
Haukdalur er herleg jörð,
hópur manna þar býr,
Meðaldalur um miðjan fjörð
mér virðist ekki rýr
Hólar, Kirkjuból, Hof þar með.
Frá Múla Sanda stað fær séð,
Bakki, Grandi, Brekka við Hvamm,
býr þar mannfjöldi stór.
Ketilseyri er klár við vamm,
til Kjaranstaða ég fór.
Drangar fá oft af skriðum skamm,
skemmist þar tún og mór.
Við systkinin munum eftir
spilakvöldum með ykkur mömmu
þar sem hláturinn réð ríkjum og
reiðin rann fljótt af systrunum
þegar þær töpuðu. (Líka strákun-
um, sem var ekki eins oft, kannski
oftar.)
Þú verður alltaf besti pabbi í
heimi í okkar hug og hjarta.
Farðu í friði, elsku pabbi, nú ertu
kominn til mömmu okkar og vit-
um við að það fyrsta sem hún
sagði þegar þú komst var: Ekki
varstu nú að flýta þér! Svo mund-
uð þið kyssast, hlæja og rífast um
stjórnmál. Elsku pabbi og
mamma, við þökkum ykkur fyrir
minningarnar sem hjálpa okkur í
sorginni, takk fyrir allt sem þið
hafið gert fyrir okkur, takk fyrir
kærleikann og góðmennskuna í
okkar garð, guðirnir blessi og
varðveiti minningu ykkar.
Ólafur, Kristín, Erla,
Raymond, Bergþóra,
Jón Ingi, Guðbjörg,
Linda Björk og Ingólfur.
Það var vorið 1975 sem ég
kynntist Hákoni Jónssyni, en þá
færðist ég á milli skipa Eimskipa-
félagsins og fluttist sem stýrimað-
ur yfir á m/s Selfoss. Selfoss var
þá í siglingum á milli Íslands og
Bandaríkjanna. Farmurinn frá
Íslandi var frosinn fiskur fyrir
Sölumiðstöðina ásamt vöru frá
herstöðinni í Keflavík. Fiskurinn
var lestaður í Reykjavík og á
strönd Íslands og í þá daga var
fiskurinn lestaður kassa fyrir
kassa og handstaflað í lestarnar.
Þetta var dýr farmur og það
þurfti að vanda til verka og væri
fiskkössunum ekki þétt staflað þá
kom hreyfing á kassana í veltingi.
Á viku siglingu í veltingi til
Bandaríkjanna gat tjón orðið tals-
vert væri ekki rétt að verki staðið.
Á Selfossi var einvala áhöfn og
skipið var þekkt fyrir að koma
með allan farm heilu og höldnu yf-
ir hafið, ásamt því að annað sem
viðkom lestuninni var til algjörrar
fyrirmyndar og tjón í lágmarki.
Þetta má ekki síst þakka Hákoni,
sem var lykilmaður á þilfari sem
bátsmaður. Hann stjórnaði sínu
fólki af festu og ákveðni en alltaf
með sanngirni. Við sem vorum
honum samtíða minnumst hans
leiða vinnuna í lestum skipsins og
þá ekki síst á Ísafirði, þar sem
venjulega kom flokkur skóla-
krakka til að lesta. Þegar leið á
daginn dró oft af krökkunum,
enda fiskkassarnir upp í 30 kg og
oft þurfti að rétta þá upp fyrir sig.
En Hákon var alltaf óþreytandi
og tók að sér erfiðustu verkin fyr-
ir krakkana og sá jafnframt um að
þau ynnu sér verkin sem léttast.
En á skipi eru mörg störf og
ekki bara lestun og meðferð á
farmi. Hvert tækifæri var notað
til málningar og annars viðhalds
Hákon Haukdal
Jónsson
✝ Helga Jó-hannsdóttir
fæddist að Hrísum
í Helgafellssveit 9.
ágúst 1918. Hún
lést á A-7 Land-
spítalanum Foss-
vogi 28. sept-
ember 2013.
Foreldrar henn-
ar voru Jóhann
Jónsson, vélstjóri
frá Gíslabæ, f.
21.2. 1892, d. 20.8. 1968 og
Guðrún Matthíasdóttir, f. að
Orrahóli á Fellsströnd 6.10.
1893, d. 23.4. 1986. Foreldrar
hans voru Jón Oddsson og
Hólmfríður Jónasdóttir. For-
eldrar hennar voru Matthías
Ólafsson og Pálína Dags-
dóttir. Seinni maki Guðrúnar
var Þorleifur Einarsson, f.
14.11. 1895 í Köldukinn,
Haukadal, d. 8.10. 1969. For-
eldrar hans voru Einar Helga-
son og Karítas Jónsdóttir.
Börn þeirra: a) Matthea, f.
17.9. 1945, hjúkrunarfræð-
ingur og ljósmóðir, maki Þór
I. Þorbjörns, f. 13.8. 1944,
húsasmiður. Foreldrar hans:
Þorbjörn Ólafsson bifreiðar-
stjóri og Vigdís Ingimars-
dóttir. Börn þeirra eru: a)
Hólmfríður Helga, f. 1.10.
1967, maki Jón Ágúst Pét-
ursson, f. 18.10. 1959 í Kópa-
vogi, húsasmiður. Foreldrar
hans: Pétur Sigurjónsson
húsasmiður og Jónína Jóns-
dóttir. Börn þeirra eru: a)
Fanney Helga, f. 26.6. 1989, b)
Pétur Þór, f. 10.9. 1992. Barn
hennar er Guðrún Þóra Elfar,
f. 23.12. 1983, maki Árni Giss-
urarson. Foreldrar hans: Giss-
ur Árnason og Stefanía Stein-
dórsdóttir. Barn þeirra Rakel
Karítas, f. 21.9. 2004. b) Helga
Hrönn, f. 30.3. 1973, maki
Kjartan Páll Magnússon, f.
21.2. 1973. Foreldrar hans:
Magnús Ásgeirsson, sjómaður
Grindavík, og Sigurbjörg Dan
Pálmadóttir, þroskaþjálfi.
Börn þeirra: a) Magnús Ari, f.
21.3. 2001, b) Birna Karen, f.
4.3. 2007, c) Helgi Páll, f.
24.10. 2010.
Útför Helgu Jóhannsdóttur
verður gerð frá Seljakirkju í
dag, 7. október 2013, kl. 11.
18.4. 1922, b) Jón,
f. 1.4. 1924, c)
Páll, f. 5.4. 1926,
d) Einar, f. 6.7.
1927, e) Karítas, f.
12.9. 1929, f) Elín,
f. 20.6. 1934, þau
eru öll látin nema
Matthea. Seinni
maki Jóhanns:
Þuríður Hall-
björnsdóttir. For-
eldrar hennar
voru Hallbjörn Oddsson kenn-
ari og Sigrún Sigurðardóttir.
Börn þeirra voru: a) Ingvar
26.5. 1931, b) Guðmundur, f.
6.11. 1929, c)Ásthildur, f. 23.2.
1937.
Helga giftist 18.11. 1943
Ara Maronssyni, f. 3.10. 1911,
d. 30.10. 1966, múrara og
klæðskerameistara. Foreldrar
hans voru Maron Sölvason,
trésmiður á Akureyri, og
Helga Grímhildur Helgadóttir.
Dóttir Helgu og Ara er Guð-
rún Helga M. Aradóttir, f.
Ástkær systir mín, Helga
Ingveldur Jóhannsdóttir, er lát-
in í hárri elli eftir stutta en erf-
iða sjúkdómslegu. Helga var
einstaklega elskuleg og yndis-
leg kona, elskuð og virt af öllum
sem kynntust henni. Minnis-
stæðust er hún samt fyrir sína
góðu lund því þó hún hafi oft
orðið fyrir alvarlegum slysum
og þungum áföllum gat hún
alltaf brosað í gegnum tárin og
hent gaman að öllu. Helgu var
margt til lista lagt, sérstaklega
var hún kunn fyrir snilli sína í
saumaskap. Hún saumaði fötin
á heilu fjölskyldurnar, bæði
krakka og fullorðna og marga
brúðarkjólana saumaði hún en
frægastir voru þó kjólarnir
hennar og prýddu þeir t.d.
margar fegurðardrottningar.
Helga ólst fyrst upp í Helga-
fellssveit á Snæfellsnesi og síð-
ar í Keflavík þegar móðir henn-
ar fluttist þangað með börn sín.
Helga hafði kynnst glæsilegum
manni, Ara Maronssyni, múr-
arameistara og klæðskera, og
giftust þau í Reykjavík. Fór
brúðkaupsveislan fram á heim-
ili foreldra minna. Ég man eftir
því hvað þau voru ástfangin.
Þau keyptu sér litla íbúð að
Bergstaðastræti 33 í Reykjavík
og innréttaði Ari hana sjálfur
og gerði að yndislegum íveru-
stað enda margt til lista lagt.
Því miður höguðu örlögin því
þannig til að Helga neyddist til
að skilja við hann. Helga elsk-
aði Ara samt alla ævi og nú
verður hún lögð til hinstu hvíld-
ar við hlið hans í Fossvogs-
kirkjugarði en Ari dó langt fyr-
ir aldur fram, aðeins 55 ára
gamall.
Helga hóf störf í NEX, versl-
un varnarliðsins á Keflavíkur-
flugvelli, 1954 við allskyns út-
stillingar og skreytingar. Hún
hlaut mikla viðurkenningu fyrir
störf sín og starfaði þar til hún
lét af störfum fyrir aldurssakir.
Helga var mjög félagslynd
kona, starfaði mikið í félögum
sem sinntu andlegum, trúar- og
líknarmálum. Hún ferðaðist
mikið innanlands og utan og þá
mest til Ameríku þar sem hún
átti frændfólk og vini. Helga
bjó víða í Keflavík og Reykjavík
þar sem ég heimsótti hana oft í
íbúð sem hún átti við Stigahlíð.
Síðustu árin bjó hún á hjúkr-
unarheimilinu Eir. Þar leið
henni vel enda yndislegt að sjá
hve starfsfólkið bar hana á
höndum sér.
Þær mæðgurnar Guðrún og
Helga voru mjög samrýmdar og
má segja að þær hafi lifað hvor
fyrir aðra. Það var unun að sjá
hve heitt Helga elskaði dóttur
sína, börn hennar og barnabörn
og var upp með sér af þeim og
það var vissulega gagnkvæmt.
Guðrún og afkomendur hennar
glíma nú við mikla sorg, en
vissan um að Helga er nú kom-
in á betri stað með ástvinum
sínum sem undan eru gengnir,
er huggun harmi gegn. Mikil
heiðurskona er gengin. Ég og
fjölskylda mín vottum Guðrúnu,
fjölskyldu hennar og öðrum
ættingjum okkar dýpstu samúð.
Blessuð sé minning Helgu Jó-
hannsdóttur.
Guðmundur Jóhannsson.
Enn einn fastur punktur í til-
verunni er nú horfinn á braut,
elskuleg frænka mín hún Helga
Jóhannsdóttir hefur nú kvatt
þennan heim eftir langa og oft
skemmtilega veru hér.
Helga var góð frænka
mömmu og mikil vinkona for-
eldra minna. Ég minnist bráð-
skemmtilegra funda á Karló,
þegar frænka kom í heimsókn
og sagði: ég er á hraði, þarf
bara að skreppa á prívatið og
hringja eitt símtal, en mamma
var ekki á því að sleppa henni
og við dygga aðstoð okkar
systra endaði allt með miklum
hlátrasköllum og endalausu
masi. Nú ættu þær aldeilis að
geta masað saman mamma
Jóna, Ásdís systir og Helga
svona rétt eins og í gömlu góðu
dagana.
Helga var mikill saumagúrú,
gat búið til hina flottustu kjóla
og var snögg að. Þær frænkur
voru oft í miklu stuði við
saumaskapinn enda báðar lista-
konur í saumaskap.
Ég vil bara þakka sam-
veruna, elsku frænka, og vona
og reyndar veit að þú hefur það
gott núna og ert sami gleðigjaf-
inn og ávallt. Góður Guð veri
með þér.
Megi góður Guð vera með
Guðrúnu Aradóttur, elskulegri
dóttur hennar Helgu, sem hef-
ur stutt mömmu sína á allan
hátt alla sína ævi og vernda
dætur Guðrúnar og fjölskyldu
þeirra.
Á. Inga Haraldsdóttir
og fjölskylda.
Margs er að minnast þegar
hugsað er til Helgu, uppáhalds-
frænku okkar systranna. Þessi
skemmtilega listræna frænka
sem alltaf var skrefi á undan
sinni samtíð og alltaf var hún
jafn glæsileg. Minnisstæðar eru
allar ferðirnar til Keflavíkur að
heimsækja ömmu okkar og
Helgu sem var móðursystir
okkar. Þetta voru alltaf þvílíkar
veislur á Hafnargötunni, Helga
tók fram sýningarvélina og
sýndi kvikmyndir sem hún
hafði tekið af stórfjölskyldinni í
gegnum árin. Þá var mikið
hlegið.
Ekki má gleyma herberginu
hennar Helgu, við gátum setið
þarna tímunum saman og skoð-
að þessa ævintýraveröld hennar
og alltaf sáum við eitthvað nýtt.
Helga var mikill ljósmyndari og
var alltaf með ljósmynda- eða
tökuvélina á lofti í öllum
veislum og á öðrum mannamót-
um. Við vorum nú ekki alltaf
jafn ánægðar þegar við þurft-
um að klifra upp í tré eða niðrí
báta sem fyrirsætur, þá gat
reynt á þolinmæðina þegar bíða
þurfti eftir rétta augnablikinu,
en það var ekki hægt að neita
Helgu frænku um neitt.
Helga var alltaf svo
skemmtileg, alltaf hlæjandi og
gerði óspart grín að sjálfri sér.
Helga var mikil heimskona og
listhneigð og fylgdist vel með
nýjustu straumum í tískuheim-
inum. Þær voru ófáar flíkurnar
sem hún saumaði úr dýrindis-
efnum enda fékk saumavélin að
fylgja henni á Eir þar sem hún
dvaldi síðustu árin. Helga var
svo lánsöm að eiga einkadóttur,
hana Guðrúnu, sem var auga-
steinninn hennar. Þær voru
mjög nánar, enda hugsaði Guð-
rún alltaf mjög vel um móður
sína.
Elsku Guðrún, Hólmfríður,
Helga Hrönn og fjölskyldur, við
sendum ykkur okkar innileg-
ustu samúðarkveðjur, Guð veri
með ykkur.
Ásta, María og Sigríður.
Glæsileg, kvik og með létta
lund. Það var líka eitthvað sem
var svo dásamlega einlægt við
Helgu frænku, einskonar ung-
æðisháttur sem erfitt er að
koma orðum að. Kannski var
það arfasafinn sem hún fékk
okkur systurnar til að trúa að
væri allra meina bót. Eða þá
það að daggarböðun gæti nú
ekki spillt okkur. Allavega varð
Helga aldrei gömul þó að hún
Helga Ingveldur
Jóhannsdóttir
HINSTA KVEÐJA
Ég þakka þau ár sem ég átti
þá auðnu að hafa þig hér,
og það er svo margs að minnast
svo margt sem um hug minn fer,
þó þú sért horfinn úr heimi
ég hitti þig ekki um hríð,
þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sigurðardóttir.)
Elsku Guðrún mín,
Hólmfríður Helga, Helga
Hrönn og fjölskyldur; mín
kæra mágkona skilur eftir
sig hafsjó góðra minninga
sem verður ykkar fjársjóð-
ur um ókomna tíð.
Halla Einarsdóttir.
Elsku fallega og góða
móðir mín er látin. Hún
sofnaði friðsæl að morgni
laugardagsins 28. septem-
ber, í faðmi mínum. Hennar
verður sárt saknað.
Ég vil kveðja þig með
ljóðlínunum góðs vinar
Öllu lokið, mamma – slokknað
ævi þinnar ljós.
Hjúfrar sig að barmi þínum
hvít og friðsæl rós.
Lémagna sú hönd, er þerrði
ljúfast vota kinn.
Drjúpi hljótt og rótt mín tár
við dánarbeðinn þinn.
Blessuð sé hver tíð, er leið
á braut í fylgd með þér
vongleðin og ástúð þín
sem vakti yfir mér.
Bið ég þess af hjarta nú
á bljúgri kveðjustund
að bænir þínar leiði þig
sem barn á guðs þíns fund.
(Kristinn Reyr.)
Hafðu þökk fyrir allt.
Þín dóttir,
Guðrún Helga.
Morgunblaðið birtir minn-
ingargreinar endurgjalds-
laust alla útgáfudaga.
Skil | Þeir sem vilja senda
Morgunblaðinu greinar eru vin-
samlega beðnir að nota inn-
sendikerfi blaðsins. Neðst á for-
síðu mbl.is má finna upplýsingar
um innsendingarmáta og skila-
frest. Einnig má smella á Morg-
unblaðslógóið efst í hægra horn-
inu og velja viðeigandi lið.
Skilafrestur | Sé óskað eftir
birtingu á útfarardegi þarf
greinin að hafa borist á hádegi
tveimur virkum dögum fyrr (á
föstudegi ef útför er á mánudegi
eða þriðjudegi).
Þar sem pláss er takmarkað get-
ur birting dregist, jafnvel þótt
grein hafi borist innan skila-
frests.
Lengd | Hámarkslengd minn-
ingargreina er 3.000 slög.
Lengri greinar eru eingöngu
birtar á vefnum. Hægt er að
senda stutta kveðju, Hinstu
kveðju, 5-15 línur.
Formáli | Minningargreinum
fylgir formáli sem aðstandendur
senda inn. Þar kemur fram hvar
og hvenær sá sem fjallað er um
fæddist, hvar og hvenær hann
lést og loks hvaðan og hvenær
útförin fer fram. Þar mega einn-
ig koma fram upplýsingar um
foreldra, systkini, maka og börn,
svo og æviferil. Ætlast er til að
þetta komi aðeins fram í formál-
anum, sem er feitletraður, en
ekki í minningargreinunum.
Undirskrift | Minningargreina-
höfundar eru beðnir að hafa
skírnarnöfn sín undir grein-
unum.
Minningargreinar