Morgunblaðið - 20.02.2014, Blaðsíða 67

MINNINGAR 67
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 20. FEBRÚAR 2014
✝ Már Rögn-valdsson fædd-
ist í Reykjavík 19.
ágúst 1942. Hann
lést á líknardeild
Landspítalans í
Kópavogi 6. febr-
úar 2014.
Foreldrar hans
voru Steinunn Þor-
kelsdótti húsfreyja,
f. í Lambhaga í
Hraunum í Garða-
hreppi 14.6. 1895, d. 6.8. 1950,
og Rögnvaldur Guðbrandsson,
verkstjóri hjá Slippfélaginu í
Reykjavík, f. í Helludal á Snæ-
fellsnesi 27.9. 1900, d. 28.2.
1983. Systkini Más eru Guð-
brandur, f. 29.10. 1926, d. 12.12.
2002, bílamálarameistari í
Reykjavík, var kvæntur Bjarn-
dísi Albertsdóttur húsmóður og
eignuðust þau sjö börn; Svanur,
f. 14.12. 1929, fórst með Suður-
landinu 25.12. 1986, sjómaður í
Reykjavík, var kvæntur Fríðu
Gústafsdóttur húsmóður og
eignaðist hann fimm börn; Árna
Steinunn, húsmóðir í Reykjavík,
f. 5.5. 1932, ekkja eftir Guðjón
berg Haraldsson, f. 20.11. 1960
og á hann einn son.
Már fæddist á Bergstaða-
stræti en ólst upp á Hað-
arstígnum í Reykjavík í for-
eldrahúsum. Hann var sjö ára
er móðir hans lést, fór þá í
Katadal á Vatnsnesi til Ingi-
bjargar Sigurðardóttur og son-
ar hennar, Jóns Sigurðssonar,
og var hjá þeim þar og í Tungu
á Vatnsnesi fram á unglingsár.
Már var 13 ára er hann fór
fyrst til sjós. Að loknu skóla-
námi starfaði hann lengi hjá
Landhelgisgæslunni, Haf-
skipum og á Herjólfi, lengst af
sem matreiðslumaður. Á níunda
áratugnum rak hann mötuneyti
starfsmanna á Nesjavöllum og
var síðan matreiðslumaður á
Sundakaffi. Síðustu árin starf-
aði hann svo við bifreiðaakstur í
Reykjavík og fór með ferða-
menn í laxveiði á sumrin. Már
sinnti mikið félagsstörfum með
fyrrverandi vinnufélögum sín-
um hjá Landhelgisgæslunni og
starfaði m.a. í Hollvina-
samtökum varðskipsins Óðins
og í öldungaráði Landhelg-
isgæslunnar.
Útför Más fer fram frá Há-
teigskirkju í dag, 20. febrúar
2014, og hefst athöfnin kl. 13.
Andrésson, öku-
kennara og for-
stöðumann og
eignuðust þau fjög-
ur börn. Hálfbróðir
Más sammæðra var
Þorkell Árnason, f.
17.1. 1924, d. 8.9.
2009, starfsmaður
Reykjavík-
urborgar. Uppeld-
isbróðir Más var
Birgir Harðarson,
f. 18.8. 1946, d. 26.6. 1987, for-
stöðumaður Eimskips í Norfolk
í Bandaríkjunum. Már kvæntist
Gíslínu Gunnarsdóttur 13.1.
1965. Foreldrar Gíslínu voru
Gunnar Sólberg Guðmundsson
Gíslason, f. 22.10. 1911, d. 4.12.
1993, og Auður Guðmunds-
dóttir, f. 26.11. 1916, d. 18.5.
1981. Börn Más og Gíslínu
eru:1) Steinunn Ingibjörg, f.
23.11. 1967, gift Bergi Stein-
grímssyni. Börn þeirra eru Ell-
en Elísabet, f. 1997, og Bjarki
Már, f. 2003. Fyrir á Bergur
þau Jóhönnu Þórnýju og Brynj-
ar Þór. 2) Gunnar Már, f. 3.4.
1970. Fyrir átti Gíslína Örn Sól-
Elsku besti afi minn
Núna ertu farinn frá okkur
og ert vonandi kominn á góðan
stað þar sem þú ert búinn að
hitta foreldra þína, bræður og
vini. Mér þykir svo erfitt að
hugsa til þess að þú sért fallinn
frá og að ég eigi þig ekki leng-
ur að og geti ekki lengur leitað
til þín þegar ég þarf á því að
halda.
Þegar ég hugsa til baka,
elsku afi, er erfitt að brosa
ekki, þér tókst alltaf, sama
hvað ég var leið eða fúl, að
koma mér í gott skap. Þú varst
svo skemmtilegur og stríðinn
og af því hafði ég alltaf mjög
gaman!
Alla mína ævi hef ég litið
mjög mikið upp til þín, þú varst
og ert fyrirmynd mín í mjög
mörgu. Þú varst alltaf til í að
hjálpa mér ef það var eitthvað
sem ég þurfti hjálp við eða bara
ræða málin við mig. Ég á eftir
að sakna þín meira heldur en
öll heimsins orð geta lýst. Ég á
einnig eftir að sakna matarins
sem þú eldaðir en þú varst
uppáhalds kokkurinn minn. Ég
á svo margar góðar og
skemmtilegar minningar með
þér sem skipta mig öllu máli
núna þegar þú ert farinn frá
okkur, ég á alltaf eftir að minn-
ast þín sem skemmtilegasta, já-
kvæðasta og besta afa í heimi.
Elsku afi minn, ég elska þig
og mun alltaf gera, núna vona
ég innilega að þú sért kominn á
góðan stað sem þér líður mjög
vel á og að þú hafir það rosa-
lega gott, þú varst besti afi sem
hægt er að hugsa sér að eiga.
Ég er endalaust þakklát fyrir
að hafa haft þig í lífi mínu og
vil þakka þér fyrir allt sem þú
hefur gert fyrir mig og kennt
mér. Ég elska þig.
Þín afastelpa.
Ellen Elísabet.
Elsku afi minn, það er sárara
en orð fá lýst að horfa á eftir
þér og eiga þig ekki lengur að.
Ég sakna þín endalaust mik-
ið og mun gera það um alla ei-
lífð. Ég mun minnast góðu og
skemmtilegu tímana okkar
saman. Öll skiptin sem þú sótt-
ir mig og fórst með mig í ísbíl-
túr, öll skiptin sem þú sóttir
mig og við fórum að skoða skip-
in saman, öll skiptin sem þú
sóttir mig og við fórum í kaffi í
varðskipin, öll skiptin sem þú
sóttir mig og við fórum í spila-
kassana í kaffivagninum á
Grandagarði, öll skiptin sem við
fórum saman í Kolaportið og
keyptum okkur ískrap eða eitt-
hvert dót, öll ferðalögin okkar
saman, á Vatnsnes, í veiðiárnar,
til Glasgow og svona mætti
endalaust telja upp, þetta var
allt svo rosalega gaman.
Þú varst alltaf til í að spjalla
við mig um allt milli himins og
jarðar, hversu lítilvægt sem
það var, alltaf hlustaðir þú á
mig og gafst þér tíma til að
ræða málin við mig. Ég ætla að
minna ömmu á að eiga alltaf
eitthvað gott í kexskúffunni
okkar. Ég mun geyma
sprengjubaukinn okkar og
halda áfram að safna í hann og
hugsa til þín um næstu, þar-
næstu og öll næstu áramót þeg-
ar ég sprengi upp með Gunna,
Ellen, ömmu, mömmu og
pabba.
Elsku afi, ég mun alltaf elska
þig og vona að þú sért núna á
góðum stað og hafir það sem
allra best.
Þinn afastrákur.
Bjarki Már.
Margs er að minnast og
margs er að sakna þegar við
kveðjum í dag móðurbróður
okkar og kæran frænda, Má
Rögnvaldsson. Hann var ein-
lægur og skemmtilegur maður
sem átti auðvelt með að gleðja
þá sem í kringum hann voru.
Honum var einnig margt til
lista lagt. Már kom alltaf til
dyranna eins og hann var
klæddur brosandi og oft með
stríðnisglampa í augum.
Í minningunum frá barn-
æsku okkar er ákveðinn æv-
intýraljómi yfir því þegar Mási
frændi var að koma úr sigl-
ingum, færandi hendi með
Machintosh til okkar krakk-
anna. Í þá daga var innflut-
ingur og sala á þessu spennandi
sælgæti bannaður hér á landi.
Már var mikill höfðingi heim
að sækja og listakokkur enda
var matreiðsla hans starfsvett-
vangur mestalla ævina. Það var
ómetanlegt að eiga Mása að
þegar við vorum að hefja okkar
búskap. Þá var hann óspar á
góð ráð og uppskiftir sem enn
eru í fullu gildi. Um hver ára-
mót tilheyrði það að hringja í
hann og rifja upp og ræða
hvernig væri best að matreiða
kalkúninn. Hann hafði alltaf
jafn gaman af því þegar við
leituðum til hans með upp-
skriftir og var fús að leiðbeina
okkur og átti það til að hringja
eftir á og athuga hvernig hefði
tekist til. Þegar stórviðburðir
voru í fjölskyldunni lagði hann
sig fram um að gefa góð og
gagnleg ráð, nú síðast í haust
þegar brúðkaup var í vændum.
Már var mjög hugmyndarík-
ur og nýtti áhuga sinn á mat-
areiðslu í ótal marga hluti.
Hann stóð meðal annars fyrir
því sem einn af stofnendum
Hollvinasamtaka varðskipsins
Óðins að haldin var skötuveisla
um borð í skipinu á Þorláks-
messu sem vakti mikla ánægju
og eftirtekt. Þessi skötuveisla
er ógleymanleg í okkar huga og
er til marks um það hvernig
Mási gat gert hlutina á frum-
legan og skemmtilegan hátt.
Í dag kveðjum við kæran
frænda með söknuði en eftir
situr þakklæti og góðar minn-
ingar.
Elsku Ína, Gunni, Steina,
Beggi og fjölskylda við vottum
ykkur okkar dýpstu samúð
Marta og Raggý.
Fallinn er frá nágranni okk-
ar, Már Rögnvaldsson, og vilj-
um við minnast hans nokkrum
orðum. Það er ómetanlegt að
eiga góða granna og þess höf-
um við notið í ánægjulegum
samskiptum við Má og hans
fjölskyldu.
Már var búinn þeim kostum
sem góðan nágranna mega
helst prýða. Hann og Gíslína
ræktuðu garðinn sinn vel í bók-
staflegri merkingu, því vand-
fundinn er fallegri reitur í
hverfinu okkar og þó víðar væri
leitað en við hús þeirra. Þess
höfum við notið í glæsilegu út-
sýni sem blasað hefur við okkur
dag hvern. Á sumrum fjöl-
skrúðugt blómahaf, trjágróður
og grasflatir, einstaklega vel
hirt svo unun hefur verið á að
líta. Enda hafa margir sem um
götuna ganga staldrað við til að
dást að garðinum og taka
myndir. Í dimmasta skamm-
deginu hafa fallegar ljósa-
skreytingar verið til gleði.
Már fylgdist vel með því sem
var að gerast í okkar nánasta
umhverfi og hafði frumkvæði
að viðbrögðum ef eitthvað fór
úrskeiðis. Hann var óspar á
ráðleggingar um hvaðeina sem
hann taldi að gæti orðið til
bóta. Allt sett fram af góðum
hug og við nutum góðs af. Ef
það var eitthvað sem við vorum
ekki samstiga um var það notk-
unin á flaggstöngunum. Már
flaggaði þegar tækifæri gafst
og hvatti okkur til að gera það
sama. En þar brugðumst við.
Það er tómlegra á Háteigs-
veginum eftir fráfall Más og
hans verður sárt saknað. Við
vottum Gíslínu, börnum og öðr-
um aðstandendum Más okkar
innilegustu samúð.
Soffía og Georg.
Már Rögnvaldsson HINSTA KVEÐJA
Ég þakka þau ár sem ég átti
þá auðnu að hafa þig hér,
og það er svo margs að minnast,
svo margt sem um hug minn fer,
þó þú sért horfinn úr heimi,
ég hitti þig ekki um hríð,
þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(þórunn Sigurðardóttir)
Elsku hjartans Már
minn,
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
(Vald. Briem)
Þín ástkær eiginkona,
Gíslína Gunnarsdóttir (Ína).
Í dag kveð ég hinstu
kveðju, elskulegan bróður
minn, Má Rögnvaldsson.
Eftir sitja minningarnar
um góðan dreng og um-
hyggjusaman bróður. Þær
verða mér ómetanlegar alla
tíð.
Hver minning dýrmæt perla að
liðnum lífsins degi,
hin ljúfu og góðu kynni af alhug
þakka hér.
Þinn kærleikur í verki var gjöf,
sem gleymist eigi,
og gæfa var það öllum, er fengu
að kynnast þér.
(Ingibjörg Sigurðardóttir.)
Þín systir
Árna Steinunn.
✝ Auður Há-konardóttir
fæddist í Reykjavík
6. ágúst 1938. Hún
andaðist á Hrafn-
istu í Hafnarfirði 4.
febrúar 2014.
Foreldrar henn-
ar voru Hákon Haf-
liðason, vörubíl-
stjóri í Reykjavík, f.
13.3. 1918, d. 16.5.
1981, og Guðfinna
Jóna Torfadóttir á Ísafirði, f.
26.9. 1919, d. 23.12. 1985.
Auður var elst sex systkina,
þau eru: Hólmfríður Há-
konardóttir, f. 5.9. 1942. d. 5.7.
1980. Hafliði Hákonarson, f. 9.5.
1950, d. 13.2. 2013. Helga Há-
konardóttir, f. 21.10. 1951, d.
20.12. 2012. Fftirlifandi eru: Guð-
björg Hákonardóttir, f. 29.5.
1954, og Ástríður Hákonardóttir,
f. 19.5. 1961.
Auður giftist Gunnari H. Jóns-
syni vörubílstjóra 12.11. 1960.
Gunnar er fæddur og uppalinn í
Reykjavík. Foreldrar hans voru
Guðrún Kristófersdóttir, f. í
Vindási í Landsveit 12.11. 1894, d.
2.1. 1959, og Jón Guðjónsson, f. á
Litlubrekku í Geirárdal 11.4.
1904, d. 15.7. 1955.
Bræður hans voru
Hörður Jónsson, f.
11.10. 1929, d. 30.6.
2013, og Guðjón B.
Jónsson, f. 28.3.
1932, d. 7.1. 2010.
Börn Auðar og
Gunnars eru fjögur:
1. Jóna, f. 1958, börn
hennar eru Að-
alheiður Auður,
Gunnar Hólmgeir
og Steinþór. 2. Hákon, f. 1961,
börn hans eru Snorri, Ívar Örn,
Magnea Rut og Valur. 3. Guðrún,
f. 1962, börn hennar eru Ragnar,
Aníta og Andri, sem lést 2007. 4.
Kristín, f. 1963, maki Guðmundur
Egill Sigurðsson. Dóttir hennar er
Heiðrún Sif. Auður átti 11 barna-
börn og sjö barnabarnabörn.
Auður ólst upp á Grundarstíg
og Hverfisgötu í Reykjavík. Hún
hóf sinn fyrsta búskap með Gunn-
ari á Hverfisgötunni í Reykjavík.
Síðar bjuggu þau í Álftamýri,
Langholtsvegi og Víðilundi í
Garðabæ. Að lokum fluttust þau
að Hrafnistu í Hafnarfirði þar
sem Auður andaðist.
Útför Auðar fór fram frá Frí-
kirkjunni 13. febrúar 2014.
Nú ertu farin, elsku besta
mamma mín!
Þú hefur alltaf verið til staðar
fyrir mig í gegnum súrt og sætt.
Ég gat ávallt hringt í þig og leitað
ráða um hin ýmsu mál en núna get
ég hvorki hringt í þig né heimsótt.
Það er stórt tómarúm í lífi mínu
núna sem verður erfitt að fylla.
Fjölskyldan okkar hefur gengið
í gegnum mörg áföll. Dóttursonur
þinn Andri fór fyrir sjö árum,
tengdasonur þinn Raggi fyrir
tveimur árum og systkini þín,
Helga og Halli, fyrir rúmu ári síð-
an. Það veitir mér þó huggun að
vita til þess að þau hafa tekið á
móti þér með opnum örmum og
leiðbeint þér áfram í ljósið.
Minningarnar hrannast upp
þegar ég hugsa um þig, elsku
mamma mín. Mér er þó minnis-
stæðast eitt atvik sem gerði mig
einstaklega stolta af þér. Það var
fyrir nokkrum árum síðan þegar
þig langaði að taka þátt í ferðalagi
með vinaklúbbnum ykkar pabba
en pabbi hafði ekki treyst sér með
í þessa ferð. Þú hafðir því sam-
band við mig til þess að athuga
hvort ég gæti komið með þér hans
í stað, þar sem þú varst ekki vön
því að ferðast ein og það án pabba.
Ég og Raggi höfðum þá þegar
ákveðið að fara til Suðureyrar til
þess að hitta vinafólk okkar þessa
helgi. Ég sagði því að ég kæmist
ekki en þrátt fyrir mótbárur mín-
ar varst þú mætt heim til mín á
húsbílnum hálftíma síðar, mér til
mikillar undrunar. Við Raggi
ákváðum að fara með þér til að
hitta vinaklúbbinn á Reykhólum
þar sem þú varst svo ákveðin að
fara í þessa ferð. Þegar við mætt-
um á Reykhóla til að hitta vin-
aklúbbinn voru miklir fagnaðar-
fundir meðal þín og vina þinna.
Við ákváðum að dvelja með þér
þarna eina nótt og halda svo för
okkar áfram til Suðureyrar næsta
dag. Okkur til mikillar ánægju
ákvaðstu að koma með okkur á
næsta áfangastað þar sem við
hittum vini og ættingja okkar. Við
skemmtum okkur svo vel þessa
helgi og sköpuðum dýrmætar
minningar.
Ég veit að þú ert komin á betri
stað þar sem englarnir okkar
passa vel upp á þig, og umvefja
þig hlýju og kærleika.
Þín dóttir,
Guðrún.
Auður
Hákonardóttir
✝ Lovísa fæddist15. desember
1948, í Sandvík í
Sandgerði. Hún
lést þann 20. jan-
úar 2014.
Foreldrar henn-
ar voru Pálfríður
Guðbjörg Pálma-
dóttir, f. 1925, d.
1986 og Þórður
Guðmundsson, f.
1919, d. 1994.
Bræður hennar eru Jón Pálmi
Þórðarson, fæddur 1946, eig-
inkona hans er Hrafnhildur
Jóhannsdóttir, og Guðmundur
Þórðarson, fæddur 1951, eig-
inkona hans er Guðrún Ólafs-
dóttir. Eftirlifandi eiginmaður
Lovísu er Gísli Arnbergsson,
fæddur 23. mars 1946. Börn
þeirra eru Sigurlín Bjarney
Gísladóttir, fædd 1975 og Sig-
tryggur Jón Gíslason, fæddur
1977. Börn Sigurlínar Bjarn-
eyjar og Kristins Más Jóhann-
essonar eru Freyja, fædd 2004
og Sölvi, fæddur 2009. Eig-
inkona Sigtryggs er Pranee
Kaewsri og börn þeirra eru
Gísli Jón, fæddur 2005 og
Lovísa Rós, fædd
2007.
Lovísa gekk í
barnaskólann í
Sandgerði og
stundaði síðar
nám í bréfaskóla
og við öld-
ungadeild Fjöl-
brautaskóla Suð-
urnesja. Lovísa og
Gísli hófu búskap
árið 1967 í Kefla-
vík en fluttu til Sandgerðis ár-
ið 1981 og bjuggu að Norð-
urtúni 10. Lovísa vann alla
sína tíð ýmiskonar skrif-
stofustörf, sá um bókhald fyr-
ir Jón Eðvaldsson hf., var rit-
ari í Grunnskóla Sandgerðis
og starfaði til fjölda ára á
skrifstofunni í Nesfiski í
Garði.
Árið 2002 fékk Lovísa heila-
blæðingu sem hafði varanleg
áhrif á starfsgetu hennar. Ár-
ið 2003 fluttu Lovísa og Gísli
til Keflavíkur og bjuggu að
Framnesvegi 20.
Útför Lovísu fór fram í
kyrrþey frá Hvalsneskirkju
þann 11. febrúar 2014.
Mig langar að minnast minn-
ar elskulegu mágkonu Lovísu
Þórðardóttur. Þegar ég sá hana
fyrst, hafði ég aldrei séð unga
stúlku jafn fallega og það kom á
daginn að þessi unga stúlka var
falleg að utan sem innan og vildi
öllum gott gera.
Hún var foreldrum mínum
sérlega góð og vildi allt fyrir
þau gera. Eftir að mamma dó
voru þau Gísli og Lovísa alltaf
tilbúin að liðsinna pabba á allan
hátt.
Eftir að pabbi fór á Garðv-
ang, heimsótti Lovísa hann á
hverjum degi, tók hann heim til
sín og dekraði við hann bæði í
mat og drykk.
Við systkinin eigum Lovísu
mikið að þakka, sem aldrei verð-
ur borgað og ef ég spurði pabba
minn hvort hann vantaði eitt-
hvað, sagði hann alltaf: Hún
Lovísa mín sér um allt sem mig
vantar. Þegar pabbi dó leið
Lovísu illa. Hún hafði misst
pabba, kæran vin.
Lovísa og Gísli áttu tvö börn,
Bjarneyju og Sidda, sem voru
vel uppalin og eru í dag duglegt
fólk. Barnabörnin elskaði Lovísa
út af lífinu og var Lovísa hin
fullkomna amma.
Fyrir 12 árum fékk hún heila-
blæðingu og var mjög lengi að
ná sér upp úr þeim veikindum,
hún reyndi að fara út á vinnu-
markaðinn, en heilsan leyfði það
ekki.
Lovísa var mjög góð húsmóð-
ir, eiginkona, móðir og amma.
Hún lagði oft mikið á sig, eldaði
og bakaði fyrir gesti og gang-
andi þó hún gengi ekki heil til
skógar.
Ég vil þakka Lovísu þá vin-
áttu og tryggð sem hún hefur
sýnt minni fjölskyldu, Inga og
Ragga þakka fyrir litlu fallegu
hlutina sem þau Gísli komu með
frá útlöndum. Ef einhver á góð-
an stað til að fara á þá er það
Lovísa Þórðardóttir.
Vertu sæl, elsku fallega kona.
Guð blessi þig.
Hinar innilegustu samúðar-
kveðjur til Gísla bróður, Bjarn-
eyjar, Sidda, Pranee og elsku
litlu barnanna. Guð verði með
ykkur í ykkar sorg. Hjartans
kveðjur.
Guðný Arnbergsdóttir
og fjölskylda.
Lovísa
Þórðardóttir