Morgunblaðið - 20.02.2014, Blaðsíða 62

62 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 20. FEBRÚAR 2014
✝ Þuríður JónaAntonsdóttir
fæddist á Lauga-
vegi 132, Reykja-
vík, hinn 10. októ-
ber 1943. Hún varð
bráðkvödd 27. jan-
úar síðastliðinn.
Foreldrar Þur-
íðar eru Guðrún
Matthíasdóttir hús-
móðir, f. 16. nóv-
ember 1924, og
Anton Guðjónsson bifreið-
arstjóri, f. 5. september 1922, d.
13. júní 1995. Systkini Þuríðar
eru Kjartan Matthías, f. 1945,
Anný, f. 1951, Gunnar, f. 1952,
Ragnar, f. 1957 og Anton, f.
Má, Daníel og Katrínu Sóleyju
með fyrrverandi eiginkonu
Ernu Svölu Gunnarsdóttur. 3)
Gunnar Stefán, f. 6.7. 1969,
kvæntur Svanhildi Krist-
insdóttur, þau eiga tvo syni
Kristin Inga og Stefán Atla. 4)
Ómar, f. 1.10. 1982, kvæntur
Anítu Berglindi Einarsdóttur.
Ástkær vinur og ferðafélagi
Þuríðar síðustu árin er Pétur
Guðmundsson.
Þuríður starfaði lengst af
við verslunar- og skrif-
stofustörf. Síðustu 19 árin
starfaði hún hjá Skattstofu
Reykjaness í Hafnarfirði. Þur-
íður starfaði í ýmsum félögum,
meðal annars kvennakór Hafn-
arfjarðar í hartnær 20 ár,
Kvenfélagi Garðabæjar og
ferðafélögum.
Útför Þuríðar fer fram í
dag, 20. febrúar, frá Vídal-
ínskirkju í Garðabæ og hefst
athöfnin kl. 13.
1959. Þuríður
kynntist eig-
inmanni sínum
Inga Sævari Odds-
syni, f. 3.1. 1942, d.
19.3. 2009, á ung-
lingsaldri og þau
giftu þau sig 6.10.
1962. Börn Þur-
íðar og Inga eru
fjögur. 1) Hrafn-
hildur, f. 21.6.
1960, hún á þrjá
syni, Matthías, Hákon og Eyþór
með fyrrverandi eiginmanni
Barða Ágústssyni. Sambýlis-
maður Hrafnhildar er Eggert
Ólafsson. 2) Oddur Ingi, f. 25.9.
1963, hann á þrjú börn, Fannar
Ég er með tilfinningu í mag-
anum eins og ég hafi verið svik-
inn. Mamma átti svo mikið eftir
að gera og allt sem hún átti eftir
og ætlaði að gera var skemmti-
legt. En við erum öll svo heppin
að hafa átt Þurý sem mömmu,
ömmu og vin og verðum við að
muna það frekar en að sökkva í
sorg og vanlíðan því mamma
hefði ekki verið ánægð með það.
Fallegar og góðar minningar um
mömmu hjálpa okkur að sættast
við orðinn hlut og ætti það ekki
að vera mikið mál því fallegar og
góðar minningar um Þurý eru
svo margar. Allt sem við höfum
gert með mömmu, t.d. ferðalög,
afmælisveislur og annað sem allir
komu saman til að hafa skemmti-
legt stendur hæst í minninga-
bankanum og færist bros yfir
mann við þessar hugsanir.
Ótrúlegur listamaður og þús-
undþjalasmiður hún mamma og
kom maður aldrei að tómum kof-
unum hjá henni þegar mann
vantaði eitthvað sem snéri að
saumaskap og fleira slíku. Ég get
haldið áfram í allan dag að skrifa
falleg orð um mömmu en læt mér
duga að baka pönnukökur til
heiðurs mömmu uppúr upp-
skriftabók hennar og segir sá
gjörningur meira en mörg orð.
Mamma, við söknum þín óbæri-
lega og er ekki hægt að lýsa þess-
ari tilfinningu með orðum. Við er-
um þakklát fyrir góðu tímana og
er erfitt að sætta sig við að þú
hafir þurft að fara svona fljótt.
Við munum passa Gutta og má
segja að þú hafir skilið eftir smá
hluta af þér með honum, magn-
aður karakter eins og þú.
Hvíldu í friði, mamma mín.
Gunnar, Svanhildur,
Kristinn og Stefán.
Hún elsku besta mamma mín
er dáin, mikil sorg og söknuður
er í hjarta mínu. Mamma mín,
hvar ertu? Ertu virkilega farin
frá okkur? Ég trúi því vart enn,
því nærvera þín er svo sterk, al-
veg sama hvert ég lít þá finnst
mér þú vera hér hjá okkur. Við
tölum um þig á hverjum degi eins
og að þú sért með okkur, en svo
kemur hinn sári raunveruleiki og
minnir okkur á þessa hræðilegu
staðreynd að þú ert farin frá okk-
ur.
Mamma mín var kletturinn
minn í hafinu, sú manneskja sem
ég gat alltaf reitt mig á í lífsins
ólgusjó. Hún stóð mér alltaf þétt
við hlið í öllum mínum verkefn-
um, alveg ótrúleg kona. Þegar ég
hugsa til mömmu þá eru það
margar „litlar“ minningar um
samverustundir okkar sem koma
upp í huga minn. „Litlu“ stund-
irnar sem eru svo stórar og
þeirra mun ég sakna mest. Fara
með krakkana til ömmu og fá
pönnukökur, fara með götóttar
buxur til ömmu og biðja hana að
laga, fara í kjötbollur til ömmu. Í
hjarta mínu á ég ótal margar
dásamlegar stundir með henni
mömmu og væri það langt mál að
rifja þær allar upp, ein minning
er mér þó afar ofarlega í huga og
felli ég tár í hvert sinn sem hún
kemur í hugann og það eru spjall-
stundirnar sem við áttum oft á
laugardögum. Eftir morgun-
hlaupið mitt á laugardagsmorgn-
um fór ég í bakaríið og síðan í
heimsókn til mömmu. Fátt var
betra en að fá heitt kaffi og eitt-
hvað úr bakaríinu og spjalla svo
um heima og geima. Tala um
börnin og fjölskylduna, um
mömmu og Pétur og liðna tíð, eða
bara hvað sem var. Ég gæti skrif-
að margra síðna minningargrein
um mömmu en ég held að það
myndi reynast mér um megn.
Mamma var límið og hringamiðj-
an í fjölskyldunni okkar og ekki
laust við að ég missi fótanna við
skyndilegt fráfall móður minnar,
hvar er kletturinn minn? Hvar er
mamma mín sem ég elska svo
mikið og sakna svo óendalega
mikið? Hún mamma var vernd-
arengillinn okkar í lifanda lífi og
ég er viss um að hún fær góðan
stað í himnaríki áfram sem engill.
Vertu blessuð, mamma mín, ég
sakna þín. Þinn sonur.
Oddur.
Elsku besta systir mín. Takk
fyrir allt sem þú gerðir fyrir mig
og mína. Minningin lifir með mér
til hinsta dags. Hvar á ég að
byrja? Þú settir mig alltaf í for-
gang og gerðir mín markmið að
þínum. Ég man þegar þú sendir
mig í prufur hjá Pólýfónkórnum.
Þú hafðir endalausa trú á mér og
studdir umfram aðra. Ég gat allt-
af leitað til þín, hvort sem var
þegar við vorum litlar systur, eða
í seinni tíð með uppkomnar fjöl-
skyldur. Ég trúi varla ennþá að
þú sért farin en framtíðin var svo
björt hjá ykkur Pétri og lífið
brosti við þér. Þú saumaðir á mig
eftir tískublöðunum hvað sem ég
óskaði mér. Tískufatnað eða
óléttuföt. Það sem mig vantaði í
hvert skipti. Allt gert fyrir litlu
systur.
Ég kunni enn betur að meta
þig eftir því sem við urðum eldri
og við áttum að eiga svo góða
tíma næstu árin. Ég hlakkaði til
að þú hættir að vinna þannig að
við gætum eytt ennþá meiri tíma
saman, hugsað um mömmu sem
saknar þín manna mest og gert
það við höfðum ráðgert. Farðu í
friði, elsku systir. Guð þig blessi.
Svo segir bros þitt, besta systir mín.
Nú beinist aftur kveðja mín til þín,
og brennheitt höfuð hneigi ég í tárum,
mín hjartans vina frá svo mörgum ár-
um.
Um regni grátnar grundir sig grúfir
nóttin hljóð,
með grárri skímu bráðum fer að
morgna.
Mér finnst ég vera að syngja mitt sein-
asta ljóð
og sálar minnar lindir vera að þorna.
Ég veit, þú hefðir sagt mér að herða
huga minn.
Ég hugga mig sem best til að gera vilja
þinn.
Ég geymi hvert þitt bros í minning
minni.
Ég man og skal ei gleyma samvist
þinni.
Ég vildi ég gæti fléttað þér fagran
minniskrans.
En fyrir augun skyggja heitu tárin.
Svo vertu sæl, mín systir! Í faðmi fann-
klædds lands.
Þú frið nú átt. Við minninguna – og
sárin.
(Hannes Hafstein.)
Þín systir.
Anný.
Munum að Guð leggur líkn með þraut,
Þótt löngum sé erfitt að gleyma.
Hann sárasta harminn mun senda á
braut,
En sælustu minningar geyma.
(Eiríkur Grímsson.)
Það er undarleg tilfinning að
fá ekki tölvupóst frá þér að
morgni dags og sjá eitthvað fal-
legt eða símtalið á kvöldin.
Okkar fyrstu kynni voru í
góðri ferð með Kammerkórnum
Ópus 12 út í Flatey á Breiðafirði.
Þar var móðir mín fædd og upp-
alin og þangað áttir þú líka ættir
að rekja. Þessi ferð var sú fyrsta
af mörgum, bæði stuttum og
löngum.
Vestmannaeyjar, Spánn, og
ekki má gleyma frábærri ferð
með Kvennakór Hafnarfjarðar á
síðasta sumri til Slóveníu og Kró-
atíu að ógleymdri snitselveislu í
Zalzburg.
Þó að síðasta ferðin okkar til
Gran Canaria endaði ekki eins og
við ætluðum vorum við búin að
eiga góða daga þar við göngu um
svæðið og hitta gott fólk. Og eins
og alltaf ræða saman um okkur
sjálf og fólkið okkar.
Við vorum búin að ráðgera svo
margt sem við ætluðum að gera í
rólegheitum á næstu mánuðum
og árum sem aldrei mun nú ræt-
ast. Búin að panta tvær ferðir til
útlanda, fara um Norðurland í
sumar og svo mætti lengi telja.
Elsku Þurý, þakka þér fyrir
allar yndislegu stundirnar sem
við áttum saman, allar góðu mál-
tíðirnar á miðvikudögunum sem
voru fastur liður hjá okkur og
ekkert mátti spilla.
Kæra Guðrún, börn og allir
ættingjar, megi góður guð
styrkja ykkur í sorginni og blessa
minningu góðrar konu.
Þinn,
Pétur.
Þurý frænka mín var einstök
kona. Ég á yndislegar minningar
um þig, elsku Þurý. Ofarlega í
huganum eru allar þær stundir
sem ég átti hjá þér sem barn á
Marargrundinni. Þú varst bros-
mild og góð og með hlýja nær-
veru. Ég sótti sérstaklega í að
vera hjá þér þegar við vorum ná-
grannar og vissi að ég gat alltaf
leitað til þín. Ég átti minn eigin
lykil að heimili þínu um tíma en
hann hékk á bandi hjá bréfalúg-
unni. Mér þótti svo spennandi að
lauma hendinni inn og ná í lyk-
ilinn og opna alveg sjálf. Þá var
ég átta ára. Ég man hvað mér
þótti ævintýralega gaman að sitja
á gólfinu á saumastofunni þinni á
Marargrundinni og horfa á þig
skapa flíkur og leika með efnin.
Það var töfrum líkast hvernig allt
lék í höndunum á þér og hversu
listræn og skapandi þú gast ver-
ið. Þú varst alltaf tilbúin að rétta
litlu frænku hjálparhönd. Sama
hvað það var. Gömlu flíkurnar
sem ég dró með mér heim af
mörkuðum og fannst vera fjár-
sjóður fengu framhaldslíf í þínum
höndum. Þú varst alltaf tilbúin að
hlusta og rétta hjálparhönd,
hvort sem það var að breyta flík-
um eða veita góð ráð.
Minnisstætt er samvinnuverk-
efni fjölskyldunnar fyrir nokkr-
um mánuðum, verkstýrt af þér,
við að setja upp gardínur á Norð-
urbrúnni. Okkur leið eins og á
saumastofu. Ég á strauboltanum
og myndavélinni, pabbi á borvél-
inni og þið mamma á sitthvorri
saumavélinni, saumandi í takt.
Ég man hvað við hlógum mikið.
Minningin um yndislega
frænku er mér dýrmæt og lifir
áfram.
Elsku Hrafnhildur, Oddur,
Gunni, Ómar og fjölskyldur. Ykk-
ar missir er mikill og ég sendi
ykkur mínar dýpstu samúðar-
kveðjur. Eins til Péturs sem
Þurý leið svo vel með síðustu ár-
in. Elsku amma, ást og styrk
sendi ég til þín.
Hvíl í friði, elsku frænka, og
takk fyrir allt. Ástarkveðjur.
Þín
Guðbjörg.
Gulli og perlum að safna sér
sumir endalaust reyna.
Vita ekki að vináttan er
verðmætust eðalsteina.
Gull á ég ekki að gefa þér
og gimsteina ekki neina.
En viltu muna að vináttan er
verðmætust eðalsteina.
(Hjálmar Freysteinsson)
Þakklæti.
Þakklæti er mér efst í huga
þegar ég sest niður og skrifa
þessi orð. Þakklæti fyrir að hafa
kynnst þér og átt í þér mína
bestu vinkonu, trúnaðarvin,
vinnufélaga, kórfélaga og ferða-
félaga bæði hér innanlands og í
fjölmörgum ferðum til útlanda.
Það var í raun ótrúlegt að við
Árni skyldum ekki vera með ykk-
ur Pétri núna á Kanarí. Við höfð-
um farið svo oft saman og þau
voru nokkur skilaboðin sem ég
fékk frá þér í símann meðan þú
varst núna úti, þar sem þú sagðir
að þú saknaðir mín og óskaðir
þess að við Árni hefðum komið
með ykkur Pétri út. Ég dreif því í
að panta ferðina út til Bodrum í
Tyrklandi sem við ætluðum að
fara í saman næsta haust. Ég ætl-
aði að koma þér á óvart með þess-
um fréttum þegar þú kæmir heim
en svo bárust mér þessar harma-
fregnir. Nú er og verður sökn-
uðurinn minn. Ólýsanlegur sökn-
uður sem engan grunaði að bæri
svo skjótt að.
Það var skrýtið að horfa á eftir
þér af skattstofunni þar sem við
höfðum starfað saman í 18 ár
þegar þú hættir sökum aldurs í
lok október á síðasta ári. Þá var
samt alltaf hægt að hringja eða
kíkja við í kaffi og vinkonuspjall
um allt á milli himins og jarðar.
Við gátum rætt allt, hlegið sam-
an, grátið saman og stóðum þétt
við hlið hvor annarrar ef eitthvað
bjátaði á en glöddumst jafnframt
yfir góðum afrekum og þá sér-
staklega barna okkar og barna-
barna.
Lífið var ekki alltaf dans á rós-
um en okkur Árna þótti svo vænt
um að sjá hvað þú varst ham-
ingjusöm með honum Pétri þín-
um síðustu ár. Minningarnar eru
sem betur fer margar og góðar
og þær munu ylja okkur sem eftir
stöndum um hjartarætur um
ókomin ár. Hún var yndisleg
stundin sem við áttum saman á
afmælisdaginn minn hinn 10. jan-
úar síðastliðinn og fyrir hana
Þuríður Jóna
Antonsdóttir
✝
Móðir okkar, tengdamóðir, amma og lang-
amma,
HALLFRÍÐUR STEINUNN
ÁSMUNDSDÓTTIR,
Dista,
Skúlagötu 20,
Reykjavík,
lést á hjúkrunarheimilinu Sóltúni laugardaginn 15. febrúar.
Útför hennar fer fram frá Seljakirkju föstudaginn 21. febrúar
kl. 13.00.
Tryggvi Gunnarsson, Ragnhildur Ragnarsdóttir,
Halldór Gunnarsson, Selma Björk Grétarsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir,
amma og langamma,
MAGNEA ODDNÝ ÞÓRÐARDÓTTIR
frá Skógum í Mjóafirði,
Skólagerði 26,
Kópavogi,
lést á Landakotsspítala föstudaginn 14. febrúar.
Útför hennar fer fram frá Kópavogskirkju
föstudaginn 21. febrúar kl. 13.00.
Ingólfur K. Magnússon,
Magnús Ingólfsson,
Sigríður Þ. Ingólfsdóttir, Sigurður F. Þorvaldsson,
J. Margrét Ingólfsdóttir, Gísli Brynjólfsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
SIGURBJÖRG JÓHANNA
ÞÓRÐARDÓTTIR
kennari,
Hrafnistu í Hafnarfirði,
áður til heimilis
á Þinghólsbraut 72,
Kópavogi,
lést á Hrafnistu þriðjudaginn 18. febrúar.
Jarðarförin verður auglýst síðar.
Unnsteinn Þórður Gíslason,
Magnús Gíslason,
Kristján Gíslason, Guðrún Benedikta Elíasdóttir,
Gísli Örn Gíslason, Birna Bjarnadóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Minn ástkæri eiginmaður,
JÓN BRYNJAR GUNNHALLSSON,
lést sunnudaginn 9. febrúar.
Jarðarförin fer fram frá Ytri-Njarðvíkurkirkju
föstudaginn 21. febrúar kl. 11.00.
Þórhildur E. Halldórsdóttir,
stúpbörn, barnabörn, systkini og faðir.
✝
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, afi
og langafi
HALLDÓR GUNNAR STEFÁNSSON,
Hrafnistu í Reykjavík,
áður Bugðulæk 15,
lést á Hrafnistu fimmtudaginn 13. febrúar.
Útförin fer fram frá Hallgrímskirkju
föstudaginn 21. febrúar kl. 15.00.
Sigrún, Guðrún, Bryndís og Siggi,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Elsku mamma okkar, tengdamamma, amma
og langamma,
RAGNHEIÐUR SVEINFRÍÐUR SÓLEY
ÁRNADÓTTIR
frá Bolungarvík,
Vesturgötu 28,
Reykjavík,
lést að morgni mánudagsins 17. febrúar á
hjartadeild Landspítalans við Hringbraut.
Útför hennar fer fram frá Dómkirkjunni þriðjudaginn 25. febrúar
og hefst kl. 13.00.
Kristrún Árný Sigurðardóttir, Stefán Ragnar Einarsson,
Árni Jónsson Sigurðsson, Sjöfn Þórðardóttir,
Jón Sævar Sigurðsson,
barnabörn og barnabarnabörn.