Morgunblaðið - Sunnudagur - 09.03.2014, Blaðsíða 51

Morgunblaðið - Sunnudagur - 09.03.2014, Blaðsíða 51
inberu framlagi árlega. Staðan í dag er afar góð og rekstur ársins betri en áætlanir gerðu ráð fyrir.“ Það er óvenjuleg staða hjá menning- arstofnun. Hvernig ferðu að þessu? „Heiðurinn af þessari stöðu á auðvitað allt starfsfólk Borgarleikhússins og fram- kvæmdastjórinn, Þorsteinn S. Ásmundsson og deildarstjórar leikhússins, hafa stýrt rekstr- inum traustri hendi. Ég vil að í kjarna starf- seminnar, í æfingasal og á sviðinu, sé nær óskorðað frelsi til sköpunar. Þar förum við á flug og hugmyndir fá vængi. En forsendur fyrir þessu frelsi er að agi sé á rekstri og fjármálastjórn. Tilhneigingin í rekstri menn- ingarstofnana er oft sú að líta svo á að vegna þess hve mikil sköpun sé í starfseminni þurfi reksturinn líka að vera frjálslegur. Ég lít hins vegar alveg öfugt á það. Það þýðir til dæmis ekkert að fara í stórar uppsetningar ef skipu- lag og áætlanir eru lausbeislaðar. Við fyrstu sýn virtist til dæmis afar óskynsamlegt að ráðast í svo flókna, stóra og kostnaðarsama uppsetningu og Mary Poppins en ástæða þess að okkur tókst að bjóða upp á þá stór- glæsilegu sýningu og af jafn miklum metnaði, er hve agaður reksturinn er og hve sterkir innviðir Borgarleikhússins eru. Við gátum gert áætlanir sem við vorum nokkuð örugg um að stæðust.“ Hver er galdurinn á bak við velgengnina? „Þegar ég tók við hér 2008 gerðum við starfsfólkið innanhússamning um að við myndum alltaf segja já við góðum hug- myndum! Það hljómar örugglega mjög einfalt og barnslegt en er hins vegar góður grunnur fyrir skapandi umhverfi. Það grundvallast á því að fram komi góðar hugmyndir og þeim sé hægt að kasta fram án þess að menn hafi þurft að hugsa þær í þaula fyrirfram. Til að hugmyndirnar fái vængi þurfa allir að vera til- búnir að stökkva á þær og vinna áfram. Svo þróast hugmyndin, breytist og leiðir mögulega til þess að henni sé hent á seinni stigum. Að mínu mati er þetta grundvallaratriði í skap- andi starfi. Ef hugmyndir stranda á neikvæðu andrúmslofti hættir fólk að varpa þeim fram. Og til að hægt sé að stökkva á hugmyndir, sem fyrirfram ættu að vera ómögulegar, verð- ur starfsemin að standa á traustum grunni. Ég er viss um að margt, sem hér hefur verið gert á síðustu árum hefði ekki orðið að veru- leika hefði þessi já-hugsun ekki ríkt.“ Hann nefnir dæmi: „Á fyrsta ári mínu hér kom upp sú hugmynd, þegar Fólkið í blokk- inni var sett upp á stóra sviðinu, að staðsetja alla 400 áhorfendurna á sviðinu, snúa þeim í hringi og leika allt í kring. Þetta var gríð- arlega flókið dæmi sem hefði verið hægt að stoppa vegna kostnaðar og ýmissa annarra þátta en starfsfólk leikhússins sagði já og þetta var gert. Og var ótrúlega skemmtilegt!“ Annað dæmi: „Þegar Gísli Örn Garðarsson setti upp Faust kom hann með þá klikkuðu hugmynd að strengja net yfir allan áhorf- endasalinn, láta leikara stökkva úr mikilli hæð á netið og leika stóran hluta sýningarinnar þar fyrir ofan áhorfendur. Þarna voru ótal at- riði, verkfræðileg og varðandi öryggi og kostnað, sem hugmyndin hefði getað strandað á en starfsmannahópurinn sagði já og því fengu áhorfendur að njóta þessara töfra. Sýn- ingin sló í gegn hér og hefur svo ferðast um allan heim!“ Þú ert mjög drífandi, Magnús, og hefur átt velgengni að fagna. Heldurðu að ekki sé erfitt að taka við leikhúsi á eftir þér? „Það held ég ekki en fer sennilega eftir því hvernig á það er litið. Hvort vilja menn taka við leikhúsi þar sem allir innviðir eru sterkir eða leikhúsi þar sem þarf að fara í mikla til- tekt? Staða Borgarleikhússins er afar sterk, starfsmannahópurinn einstakur, hópur fastra gesta hefur aldrei verið stærri, ímyndin er sterk, fjárhagurinn góður og búið að tryggja rétti að mörgum frábærum leikverkum. Þá hefur sviðs- og ljósabúnaður verið endurnýj- aður af miklum metnaði og nú er að fara í gang endurbygging á forsal hússins sem mun stórauka möguleika á að opna veitingahús, kaffihús og bar. Ég held að nýr leikhússtjóri taki við góðu leikhúsi og geti einbeitt sér að hinu listræna starfi og byggt á traustum grunni.“ Þær raddir heyrast af og til að gott mark- aðsstarf, eins og bæði þú og Borgarleikhúsið hafið verið heiðruð fyrir, komi niður á list- rænu hliðinni. Að því fylgi óhjákvæmilega að listrænn metnaður sé minni en ella. Hefurðu orðið var við þetta? „Þau sjónarmið koma upp annað slagið og það nýjasta í umræðunni er að tala um stjórn- unarnám í neikvæðri merkingu; eins og það, að menn hafi tæki og tól til að stýra hlutum faglega útiloki það að drifkraftur og nálgun geti verið listræn. Þetta er út í hött, því allt snýst um kjarnann og söguna sem verið er að segja en fagleg stjórnun og góð markaðssókn skiptir auðvitað miklu máli líka. Ef markmið leikhússins er að hafa afgerandi áhrif, sem það hlýtur að vera, þá hlýtur markmiðið að vera að hafa áhrif á fleiri en færri. Þá hljótum við að byrja á því að velja verkefni sem skipta máli að okkar mati, vanda okkur sem best við uppsetninguna og beita svo markaðsstarfi sem tóli. Ég tel að dagskrá Borgarleikhússins síð- ustu ár hafi verið metnaðarfull, hér hefur ver- ið mikil frumsköpun, við höfum sýnt eldfim verk og þorað að taka á samfélagsmálum. Hér hafa verið sett upp glæný erlend verk, klass- ík, barnaleikrit og söngleikir. Aðsókn hefur verið afar góð en það er eins og þessi árangur trufli suma í umræðunni og þeir vilja draga upp þá mynd að vegna þess að leikhúsið njóti vinsælda þýði það óhjákvæmilega að listrænn metnaður sé minni. Það er afar mikil einföld- un. Staðreyndin er nefnilega sú að hin áleitn- ari verk eru þau sem hafa grætt mest á að- sóknaraukningunni. Við höfum átt því láni að fagna að áhorfendur hafa streymt í leikhúsið á metnaðarfull verk eins og Kirsuberjagarðinn, Fólkið í kjallaranum var sýnt í heilt ár, Rúst- að, átakaverk eftir Söru Kane, var vinsælt, Tengdó og Jesús litli; tvö þau síðastnefndu sannarlega mikil frumsköpun og áræðin verk- efni. Metnaðarfullar menningarperlur hafa náð til miklu fleiri en venjan er í íslenskum leikhúsum. Kortasala hefur 24-faldast á sex árum og hún skiptir miklu máli til framtíðar litið. Sá sem kaupir kort fer ekki bara einu sinni í leikhús á árinu til að sjá léttmetið held- ur velur blöndu leikverka. Sú blanda sam- anstendur gjarnan af einu þekktu verki og svo öðrum sem kortagesturinn þekkir minna til. Þannig byggjum við hægt og bítandi upp stærri hóp sem má telja til „menntaðra“ leik- húsáhorfenda og það fólk kemur í leikhúsið í framtíðinni. Ég er auðvitað stoltur af því að aðgengilegar sýningar eins og Mary Poppins fái metaðsókn en ég er enn stoltari yfir því hve margar áræðnar og krefjandi sýningar hafa náð almennri hylli.“ Þú þekkir vel til hjá Ríkisútvarpinu eftir að sitja þar í stjórn. Blásið hefur á móti, m.a. vegna niðurskurðar, en stofnunin hefur líka verið gagnrýnd fyrir að sinna ekki innlendri framleiðslu af nógu miklum metnaði. Hvernig metur þú stöðuna? „RÚV er ein af lykilstofnunum í íslensku samfélagi. Ég stend fullur lotningar og til- hlökkunar frammi fyrir þessu verkefni og geri mér grein fyrir því hve RÚV skiptir þjóðina miklu máli. Ég hlakka til að leiða RÚV inn í nýja tíma. Innandyra er hæfileikaríkt fólk sem skapað hefur ógleymanlega útvarps- og sjónvarpsþætti um árabil. Ég hlakka til að kynnast þessu fólki, læra af því og vinna með því á næstu árum. Með nýju fólki koma nýjar áherslur en byggt er á góðum grunni. Ég vona að á næstu árum svífi andi sköpunar yfir Ríkisútvarpinu.“ Hyggstu reyna að taka já-viðhorfð upp þar eins og í Borgarleikhúsinu? „Ég held sannarlega að það viðhorf sé öll- um hollt. Orðið já opnar fyrir svo margt, hvernig við tölum saman, nálgumst verkefni og síðast en ekki síst gerir það lífið skemmti- legra.“ Hvert er hlutverk Ríkisútvarpsins í raun að þínu mati? „Hlutverk RÚV er að auka lífsgæði þjóð- arinnar; að stuðla að því að hún njóti fram- úrskarandi menningar, að standa fyrir vand- aðri samfélagsumræðu og að fréttaflutningur sé góður, traustur og faglegur. Fræðslu- hlutverkið er afar mikilvægt; unga kynslóðin og við sem eldri erum eigum að sjá nýjar hlið- ar á heiminum og okkur sjálfum í gegnum dagskrá Ríkisútvarpsins. Þannig getur RÚV verið eitt af þeim öflum sem styrkir sjálfs- mynd íslensku þjóðarinnar. RÚV á að vera mannúðleg stofnun þar sem jafnrétti er í há- vegum haft; það á að ríkja gagnvart starfs- fólki, viðmælendum í þáttum og umfjöllunar- efnum. Við eigum að stefna að jafnri stöðu kynjanna og landsmanna út frá búsetu. Ég vil efla starfsemi RÚV á landsbyggðinni. Ég stefni að því að kjarna starfsemina enn betur, að áherslan færist í auknum mæli á innihald og framleiðslu á innlendu gæðaefni fyrir ís- lenska þjóð. Eitt af helstu áhersluatriðum mínum í starfi útvarpsstjóra verður að opna samtalið um Ríkisútvarpið, inn á við og út á við. Ég vil að RÚV hvetji til umræðu og skoð- anaskipta, að starfsfólk hlusti á þjóðina og þannig hafi eigendur meira um starfsemina að segja. Ég vona að þetta leið til aukinnar sátt- ar um Ríkisútvarpið og meiri uppbyggilegrar umræðu.“ * Tilhneigingin í rekstrimenningarstofnana eroft sú að líta svo á að vegna þess hve mikil sköp- un sé í starfseminni þurfi reksturinn líka að vera frjálslegur. Ég lít hins veg- ar alveg öfugt á það Kirsuberja- garðurinn Gauragangur Jeppi Fjalli SKREFI ÁUNDAN PI PA R\ TB W A -S ÍA -1 40 69 8 Um síðustu áramót tóku gildi ný lög um endurnýjanlegt eldsneyti í samgöngum á landi. Þau kveða á um skyldu olíufélaganna til að tryggja að ákveðið hlutfall eldsneytis til samgangna sé af endurnýjanlegum uppruna. Olís hafði þá þegar uppfyllt þessi skilyrði. Vorið 2013 hóf Olís að blanda alla sína díselolíu með VLO, eða vetnismeðhöndlaðri lífrænni olíu. Í byrjun sumars 2013 opnaði svo Olís sína fyrstu metanafgreiðslu í Mjódd og fljótlega verða opnaðar tvær aðrar, í Álfheimum og á Akureyri. Öll þessi skref eru í samræmi við umhverfisstefnu félagsins. Taktu grænu skrefin með Olís! Vinur við veginn 9.3. 2014 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 51
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Morgunblaðið - Sunnudagur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið - Sunnudagur
https://timarit.is/publication/1078

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.