Frúin - 01.10.1963, Blaðsíða 28

Fa5irinn, sem sat fastur vi5 sinn keip
Ungu hamingjusömu hjónin settust
að í kalíforníska smábænum
Arcata, strax eftir brúðkaupið. John
hélt áfram námi sínu við Humboldt
State College — það var annað skil-
yrðið — og unga konan sá um heim-
ilið. Þau höfðu ekki í hyggju að bæta
við fjölskylduna, a. m. k., ekki fyrr
en John hefði lokið prófi, en það fór
á annan veg, eins og oft vill verða.
í ágúst í fyrra skildist John, að hann
mætti búast við því að þurfa að upp-
fylla hitt skilyrðið, sem Betty hafði
sett: að vera viðstaddur á spítalan-
um, þegar hún fæddi barn!
Hann bjóst ekki við neinum vand-
ræðum, og fór með Betty á Trinity-
spítalann í Arcata, þar sem Betty
hafði ásett sér að eiga barnið á deild
dr. Portalupi. Hvorugt hjónanna
hafði minnzt á það einu orði við
lækninn, að faðirinn ætlaði sér að
vera viðstaddur fæðinguna.
„Okkur datt ekki í hug, að neinn
gæti verið því mótfallinn.“ sagði
Betty. — Við höfum oft heyrt þess
getið, að eiginmenn væru viðstaddir
fæðingar, og ég álít, að það sé kon-
unni mikill styrkur að hafa manninn
sér við hlið, á þessari stundu. Mér
finnst líka, að faðirinn hafi eigi minni
rétt á að vera þar, heldur en lækir-
inn!“
Um miðjan september þegar Betty
kom á spítalann í venjulega eftirlits-
rannsókn, minntist hún á það við
hjúkrunarkonuna, að maðurinn henn-
ar ætlaði að vera viðstaddur fæðing-
una. Nokkrum mínútum seinna hafði
þessi frétt borizt til eyrna dr. Port-
alupi, og hann brást skjótt við.
„Kemur ekki til mála!“ þrumaði
hann. — „Þetta leyfi ég aldrei!“
John Quinn var mjög ákveðinn ung-
ur maður, og strax og Betty hafði
sagt honum frá viðbrögðum læknis-
ins, setti hann sig í samband við lækn-
inn. John hélt því fram að eiginmað-
ur hefði lagalegan og siðferðislegan
rétt til að vera vitni að því, þegar
hans eigið barn kæmi í heiminn, og
einnig væri hann siðferðislega skyld-
ugur til að vera konu sinni til styrkt-
ar í þeirri þrekraun sem biði hennar.
28
FRÚIN