Skessuhorn - 19.12.2012, Qupperneq 71

71MIÐVIKUDAGUR 19. DESEMBER 2012
ug ir tóku sig sam an og söfn uðu í
fæð ing ar or lofs sjóð. Ég gat leyft
mér að vera heima með Svein­
dísi þang að til hún byrj aði eins og
hálfs ár í frá bær um leik skóla hér á
Akra nesi. Það skipti öllu máli, því
börn með heila á verka verða að fá
hvatn ingu og örv un. Ég get senni­
lega aldrei full þakk að þeim sem
gerðu mér þetta kleift, en ég mun
svo sann ar lega reyna að þakka líf­
inu og von andi get ég síð ar meir
hjálp að öðr um sem þurfa á því að
halda. Flest all ir, nema blóð fað­
ir Svein dís ar, systk ini hans og for­
eld ar, hafa sett sig í sam band við
Svein dísi og ósk að henni alls góðs.
Ömmu syst ir henn ar og henn ar
fjöl skylda er orð in að ömmu og afa
og milli þeirra er á kaf lega fal legt
og heilt sam band. Ó trú lega mögn­
uð og vel gerð fjöl skylda. Við erum
bæði heppn ar og þakk lát ar að eiga
hana að. Hin ir í föð ur fjöl skyld­
unni vita að þeim stend ur alltaf til
boða að nálg ast Svein dísi á sín um
for send um. Það á von andi eft ir að
verða eins og hjá fólki þeg ar fram
liða stund ir."
Bit ur leiki er böl
„Bit ur leik inn, fer illa með alla,"segir
Hlé dís. „Ég held að ég sé æðru laus
týpa að eðl is fari en þessi fram koma
lækna liðs ins hér olli mér mikl um
sárs auka. En ég las það ein hvers
stað ar að það að vera bit ur er eins
og að drekka eit ur og halda að ein­
hver ann ar detti nið ur dauð ur. Ég
hef reynt að muna þessi orð, bit urð
bitn ar bara á manni sjálf um og þeim
sem eru í kring. Líf ið er alls kon ar og
mað ur á ekki að láta það setja sig á
hlið ina. Við lif um í um það bil 80 ár
ef við erum hepp in og allt er þetta
spurn ing hvern ig við vilj um hafa
þann tíma. For send ur verða senni­
lega aldrei al veg ná kvæm lega eins
og hver og einn vill hafa þær, en við
get um nú samt leyft okk ur að vera
blússandi ham ingju söm.
Nú ætla ég ekki að láta eins og ég
hefi tek ið þessu öllu ægi lega vel og
með brosi á vör, alls ekki. Ég held
reynd ar að ég sé á gæt lega í stakk
búin til að takast á við erf ið verk­
efni, en ég við ur kenni að á á kveðn­
um tíma punkti uppi á vöku deild þá
bara brotn aði ég í tvennt. Ég held
að þá hafi ég ver ið búin með all ar
vara birgð ir. Ég átti ekk ert eft ir, ekki
neitt. Marg sinn is eft ir það klárað ist
líka af tank in um og oft sett ist ég hér
nið ur og grét í upp gjöf, en líf ið er
ekki í þrótta leik ur þar sem hægt er að
skipta útaf gef ist ein hver leik mað ur
upp. Mað ur þurfti bara að snýta sér
og halda á fram. Á fall ið kom þannig
fram hjá mér að ég gat ekki sof ið og
loks þeg ar ég náði að sofna fékk ég
mikl ar martrað ir. Það mikl ar að ég
vakn aði upp með sprung ið hjarta og
harð sperr ur í kálf um og kjálk um.
Það tók al veg rosa lega lang an tíma
að vinna sig út úr því. Mér var löngu
far ið að líða þokka lega, en svefn inn
var og er í raun enn þá til vand ræða.
Það hef ur hvarfl að að mér að mynda
þrýsti hóp um að koma baug um í
tísku! Miklu flott ara að vera svo lít­
ið tek in í fram an, það seg ir á kveðna
sögu. Hvaða sögu seg ir næpu hvít­
ir augn krók ar og slétt og fellt and­
lit?" Spyr Hlé dís og bros ir að öllu
sam an.
Þakk læti
„Svein dís Helga dótt ir mín verð ur
tveggja ára í jan ú ar. Hún er vissu lega
enn þá með mikla á verka á heila, það
er víst ekki hlaup ið að því að taka þá
til baka. En hún er að vinna ó trú­
lega vel úr þeim. Það ó trú lega er að
hún get ur bor ið nafn bót ina krafta­
verka barn með réttu. Frá vik eru lít­
il og hún fær góða þjón ustu og vel
er fylgst með henni. Hún er ham­
ingju samt barn núna og hef ur all­
ar for send ur til að vera það alla ævi.
Það er það eina sem máli skipt ir
og fyr ir það er ég þakk lát ari en ég
kæmi nokkurn tím ann orð um að. Ef
að for send ur í líf inu væri með ein­
hverju viti þá fengu all ir vott orð
með börn un um sín um um að ekk­
ert illt gæti hent þau. En það er því
mið ur ekki þannig. Ég átti meiri að
segja pínu lít ið erfitt með til finn ing­
arn ar í þá átt ina, fékk ein hvers kon ar
sekt ar kennd yfir því að ég fengi mitt
barn til baka. Af hverju ég og hún?
Hvern ig á ég að geta horft fram­
an í fólk sem ekki var svona hepp­
ið? En svo nær mað ur jafn vægi í
þessu. Í mín um huga er eng um ætl­
að að lenda í einu né neinu. Oft ger­
ast bara góð ir eða slæm ir hlut ir. Líf­
ið er duttl unga fullt ­ við breyt um
því ekki.
Mér líð ur eins og Svein dís sé sam­
vinnu verk efni því hún á svo marga
að. Hún fékk ekki blíð ar mót tök ur
í fæð ingu og ekki frá blóð föð ur sín­
um, en hún er eins og hold gerf ing­
ur. „Með góðu skal illt út reka," því
hún er svo ofsa lega blíð og kær leiks­
rík. Þakk lát ust er ég kannski henni
að hafa val ið mig sem móð ir sína og
hafa kom ið til mín. Betri dótt ur er
ekki hægt að hugsa sér. Ég myndi
ekki vilja hafa eitt hár á höfði henn­
ar öðru vísi og hún er og verð ur full­
kom in og alltaf mun hún eiga alla
mína ást."
Blaða mað ur þakk ar Hlé dísi fyr ir
mót tök urn ar og hug rekki henn ar að
segja sögu sína op in skátt og ein læg­
lega eins og henn ar er von og vísa.
bgk
Gleðileg jól
Arion banki óskar öllum landsmönnum, nær og fjær,
gleðilegra jóla og góðra stunda yfir hátíðirnar.
Tákn ræn mynd, sól ar geisl inn Svein dís Helga.
Unga sveita kon an í fjár hús un um hjá ömmu og afa á Fossi.