Fréttatíminn - 13.06.2014, Blaðsíða 43

Vegna framkvæmda eru farþegar
hvair til að mæta tímanlega
MÆTTU FYRR
Í FRÍIÐ
Vegna endurbóta við farangursflokkunarkerfið í Flugstöð Leifs Eiríks-
sonar má búast við miklu álagi við innritun til 1. júlí. Um leið og við
biðjumst velvirðingar á óþægindunum hvetjum við farþega til að
mæta tímanlega í flugstöðina fyrir brottför. Innritun í morgunflug
hefst nú kl. 4.30.
Mætum snemma og
styttum biðraðirnar.
Góða ferð!
Mæ­u fyrir klukkan 5.00 á völlinn
og fáðu afslá­ af langtímastæðum
KEF Parking við flugstöðina
Gildir til 15. júní
1
4
-0
9
6
9
-
H
V
ÍT
A
H
Ú
S
IÐ
/
S
ÍA

réttinda. Þess vegna erum við með
skatta til að halda uppi heilbrigðis-
kerfi og menntun. Reyndar gengur
þetta erfiðlega í Bandaríkjunum þar
sem hugsunin hefur alltaf verið sú
að það sem er mitt er mitt og mér
er alveg sama um þitt. Það væri
óskandi að Bandaríkin myndu fylgja
stjórnarháttum sem líktust meira
barnauppeldi.“
Og svo þegar öllu er skipt jafnt þá er
þeim misboðið. Er gagnrýni á kynja-
kvótann ekki dæmi um það?
„Jú, en þeir sem gagnrýna kynja-
kvóta þurfa að setja hlutina í aðeins
stærra samhengi. Það hefur aldrei
verið þannig að sá hæfasti fær
starfið. Konum hefur verið neitað
um störf í gegnum tíðina, og er enn
neitað, vegna þess að þær eru konur.
Eða vegna þess að samfélagið hefur
ekki boðið upp á að þær komist út á
vinnumarkaðinn. Karlar hafa alltaf
verið teknir fram fyrir konur og
ástæðan er langt frá því að vera sú að
þeir hafi verið hæfari. Ef störf hefðu
alltaf verið valin út frá hæfni þá liti
heimurinn nú öðruvísi út í dag.“
„Persónulega trúi ég því að kynja-
kvóti sé góð lausn, einfaldlega vegna
þessa að þrátt fyrir allar framfarirnar
í kvennabaráttunni þá erum við ekki
enn á réttum stað. Mér finnst norska
módelið flott, þar sem miðað er við
40% prósent. En ég veit að það er ekki
hægt að selja Bandaríkjunum það.
Bandaríkjamenn eru með ofnæmi
fyrir kvótum. Það er vegna þess að
þeim er illa við allt sem inniheldur
orðið ríkisafskipti. En við vitum að
markmið virka ekki. Fyrirtæki setja
sér markmið eins og að eftir tíu ár
verði 25% af stjórninni að vera konur.
Níu árum siðar hefur engin kona ver-
ið ráðin. Svo það er ekki hægt að ná
réttum hlutföllum með markmiðum
og í Bandaríkjunum er ekki heldur
hægt að gera það með kvótum. Svo
við verðum að fara milliveginn. Ein
helsta afsökun stjórna er að það sé
ekkert framboð af hæfum konum. Í
Ástralíu er gott prógram í gangi sem
kallast „Women on boards“ en þar
leitar ríkisstjórnin að mjög hæfum
konum á alls konar sviðum, býr til
lista og mælir með þeim við stjórnir.
Og það virkar.“
Hvernig getum við hjálpað þessum
reiðu mönnum?
„Þetta er tegund í útrýmingu og
ég er alls ekki svo viss um að við
verðum að gera nokkuð fyrir þá.
Það verða erfiðir tímar og það
verða bakslög en þróunin er í rétta
átt. Ef við tökum aftur Bandaríkin
sem dæmi þá erum við með meira
kynjajafnrétti heldur nokkurn
tímann í sögunni. Það þýðir alls
ekki að við séum komin á réttan
stað en við svo sannarlega á réttri
leið. Þú sérð það líka bara á því
að það myndi aldrei neinn snúa til
baka. Konur eiga ekki eftir að segja
allt í einu, „nei mig langar ekki
að vinna, kjósa, keyra bíl, vinna í
kviðdómi eða fá fullnægingu. Mig
langar bara að verða aftur þjónn
karlmannsins.“ Það á aldrei eftir að
gerast. Ef við horfum á stóra sam-
hengið þá er hægt að segja að við
höfum komist nokkuð langt áfram
á stuttum tíma. Á meðan heyrist
mjög hátt í þessum reiðu hvítu
karlmönnum en þeir eru að hverfa
hægt og rólega.“
En hvað með stráka í dag? Þeir
eiga erfiðara með lærdóminn, eru
frekar greindir með athyglisbrest
og ofvirkni, hætta frekar í skóla og
virðast eiga erfiðara með að finna
sig í lífinu. Þetta sýna kannanir á Ís-
landi og víðar.
„Já, þetta er líka reyndin í Banda-
ríkjunum. Strákum virðist ganga
verr í skóla og eru með mun fleiri
hegðunarvandamál en stelpur.
En við verðum að spyrja okkur af
hverju þetta sé svona. Staðan er
auðvitað allt önnur í dag en í gær.
Núna eru fleiri stelpur en strákar í
framhaldsskólum og háskólum en
að sama skapi er líka miklu fleira
fólk í námi en áður. Þegar foreldrar
þínir voru að alast upp fóru um 40%
fólks í háskólanám, núna er það
65%. Sífellt fleira fólk fer í fram-
haldsnám og já, það er hærra hlut-
fall kvenna en karla sem myndar
þessa aukningu.
En þar að auki heltast strákar úr
lestinni.
„Það er vegna þess að strákar eru
farnir að sjá skóla sem eitthvað of
kvenlegt. Mjög margir ungir menn
sjá áhugaleysi á skóla sem stað-
festingu á karlmennsku þeirra.
Þess vegna er svo mikilvægt í um-
ræðunni um skóla og stráka að tala
um karlmennsku. Við verðum að
kenna þeim að það er ekki stelpu-
legt eða hommalegt að líða vel í
skóla. Að það sé ekkert stráka-
legra að vera í fótbolta en að vera á
bókasafninu. Við getum ekki bent
á kennarana sem eru mestmegnis
konur, eða á femínískar bækur eða
ranga sætaskipan til að útskýra
brottfall stráka. Við þurfum að
skoða karlmennsku og hugmyndir
okkar um hana.“
En hvað með að kynjaskipta
bekkjum?
„Ég er ekki hrifinn af því. Af sömu
ástæðu og ég er ekki hrifinn af því
að skipta bekkjum eftir kynþáttum.
Stelpubekkir geta verið gagnlegir
því stelpur læra þar að þær geti
gert allt sem strákarnir geta gert.
Stelpubekkir útrýma steríótýpum
en strákabekkir gera það ekki.
Kannanir hafa sýnt að strákabekkir
ýta undir kynjaójafnrétti. En ég
gæti þó mögulega verið fylgjandi
strákabekkjum ef kynjafræði og
hugmyndir um karlmennskuna
væru á námsskránni. Reyndar ætti
það bara að vera á námskránni alls-
staðar því við verðum að henda út
þessum gömlu steríótýpum. Án
þeirra liði öllum betur.“
Halla Harðardóttir
halla@frettatiminn.is
Michael Kimmel, sérfræðingur í
karlmennskurannsóknum, segir
reiða hvíta karlmenn líta á sig
sem fórnarlömb misréttis og
sem oft finni sig í rasískum og
ofbeldisfullum fjöldahreyfingum.
Ljósmynd/Hari
Helgin 13.-15. júní 2014