Fréttatíminn - 13.06.2014, Qupperneq 30

www.siggaogtimo.is
Verð frá kr 80.000.-
S umir héldu því fram að ég hefði spilað minn 300. leik gegn Bosníu ytra, ég er löngu hættur að
telja, kannski ég setjist yfir þetta í
sumarfríinu,“ segir Guðjón Valur
Sigurðsson kátur þar sem við sitj-
um í íbúð hans á Seltjarnarnesinu.
Heimahagarnir eru þar og hand-
boltaferillinn byrjaði hjá Gróttu á
Seltjarnarnesi.
Eftir öll þessi ár í Þýskalandi, var
kominn tími á breytingar og það
var búið að vera vitað í þó nokkurn
tíma. „Í rauninni vissu þetta allir,
þrátt fyrir að enginn talaði um það,
það var vitað þegar ég neitaði nýj-
um samningi hjá Kiel í nóvember,
allir þeir sem eru að fylgjast með
úti voru farnir að nota útilokunarað-
ferðina, vissu að Barcelona yrði
væntanlega niðurstaðan.“ Sú varð
raunin og í vikunni skrifaði Guð-
jón undir tveggja ára samning við
katalónska stórveldið.
Rökrétt framhald
„Ég var búinn að vera lengi í Þýska-
landi, í langbesta klúbbnum þar,
eitt ár í Köben sem í mínum huga
var skemmtilegasta tímabilið á
mínum ferli,“ segir Guðjón um veru
sína hjá danska liðinu AG Köben-
havn. „Það víkkaði sjóndeildar-
hringinn og sýndi manni að það er
spilaður handbolti annarsstaðar
en í Þýskalandi, og leiðinlegt að
félagið fór á hausinn, en það var
frábært að búa í Köben.“
Barcelona þekkja allir af
glæstum sigrum í knattspyrnu, en
félagið er einnig gríðarlega stórt í
handknattleiksheiminum. „Þeir eru
yfirburðarlið á Spáni, deildin þar
hefur verið á niðurleið, sérstaklega
eftir efnahagshrunið eins og víða
í Evrópu, en liðið er mjög gott á
heimsvísu, oftast í undanúrslitum
meistaradeildarinnar, Spánarmeist-
arar og bikarmeistarar á síðasta ári
og heimsmeistarar félagsliða, svo
þetta er klárlega eitt af fimm bestu
liðum heims.“
Egóið ekki sært þó færri séu að
horfa
Þeir sem fylgjast með handbolta
sjá troðfullar hallir og gríðarlega
stemningu á leikjum í Þýska-
landi, en því er ekki að heilsa á
Spáni, ekki einu sinni hjá stórliði
Barcelona. „Þegar þeir spila í
meistaradeildinni og mikilvæga
leiki þá er fullt, en á venjulegum
leik í deildinni er ekki eins mikil
stemning, svo það verða viðbrigði
fyrir mig sem er góðu vanur hjá
Kiel, en með reynslunni er það hætt
að hafa áhrif á minn leik hvort það
sé full höll eða ekki, þó vissulega
sé það skemmtilegra. Egóið mitt
verður ekki sært þó það séu færri
að horfa,“ segir Guðjón glaðbeittur
Nýtt umhverfi fyrir fjölskylduna
„Við höfum öll gott af því að breyta
til, þetta er ákveðinn þroski fyrir
mig og aðra meðlimi fjölskyld-
unnar, læra nýtt tungumál, nýja
menningu, börnin að kynnast
nýjum vinum og skólafélögum sem
er alltaf áskorun. Börnin hafa alltaf
aðlagast öllum breyttum aðstæðum
alveg ótrúlega vel.“ Guðjón og kon-
an hans, Guðbjörg Þóra Þorsteins-
dóttir, eiga þrjú börn, þær Dag-
björtu Ínu 15 ára, Jónu Margréti 11
ára og Jason Val, sem er ekki nema
eins árs.
Börnin með gríðarlega reynslu
Það er ekkert auðvelt fyrir börn
handboltamanns að aðlaga sig
nýjum aðstæðum oft á lífsleiðinni.
Eldri dætur Guðjóns hafa eignast
góða vini í Þýskalandi og Dan-
mörku enda hafa þær alist upp
allt sitt líf utan heimalandsins.
„Maður fær oft sting í hjartað fyrir
þeirra hönd þegar kemur að því
Ég er ekki að
fara að hætta
að flytja og skilur það mætavel að
það sé erfitt. Á hinn bóginn hafa
þær lært á lífið á allt annan hátt
en jafnaldrar þeirra á Íslandi. Það
þykir ekkert tiltökumál að taka
lest frá Þýskalandi til Danmerkur
að heimsækja vinkonur eða fljúga
á milli landa án aðstoðar. Þetta eru
þær aldar upp við og gerir þeim
ekkert nema gott, þó við Guðbjörg
sitjum heima með hnút í mag-
anum. Þegar ég var 15 ára gat ég
varla tekið strætó í Reykjavík án
aðstoðar.“
Í sumar ætlar fjölskyldan að
setjast saman á skólabekk og læra
tungumálið, sem er gríðarlega
nauðsynlegt á Spáni, þar sem fáir
geta bjargað sér á ensku. „Það
er bara áskorun. Mig hefur alltaf
langað til að læra spænsku og núna
verður maður bara að gera það.“
Er samningurinn við Barcelona
sá síðasti?
Guðjón verður 35 ára í sumar og í
hans vinnu telja árin hraðar en hjá
öðrum, en er þetta síðasti samn-
ingurinn? „Ég vona ekki, ég vona
að Barcelona sé síðasti klúbburinn
minn, en vonast til þess að fram-
lengja eftir tvö ár, nema eitthvað
annað setji strik í reikninginn,
meiðsli eða slíkt. Ég geri mér grein
fyrir því að ég spila ekki til fimm-
tugs, en mér líður mjög vel, ég er
búinn að leggja mikið á mig til þess
að vera í mínu besta formi og von-
ast til þess að geta spilað næstu 4
til 5 ár. Ég er ekki að plana það að
hætta, ég er að plana að vera í eins
góðu formi og ég get eins lengi og
ég get.“
Þegar spurt er um það hvort
launin á Spáni séu betri en í Þýska-
landi er svarið einfalt „já“ og meira
þarf ekki að ræða það.
Hvað svo?
Hvað hugsar maður um fertugt
sem er búinn að spila handbolta allt
sitt líf – hvað svo?
„Það hræðir mig oft þegar ég
hugsa um það, ég viðurkenni það.
Gæti ég orðið þjálfari, væri ég
góður þjálfari? Ég veit það ekki,
mér finnst líklegt að ég muni prófa
það að einhverju leyti. Annars eru
möguleikarnir margir, ég ætla að
njóta ferilsins til enda og drekka
í mig alla þá þekkingu sem hann
hefur upp á að bjóða. Handboltinn
er harður húsbóndi, tímabilin eru
ellefu mánuðir, mikið af ferðalögum
og fjarveru allar helgar og allar há-
tíðir. Eftir 20 ár af íþróttinni þarf
maður að hugsa hvort maður vilji
eyða næstu 20 árum í það sama, en
bara sem þjálfari.“
Aldrei upplifað eins mikla tóm-
leikatilfinningu
Kiel, með Guðjón Val innanborðs,
tapaði úrslitaleik meistaradeild-
arinnar fyrir skemmstu og voru
það gríðarleg vonbrigði. „Það var
hræðilegt, algerlega, ég er búinn
að taka þátt í þessari úrslitakeppni
í fjórgang og aldrei unnið. Það var
erfitt að kyngja því í þetta skiptið.
Eftir leikinn gegn Flensburg hef ég
aldrei upplifað eins mikla tómleika-
tilfinningu. Við gáfum allt í þetta af
líkama og sál svo vonbrigðin voru
mikil.“
Það hlýtur þá að vera gríðarlegur
metnaður fyrir því að taka loksins
þennan titil með nýju liði? „Já það
er markmiðið.“
En hver eru markmið landsliðs-
ins? „HM í Katar klárlega, og með
góðum árangri á HM er hægt að
dreyma um ólympíuleikana í Ríó
2016, til þess að komast þangað
þurfum við að byrja á því að komast
á HM.“
Mikilvægt að fá stuðninginn á
heimavelli
Á sunnudaginn fer fram seinni
leikur landsliðsins gegn Bosníu í
umspili um sæti á heimsmeistara-
mótinu á næsta ári. Fyrri leikurinn
tapaðist ytra með aðeins einu marki
svo það er mikið í húfi á sunnudag-
inn í Laugardalshöllinni, hverjir eru
möguleikar liðsins?
„Möguleikarnir eru góðir. Þrátt
fyrir tap ytra þá eigum við að vinna
heima, þetta verður stór dagur, við
þurfum að fylla höllina og gefa Bos-
níumönnum þau skilaboð að þeir
hafi ekkert hingað að sækja, við
ætlum á HM.“
Hannes Friðbjarnarson
hannes@frettatiminn.is
Einn ástsælasti íþróttamaður þjóðarinnar, Guðjón Valur
Sigurðsson, stendur á tímamótum. Eftir 13 ár í atvinnumennsku
í Þýskalandi og Danmörku er hann á leiðinni til Spánar að spila
með Barcelona. En áður en hann getur einbeitt sér að því að
flytja til Spánar er leikur með íslenska landsliðinu gegn Bos-
níu um sæti á HM. Leikurinn á sunnudag mun marka önnur
tímamót hjá Guðjóni þar sem hann mun spila sinn 300. leik fyrir
landsliðið, eða hvað?
Við gáfum
allt í þetta
af líkama og
sál svo von-
brigðin voru
mikil.
Guðjón Valur Sigurðsson leikur með stórliði Barcelona næstu tvö árin. Hann verður í treyju númer 19 með nafnið Guðjón á
bakinu. Ljósmynd/Hari
30 viðtal Helgin 13.-15. júní 2014