Læknablaðið - 15.09.2006, Page 5

LISTAMAÐUR
MÁNAÐARINS
U M R Æ fl A 0 G F R É T T I R
616 Af sjónarhóli stjórnar.Tekjur, heilsa og forvarnir
Sigríður Ólína Haraldsdóttir
617 Heimilislæknaþingið 2006
619 Námskeið í spangarskurði og spangarviðgerðum
Hávar Sigurjónsson
624 Læknanemar í Ungverjalandi. íslenska nýlendan í Debrecan
Hávar Sigurjónsson
627 Læknanám í Árósum
Hávar Sigurjónsson
629 Gott að læra í Danmörku
Hávar Sigurjónsson
617 Opin ritrýni
Hávar Sigurjónsson
632 Endurskoðun skyndihjálparkennslu á íslandi
Hjalti Már Björnsson, Gunnhildur Sveinsdóttir
634 Áhugamál Gunnars Guðmundssonar:
Fjallamenn bestir á íimmtugsaldri
Hávar Sigurjónsson
636 Starfsemi CPME 2005-2006
Katrín Fjeldsted
637 Nýr stjórn Félags íslenskra barnalækna
639 Doktorsvörn í Uppsölum - Helgi Birgisson
640 Haustþing LA
643 Nýr doktor í geðlækningum - Páll Magnússon
F A S T I R P I S T L A R
645 íðorð 190. Sarpur eða sekkur?
Jóltann Heiðar Jóhannsson
647 Einingaverð og taxtar/styrkir
649 Sérlyfjatextar
659 Ráðstefnur og fundir
Saga myndlistar í okkar heimshluta er
framan af um leið saga átrúnaðar manna
á Guð. Helstu listrænu stórvirki miðalda
voru unnin fyrir milligöngu kirkjunnar
honum til dýrðar og þannig má segja að
samband listamanna og æðri máttarvalda
hafi löngum verið órjúfanlegt. Þetta hefur
auðvitað breyst og áhersla flust á önnur
hugðarefni listamanna, en það er alltaf
áhugavert að skoða hvernig samtímalist
tekur á trúarlegum þáttum tilverunnar.
Ólíkt fyrri tið er nú sjaldnast farin sú
leið að myndskreyta sögur og boðskap
trúarinnar, heldur skoða eðli hennar og
hlutverk í lífi einstaklingsins.
Snorri Ásmundsson (1966) veltir
iðulega upp spurningum um hlutverk
listamannsins og þátt hans sem milliliðar
milli listaverks og áhorfanda. Hann
brenglar þessi skil og lætur á þau reyna
til dæmis í gjörningum og málverkum.
Hann er þekktur fyrir að bjóða sig fram
til forseta þjóðarinnar en einnig hefur
hann unnið að málverkum sem búa yfir
heilunaráhrifum. Þannig lætur hann reyna
á traust og væntingar fólks til listarinnar,
nokkuð sem hann undirstrikar með því að
standa að sölu aflátsbréfa, syndaaflausn
fyrir nokkur þúsund krónur - sjálfur
skrifar hann undir. Hann setur sig á stall
aflausnara og hjálpara og í því samhengi
er skemmst að minnast sjálfsmyndar þar
sem hann birtist alblóðugur frammi fyrir
islenska fánanum með krossform hans
að baki.
í seríu sinni Bænir, frá 2004, setur
Snorri saman Ijósmyndir af skýjuðum
himni og prentar þar á bæn með í
smekklegu letri. Textinn er á skjön við það
sem við er að búast í þessu samhengi,
persónulegar óskir og hugleiðingar um
hversdagslega hluti. Hér sækir hann
í texta æðruleysisbænarinnar og snýr
henni upp i ákall þess efnis að fólk taki
honum sem listamanni og kaupi verk
hans. Ekki er ótrúlegt að listamenn ólíkra
tíma hafi hugleitt nokkuð þessu líkt, hver
með sínum hætti. Snorri gengur beint til
verks, á ögrandi hátt og kann að hrekja þá
áhorfendur frá sem vænta settlegri hluta
frá listamönnum. I verkum hans er þó að
finna mjög athyglisverðar hugleiðingar
sem draga fram hverfulleika listarinnar
og hvetja til vangaveltna um hvað liggi
raunverulega að baki listsköpun og að
hvaða marki við trúum því sem borið er á
borð fyrir okkur.
Markús Þór Andrésson
Læknablaðið 2006/92 585